Her Obsessed Suitor

CHAPTER EIGHT

AN:

Hello, everyone! it's been a whileeee since my last update. Will post the next update when I reach 20 followers and 50 likes. Thank you! Happy reading.

"We meet again, Isabella."

Animo'y parang kulog ang tinig na iyon sa aking pandinig. I blink my eyes to make sure that my vision is not clouded or that I am not hallucinating. Habang matagal akong nakatulala, nakita ko ang unti-unti ring pag tayo ni tita sa kaniyang upuan.

"Wilson, anong ibig sabihin neto?"

Narining ko sa tinig ni auntie ang nginig. The man in front of me is not breaking our eye contact. Malalim akong tinititigan na para bang may ipinapahiwatig. Hindi ko alam kung anong klaseng eskpresyon ang mayroon ako ngayon, pero takot na ang lumukob sa aking sistema.

"I do not appreciate your tone, woman."

Nag babantang tinig ng estranghero.

Hindi ko alam pero parang kidlat ang boses niya na yumanig sa amin. His voice is calm and low but you can sense the threat and danger underneath.

Para akong tuod sa kinatatayuan ko. Hindi ako makakilos at mag salita. I got alarmed when his eyes landed on me. Agaran ang tahip ng puso ko nang unti-unti siyang lumapit sa akin.

I gasped when his hand reach for my face and gently caress it. His eyes are cold and dangerous.

"Are you tired, Isabella?"

Hindi ako sumagot kaya tinitigan niya ako ng matagagal bago nilingon sila auntie.

"I'm taking her with me."

Doon na ako parang binuhusan ng malamig na tubig sa narinig. Agad kong binawi ang kamay na hawak niya at tiningnan siya ng masama.

"Who the hell are you?! I'm not going with you!" marahas kong sigaw.

Binalingan niya ako at tiningnan ng mariin. My hands are trembling now, if it weren't for auntie Liza, I would have passed out.

Nakita ko ang pag pikit ni uncle sa takot sa bayolente kong reaksyon. Aunt Liza look at me pleadingly, with tears beaming in her eyes.

Napasigaw si auntie Liza ng makita niyang bumunot ng baril ang lalaki at tinutukan si uncle sa ulo.

"This is your fault, Wilson. You hide her from me. Ilang bala sa tingin mo ang kabayaran ng sinabi niya?"

Sumigaw si auntie Liza sa narinig. Kahit ako ay hindi alam kung ano ang gagawin.

"Wilson! I-Isabela, hija please! please!"

Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko alam kung anong gustong ipagawa sa akin ni auntie. Fuck!

"Please stop!" sigaw ko sa kanya.

He look at me again. This time his eyes are dark and murderous. Parang ano mang oras ay kaya biyang iputok ang baril.

"I want you to come with me, Isabella. You belong with me."

He is fucking sick!

"But I don't want to force you." Unti-unti niyang binaba ang baril at lumapit sa akin.

He gently wipe my tears and stare at me intently.

"But I can't promise not to kill the people who took you away from me, baby."

Natigilan ako sa narinig. Unti-unting binalot ng takot ang aking sistema.

"And I will start with your brother."