Sabah uyandığımda Samet'e bir açıklama yapmam gerekiyordu. Eylül'le beraber odamızı toplarken;
-'Babam Kübra artık beni sevmiyor diye ağladı.' içime bir şey oturmuştu.
-'Peki Samet?'
-'Teyzem, annem, babam, ben hepimiz konuştuk. Çok ağladı, annem annesini aradı.' kesin olarak açıklama yapmalıydım. Eylül'ün telefonundan aradım;
-'Günaydın'
-'Günaydın'
-'Dün için üzgünüm'
-'Önemli değil, sabahladım biraz' dedi.
-'Benim erken kapatmam gerekiyor. Evdekilerin haberi yok aradığımdan.'
-'Tamam, mesaj atarsın' dedi. Kapattık.
Bana kırıldığının farkındaydım, kırılmaması mümkün değildi.
Rap söylemek onun favorisiydi, beni affetmedigini belli etmek için affetmiyorum adında rap'ını her yere yaymıştı. Bu konuda haklıydı bu kadar kırılmayı hak etmiyordu.Zaman geçtikçe unutacağını sandım fakat o benim yaptığım hiçbir şeyi unutmuyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Erkeklere güvenmemek; Milyon sebep
ChickLitHer hangi birinin omzuna başını yaslayamayıp ağlayamıyorsan; çevresi en geniş kişi sensin.