"14"

471 32 15
                                    

Hastane koridorlarında oturmuş sonuçlarin çıkmasını bekliyoruz alet arızalandığı için geç çıkacakmış.

Ben halil bey ve Leyla hanım gelmiştik Ecrin rahatsızlandığı için Ayça hanım evde kalmıştı bulutun acil bir işi çıkmıştı diğerleride zaten her biri işine gitmiştir, hepsi buraya gelecek değil ya...

"Korhan ailesi..."

Doktorun bizi çağırmasıyla ayağa kalktık her an bayıla bilirim bu arada

Denize bakıp sandalyeler den birine oturdum

"Evet... sonuçlar burada efendim kendiniz okuya bilirsiniz..."

Keğıtlardan birini Halil bey aldı kâğıdı yavaş yavaş acmaya başladı abi ben burada sitresten ölecem yaa...

Kağıtı okumaya başladı sesli okusana be adam...

Halil
"Oğlum..."

İşte o kelime baba diye seslendiğim adamın bana seslenmesini istediğim kelime...
bu kelimenin hayatımı baştan sona değiştireceğini düşünmezdim...

Bana dolanan kolların sahibine baktım Halil bey Hah... baba mı demeliyim yoksa...

Halil
"Güneşim..."

Kokumu içine çekip boynumu öpüyordu bu duyguya alışık değilim...

Halil
"Güneşimm..."

Daha fazla göz yaşlarımı tutamayıp ağlmaya başladım neredesin ata sana ihtiyaçım varr...

Halil
"Ağlama... kurban olurum ağlama..."

"Neden..."

"Neden ben..."

İnsanlar 'neden ben, neden başkası değil...' dediklerin de bancil olduklarını düşünürdüm, neden kendi yaşadıklarını başkasının yaşmasını istiyorlar derdim kendime aklımın uçundan bile bu kelimenin benim ağzımdan çıkacağı geçmiyordu...

Olduğumuz odanın kapısı açıldığında gelen kişiye baktım bulut...

Bulut
"Baba..."

Halil beye sorarcasına baktığında Halil bey kafasını salladı olumlu anlamda...

Bulutun bakışları beni bulduğunda yüzüne baktım şimdi bu benim abim mi, abim...

Bulut
"Güneş... sen benim kardeşim misin?"

Bulut
"Yıllar önce kaybettim kardeşim..."

Bulut
"Yıllarca aradığım kardeşim..."

Bulut
"O güneş sen misin güneş?"

Sorunun saçmalığını boş verin , kaç tane güneş tanıyor bu adam...

Sustum, onun gözüne bakıp sustum... aksini yapmazdım zaten...

Bana yaklaşıp kollarını boynuma sardı 'ne çok sarılıyorum ya'.

Bulut
"Güneş... kardeşim..."

Gözlerimi yumdum, bu duyguya da gariptim...

Bulut
"Abim... güneşimm..."

"Neden? neden beni almalarına izin verdin?"

"Neden beni korumadın bulut!"

"Neden ben bunları yaşıyorum..."

"Neden bulut neden?"

Bulut
"Özür dilerim..."

Bulut
"Çok özür dilerim güneş..."

Bulut
"Özür dilerim abim..."

Bulut
"Özür dilerim..."

Keşke... keşke o dilediğin özürler bir işe yarasaydı... keşke...

Bitti...

İyi okumalar...

Hatalarımı mazur görün...

korhan aşireti Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin