Hikaye 1957 yılında geçmektedir. O yılları düşünerek okursanız müteşekkir olurum... Tarihler arasında, belirli zaman farkları olabilir.
Yani, okuduğunuz bir bölüm, diğer bölümün ertesi günü olmayabilir, hatta aylar sonrası olabilir, rica ediyorum tarihlere bakarak okuyun.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Kilisede, büyükannesinin zoruyla papaz olmak için eğitim gören 20 yaşındaki Han Jisung. -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Kilisenin papazının oğlu, 24 yaşındaki genç papaz Lee Minho. -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
- Kilisenin sokağa bağlanan giriş kapısını bu şekilde düşünebilirsiniz. -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Normalde kilisenin içiyle alakalı herhangi bir fotoğraf koymayacaktım, çünkü herkes kendi kafasında hayal edebilir diye düşündüm. Lakin arkadaki gökyüzünün rengi Mazarin Mavisi olduğu için koymak istedim. )
🔴 Başlamadan önce uyarımı yapmak istiyorum, çünkü biliyorum ki sığ düşünceli insanlar olacak. Bu kitap, sizleri hristiyan olmaya teşvik eden bir kitap değildir. Herkesin dini ve inancı kendine; kesinlikle bunu sorgulamadım kitabımda. Ayrıca ben de bir hristiyan değilim, lakin kafamda kurguladığım senaryo bu şekildeydi; lütfen toksik düşüncelerinizi kendinize saklayın. Ve her inanca, her dine, her yazıya ve daha sayamadığım nicelere saygı duymayı öğrenin.
/////
Uzun bir aradan sonra tekrardan merhaba...
Hakkımda ne düşündüğünüzü az çok tahmin edebiliyorum, fakat bu konuyla alakalı herhangi bir açıklama yapmak istemiyorum. Umarım anlayışla karşılarsınız güzellerim ^^
Tek söyleyebileceğim şey, zor zamanlardan geçtim. Okulumun 2. dönemini heyet raporum ile durdurum. Ve inanın bana gerçekten akli dengem yerinde değildi...
Buraları bıraktım, çünkü ailem böyle hikayeler yazmanın beni daha çok kötü etkileyeceğini söylediler. Ben de ilk başta ailem gibi düşündüğüm için bıraktım buraları, fakat sonra elime aldığım kalemi ve yaralarımı paylaştığım sizleri özlediğimi fark ettim... Eski fan fictionlarımı yüklemeyi düşünmüyorum ne yazık ki.
İleride bir meslek sahibi olduğumda, - ki bu yazarlık olmasa bile - geriye dönüp baktığımda burayı görmek, her zaman bir tebessüm bırakacak ruhumda :)
Buraya kadar okuduysanız, özlemişsiniz demektir beni :D
