The Skies Without Stars

Dos

Grabe sobrang init Pala talaga sa pilipinas eh noh kahit medyo mababa na ung temperature at heat index ganun parin talaga sya kainit. So bale nasa jeep ako Ngayon and siksikan kami rito pawang mga pinagkumpol-kumpol na sardinas sa Isang parahabang lata na may kakayahan upang tumakbo.

Napaka hirap nang buhay, mula sa pag gising sa umaga at sa pag pikit ng talukap ng mata. Deserve ba talaga natin mabuhay ng ganito, Ang maranasan any lahat ng paghihirap na maaring mabigay ng Mundo.

Ngayon paakyat baba at akyat kami sa impyerno na nagkatawang elevator.

Pagkatapos ng mga bagay na nagpapatigil sa bawat sawikain ng mga lalake at kababaihan na Ang pagmamahal ay nasusukat sa kung anong kasarian mo ito ay nakikita sa kung paano mo ito ipaparamdam.

Sa pagiging bulag kahit Ang mga mata'y nakabukas, sa bawat aksyon na pilit and ibinabaon sa mga hukay na malalim at sarado.

Mga taong nawalan ng karapatang umibig at ipaglaban pawang inang bayan na nakalimutang makuha Ang sarinlan.

Ay syang magbubukas na pawang mga bintana at pinto, sarado ngunit hindi nakakandado. Mga Pangako na Hindi mapapako at mga matang Hindi makakalimutan Ang tumindig para sa kanilang Sarili at para sa Bansa.

Naniniwala ba kayo na tulad ng mga ulap, buwan, bituin at mga meteorites na makikita sa langit ay Ang mga Binibini at ginoo na nakalaya sa mundong ipinipilit na ikulong Ang kanilang mga Sarili sa bulag na katotohanan.

Kung kaya nyo namang tumayo para tumindig bakit Hindi? Kung Ang Tama ay may mga humps at parang napakahirap na gawain bakit Hindi ka lumaban para sa sarili mong—K.A.L.A.Y.A.A.N! Pendejadas wag mong iisipin Ang maaring Makita at sasabihin ng iba!

Kung mahihirapan Kang buksan Ang iyong bibig na bukambibig Ang mga kasinungalin ng Mundo, Pwes! Nararapat lamang na Ikaw ay kaharapin Ang consequences ng iyong aksyon!

Paano ninyo nakalaya naisipin Ang sarili kung nasa bingit ng di kasuguraduhan Ang ating pagkatao at bayan.

Pinipilit nating abutin Ang langit, gumawa ng nga spaceship na kayang lumipad sa metro metrong layo ngunit Ang mamayanan na mismo Ang di kayang umabot sa kasarinlan para sa Sarili at sa kanyang Bayan! Stupido, Stupido Ang maaring maitawag para sa ating mga Sarili, nakalimot na pawang mga hayop na walang alam!

Mga estudyanteng nais Ang makakabuti para sa kanilang Banda, inaabot Ang mga likha ng dyos sa langit kahit na Ang kapalit ay Ang pagkakubli natin sa sariling Bayan?

Paano ninyo natitiis na maging isang ibon na walang sariling kalayaan sa himpapawid na Malaya at ligtas.

Paano ninyo nabibigyan nang halaga Ang inyong Sarili kung Ang simpleng pag abot sa langit ay di magawa Lalo na't maging bulag sa korapsyon sa ating bansaa!

Ano ba Ang Sabi saatin ni Jose? Tayo Ang Pag Asa ng bayan na ito, kahit na Hindi pa hinog Ang kakayahan ng mga mamayanan nito, tayo parin Ang mga tanim na mag aangat sa bandang nalugmok ng kasakiman at walang kamatayan para sa bandang kinalakihan!

Hindi lang simpleng " The skies without stars" Ang librong ito, tungkol Ang libro sa kung paano natin maabot Ang ating mga Sarili kung saating mga imahinasyon ay lugmok na tayo sa ating mga katangahan, sa ating pagiging bulag bulagan sa mga nangyayari sa ating henerasyon, bawat Araw, taon, at dekada.

Buksan ninyo Ang inyong mga isipan at patunayan na di lamang tayo Isang kabataan, tayo Ang Pag Asa ng ating Bayan.