The Skies Without Stars

Uno

So bale nasa cb commons ako Ngayon like I'm staring blankly sa harap ng salamin while trying to create the ppt for the reporting bukas and medyo I'm zoning out Kasi like super lamig talaga Dito pramis, para Akong hotdog na ipinasok sa 7 degrees na Freezer ng ref.

Super ganda lang nung mga clouds na nag foform sa langit Ngayong lunch like parang di sya randomly created at the atmosphere parang there is someone na painted it sa canvas without flaws.

Pano kaya Yun noh, there is someone out there who create things that are unimaginable and beautiful at the same time. Is he an artist who paints everything at his will or is he a director rather a writer that creates the plot na parang magiging way nung characters sa story para maging maganda or something like that.

Sobrang Dami ng tao Dito sa commons since super lamig Dito and super init sa labas, isipin mo 50+ degrees ung init sa labas kung Dito sa loob parang hotdog sa freezer sa labas naman ay hotdog na priniprito hayyss.

May kanya kanyang buhay ung mga estudyante or college normal student Dito sa campus gagawin lahat para lang maka survive sa pag aaral—well ganun rin naman ako sadyang paminsan Minsan lumilipad ung utak ko sa space na kahit sinong nilalang sa Mundo ay Hindi nila maabot.

I tried to look upon my eye glasses na through the window of it's purpose to let me see that real world out there without blurred or something that blocks it.

So un kung tatanungin nyo nga Pala I have friends rin but unfortunately may mga pasok Sila today so mag Isa lang Akong namumunimuni sa harapan ng mga ulap sa himpapawid.

Here's a photo Infront of me which I can see clearly the skies that embodies the clouds moving on a certain speed. This is perhaps a story of which I see things differently from the real world.

Am I really or are you? I don't know if totoo ako or Isa lang ring katang isip ng author ng kwentong ito or Isang mortal na may dyos sa langit.

Paano kaya kung tumayo ako sa taas ng mga ulap at nakatingin sa mga taong pawang mga maliliit na langgam kanya kanyang ginagawa Ang mga role na ibibigay sa kanila bilang parte ng syudad.

Maintindihan ko kaya any mga mithiin ng mga kabataan katulad ko na laging nag iisip tungkol sa kasarinlan, tungkol sa mga bituin na kung ako ay papiliin ay nanaisin Kong abutin.

Maybe like the stars that I remains neutral does not care about the living organisms that strives on every planets on the Goldilocks orbit?

Merong onting hint sa puso Ngayong aral na baka may mangyaring masama at tila pigilan Ang aking mga kilos at gawa. Maaring Iwan ako muli ng aking kaluluwa—nakakaawa Ang maging pilipinong bulag sa mga nangyayari sa kanyang Bansa.

Katulad ng pilit Kong pag abot sa mga bituin ay sya namang layo sa aking pag kakaroon ng kasarinlan sa utak at puso ng aking buong pagkatao.

Mahirap bang makaalis sa Isang bagay na matagal mo nang nakikita at nakakatabi, Isang palaisipan, Isang panaginip

Nasa harapan ko Ang dalawa sa mga naging pundasyon ng pagkakaibigang ito—si Mika at si Andre, Isang Malaya ngunit Isang malaking ibon na sakop Ang buong langit mula sa lupa at dagat at si Mika ay Isang kalawakan na may kinang at angking liwanag, binabantayan Ang kanyang mga nasasakupan.

Dalawang mandirigma ng langit at lupa, dalawang kaluluwang nagnanais nang laya, dalawang tao na parehas napatunayan ng pag ibig na syang nagpatibay sa kanilang Sarili, at dalawang tao na natutunang sumaya.

Tulad ng elektronikong palaruan na kanilang gamit ay sya namang paglabas ng excitement sa kanilang mga muka sa paglalaro, tulad ng buhay, Masaya, mahirap ngunit worth it namang ipagpatuloy.