Το Πρόσωπό της στον Καθρέφτη

Η Αποκάλυψη

Ξημέρωσε η επόμενη μέρα και οι τρεις φίλοι συναντήθηκαν στην τραπεζαρία για να πάρουν σιωπηλοί το πρωινό τους. Στα πρόσωπά τους φαινόταν ξεκάθαρα ότι είχαν μείνει ξάγρυπνοι σκεπτόμενοι όλα αυτά που είχαν συμβεί το προηγούμενο βράδυ. Πέρασαν την υπόλοιπη μέρα τους ασχολούμενοι ο καθένας με τα ενδιαφέροντά του. Η Μάγια διαβάζοντας ένα βιβλίο της Τζέιν Όστεν, ο Άγγελος στη βιβλιοθήκη ψάχνοντας πληροφορίες για παραφυσικά φαινόμενα, και ο Μιχαήλ κλεισμένος στο δωμάτιο του προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ, παίζοντας αγαπημένα ροκ τραγούδια με την ηλεκτρική κιθάρα του. Το απόγευμα οι τρεις φίλοι συνάντησαν τον Σιλβέριο, όπως είχαν συμφωνήσει, στην κεντρική πλατεία μπροστά στην προτομή του Σιλβέριου Αποστόλου, δεινού πειρατή και αγωνιστή της Επανάστασης του 1821, μακρινού προγόνου του φίλου τους που είχε ίδιο όνομα με εκείνον. Κάθισαν στην καφετέρια της πλατείας και ο Μιχαήλ του διηγήθηκε τα συμβάντα της προηγούμενης νύχτας. Ο Σιλβέριος τους κοιτούσε έκπληκτος, μη μπορώντας να πιστέψει και να δώσει ερμηνεία στα συμβάντα. Είπε ότι δεν είχε ακούσει κάτι σχετικό τα τελευταία χρόνια. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτεται θυμάται αόριστα ότι, όταν ήταν μικρό παιδί, είχε ακούσει διάφορες ιστορίες, για την εμφάνιση της οπτασίας κάποιας κοπέλας, από τη γιαγιά του, τίποτε παραπάνω. Τα λεγόμενα του Σιλβέριου αναπτέρωσαν το ηθικό του Μιχαήλ που δεν ήθελε με κανέναν τρόπο να δεχθεί αυτά που τους έλεγε η Μάγια περί παραισθήσεων, παρειδωλίας και συνδρόμου της Αλίκης. Ο Σιλβέριος υποσχέθηκε ότι μετά την τελετή των εγκαινίων της έκθεσης θα ζητούσε πληροφορίες από τον θείο του Απόστολο Αποστόλου, Δήμαρχο της Χώρας.

Μετά την τελετή περιηγήθηκαν την έκθεση και θαύμασαν τα εκθέματα που ήταν πορτρέτα, σπάνια βιβλία και χειρόγραφα της οικογένειας Αποστόλου, ξίφη και όπλα που είχαν χρησιμοποιήσει οι πρόγονοί τους στο βάθος των αιώνων αφού οι απαρχές της ιστορίας τους έφθαναν μέχρι την εποχή της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης. Ο Σιλβέριος σε κάποια στιγμή τους είπε ότι πάει να ρωτήσει το θείο του για το θέμα που τους απασχολούσε. Η Μάγια, ο Άγγελος και ο Μιχαήλ συνέχισαν να περιηγούνται τον εκθεσιακό χώρο φθάνοντας στον τομέα των πορτρέτων: άνδρες και γυναίκες μιας άλλης εποχής με παραδοσιακές, αλλά και δυτικού τύπου ενδυμασίες τους κοιτούσαν από το βάθος των αιώνων. 

Προχωρώντας έφτασαν και σε έναν πίνακα που απεικόνιζε μία νεαρή κοκκινομάλλα γυναίκα με γλυκό χαμόγελο που φορούσε ένα λευκό αραχνοΰφαντο φόρεμα. Ο Μιχαήλ έμεινες εκστατικός μπροστά στον πίνακα κοιτάζοντας με έκπληξη την όμορφη κοπέλα και συγχρόνως είχε την εντύπωση ότι άκουσε μελωδούς να ηχούν και ένιωσε να οσφραίνεται άρωμα νυχτολούλουδου. Στράφηκε προς τους φίλους του άφωνος δείχνοντας τους το πορτρέτο. Εκείνοι τον κοιτούσαν παραξενεμένοι. Κατάφερε να ψελλίσει: «Αυτή είναι η κοπέλα που είδα το πρόσωπό της στον καθρέφτη!» Η Μάγια και ο Άγγελος κοίταξαν έκπληκτοι τον Μιχαήλ, με την Μάγια να μην μπορεί να δεχτεί αυτό που μόλις είχε ακούσει: «Αποκλείεται Μιχαήλ, κάνεις λάθος...». «Όχι, δεν κάνει λάθος νεαρή μου κυρία!», ακούστηκε μία ανδρική φωνή να λέει. Ήταν ο κ. Αποστόλου που, καθώς ερχόταν με τον Σιλβέριο προς το μέρος τους, άκουσε τη συζήτηση. Τους εξήγησε ότι ο πίνακας απεικόνιζε την Αλίκη Αποστόλου, αδελφή του πειρατή και αγωνιστή της Επανάστασης Σιλβέριου Αποστολου, η οποία είχε χάσει τη ζωή της με τραγικό τρόπο. Είχε πέσει από τον βράχο που ήταν κτισμένο το «Αρχοντικόν» όταν πειρατές από την Μπαρμπαριά έκαναν επιδρομή στο νησί, που την εποχή εκείνη έτυχε να είναι πλημμελώς φυλαγμένο, για να κλέψουν τις γυναίκες του νησιού και να τις σύρουν, προς πώληση, στα σκλαβοπάζαρα της Βορείου Αφρικής. Η Αλίκη με την παραμάνα της για να αποφύγουν την ατίμωση έπεσαν μαζί από τον βράχο, στις 23 Αυγούστου του 1821. Ο αδελφός της την περίοδο εκείνη βρισκόταν στην Οδησσό με το μπάρκο του πειρατή και αγωνιστή από την Κεφαλονιά Λουκά Βαλσαμάκη. Όταν το Φθινόπωρο του 1821 γύρισε στο νησί ένιωσε διπλά συντετριμμένος όχι μόνο που δεν μπόρεσε να προστατέψει την αγαπημένη του αδελφή αλλά και γιατί τον Ιούνιο του ιδίου έτους είχε χάσει και τον καπετάνιο του Λουκά Βαλσαμάκη. Αργότερα ο Σιλβέριος Αποστόλου εντάχθηκε στο μπάρκο του Μανιάτη πειρατή και αγωνιστή Παναγιώτη Τρουπάκη λαμβάνοντας μέρος σε πολλές μάχες θαλάσσιες και χερσαίες. Ο άδικος θάνατος της Αλίκης τον είχε θυμώσει και έτσι διοχέτευσε τον θυμό και την οργή του πολεμώντας για την ανεξαρτησία της Πατρίδας! Οι κάτοικοι του νησιού που γλύτωσαν από τους πειρατές φρόντισαν για την ταφή της Αλίκης και της παραμάνας στο κοιμητήριο του νησιού. Ο Σιλβέριος Αποστόλου όταν γύρισε φρόντισε να φτιαχτεί η προτομή της. Μπορείτε κάποια μέρα να την επισκεφτείτε, το μνημείο βρίσκεται στο παλαιό τμήμα. Υπάρχουν πολλές ιστορίες για την εμφάνιση της οπτασίας της Αλίκης σε παλαιότερους χρόνους. Στην εποχή μας, τα τελευταία χρόνια, δεν είχε ακουστεί κάτι μέχρι σήμερα. Μία ερμηνεία που μπορώ να δώσω είναι ότι χθες ήταν η επέτειος του θανάτου της, 23 Αυγούστου. Μία άλλη εκδοχή θα μπορούσε να είναι ότι την μαγνήτισε η γοητευτική παρουσία του Μιχαήλ, είπε χαμογελώντας ο κ. Αποστόλου, ενώ οι τέσσερις φίλοι άκουγαν εκστατικοί την διήγηση του. «Άκουσες Μάγια, δεν έχει παραισθήσεις ο Μιχαήλ...», είπε ο Άγγελος. «Ναι, γιατί είπα κατηγορηματικά ότι έχει; Απλά εξέθεσα αυτά που λέει η επιστήμη...» απάντησε με στόμφο η Μάγια... και αγκαλιάζοντας τον Μιχαήλ είπε: «Μιχαήλ, μη δίνεις σημασία σε αυτά που έλεγα. Ξέρεις τώρα το έκανα για να πικάρω τον Άγγελο...». Οι τρεις φίλοι και ο κ. Αποστόλου έβαλαν τα γέλια. Ο Μιχαήλ σκεφτόταν με ανακούφιση ότι δόθηκε λύση στο πρόβλημα. Μέσα από την εμπειρία αυτή γνώρισε έναν καινούργιο κόσμο ανεξερεύνητο που ούτε φανταζόταν ότι υπάρχει. Ένιωσε ότι πρέπει να αρχίσει να τον μελετά και να εξοικειωθεί μαζί του παρά να τον βλέπει σαν αντίπαλο. Τι σύμπτωση σκεφτόταν η νεαρή γυναίκα που είδε το πρόσωπό της στον καθρέπτη και η οποία του άνοιξε το παράθυρο σε νέους κόσμους, να έχει το ίδιο όνομα με την ηρωίδα του Carroll Lewis Η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη... Α.Χ.