HYUNJIN'DEN (DEVAM)
Kapı aralığından baktım, ama Hannah içeride yoktu. Nedense birden sarsılmaya Hannah'nın sesini duymaya başladım. Sonra da üzerime boşaltılan su ile gözlerimi açtım. NE ?! Hepsi bir üya mıydı ?
HANNAH~ Nihayet, ne oldu ? Kabus mu gördün ?
HYUNJIN~ Boş ver beni, sen iyisin dimi ? Bebeğimiz, oda iyi dimi ?
HANNAH~ İkimiz de çok iyiyiz sakin ol. Anlatmak ister misisin bebeğim ?
HYUNJIN~ Ç-çok kötüydü, çok kötü.
HANNAH'DAN
Birden Hyunjin'in gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Anlam veremiyorum, ne oldu böyle ? Uyanır uyanmaz beni ve bebeğini soruyor ve ter içinde uyanıyor. Kesinlikle kötü bir kabus gördü.
HANNAH~ Hyunjin, sakin ol.
HYUNJIN~ Sana a-araba çarpıyordu, kanaman vardı hastaneye zorla yetiştirmiştim seni. Üzerimde kurumaya başlamış k-kanın vardı, sen hayattaydın ama b-bebeğimiz...
HANNAH~ (Ağlamaklı. Hyunjin'e sarılarak) Hadi ama ağlamayı kes ! İkimizde yanında ve sağlıklıyız, sadece bir kabustu....
HYUNJIN~ Sadece bir kabus...
Biraz daha sarılmayı sürdürdükten sonra ayrıldık, sakinleşmişti. Yavaşça ayaklanıp aşağıya indik, kahvaltı çoktan hazırlanmıştı bile.
SEUNGMIN~ Hyung, siz iyi misiniz ?
JEONGIN~ Evet, gözleriniz kızarmış.
HANNAH~ Ah, bir şey yok, sadece Hyunjin kabus görmüş onu anlatıyordu. Korkulacak bir şey yok.
CHAN~ Öyle olsun bakalım.
CHANGBIN~ Hadi yemeğe gelin, sizi beklerken açlıktan öldüm resmen.
MINHO~ Biraz fazla attın sanki.
HAN~ Biraz ölçülü at hyung.
FELIX~ Hadi çekişmeyin de kahvaltımızı yapalım.
HANNAH~ Evet ya ! Açız aç.
Biraz kıkırdayıp masaya yerleştik, yemek yemeğe başladık. Ama Hyunjin hala durgun ve endişeliydi, bir rahatlamasını sağlamak için masa altından elini tuttum. Anlamış olacak ki, bana dönüp hafifçe gülümsedi. Tam yemek yemeği bitirmişken, canım bir şeyler çekmeye başlamıştı, ama ne istediğimi bilmiyordum. Aha buldum, film izlerken mısır yiyecektim. Herkes koltukta telefona dalmışken birden bağırdım.
HANNAH~ FİLM İZLEYELİM Mİ ?
MINHO~ Bismillahirrahmanirrahim, aklım alındı.
CHANGBIN~ Harbiden, birden bağırılır mı ?
HYUNJIN~ Karıcım, yediklerin fazla mı geldi ?
HAN~ Gece yarısı kalkıp bir şeyler mi aşeriyorsun ne yapıyorsun da -
SEUNGMIN~ Bu sesin bu kadar çıkıyor ?
JEONGIN~ Vallahi bize de söyle arada kullanırız.
HANNAH~ Amma abarttınız be ! Hadi film izleyelim.
MINHO~ Korku izleyelim.
CHAN~ Oğlum sen iyi misin ?
MINHO~ Çok iyiyim, neden ki ?
CHAN~ Korkup çocuğu mu düşürsün kız ?!
MINHO~ Haklısın hyung.
HANNAH~ Komedi açalım.
En sonunda komedi filmine karar verip komedi filmi açtık. Gene evin içerisindeki sinema salonundaydık, son dakikalar vardı. Ve gene Hyunjin ile ikimiz en arka koltukta yan yana oturmuş sohbet ediyorduk.
HYUNJIN~ Burayı hatırlıyorsun değil mi ?
HANNAH~ Hatırlıyorum, bileğime yapışıp beni kucağına oturtmuştun.
HYUNJIN~ Ondan bahsetmiyorum, kapıyı hatırlıyor musun ?
HANNAH~ Sen benim moralimi bozmak için mi yanımdasın ?!
HYUNJIN~ Ah, takılma. Şuan yanındayım ve gerçekten de sağlamım, sağlam olduğumu da kanıtladım.
HANNAH~ Nasıl kanıtladın ? Ben niye hatırlamıyorum ?
HYUNJIN~ Karnındaki bebek gökten zembille mi indi ?
HANNAH~ Ya ! Ben de ciddi ciddi dinliyorum.
Somurtarak Hyunjin'e arkamı döndüm, ne derse desin dönmedim ona. En sonunda çaresiz kalıp ..............................................................
NASILDII ????
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya Aşkı
FanfictionHannah babasından şiddet gören bir kızdı. Ona para getirmek için her işe gitmesine rağmen babasının gözünde hayırlı bir evlat değildi. En sonunda yediği dayaklara, küfürlere, dayanamadı ve evden kaçtı. Bakalım Hannah bu hayatın geri kalanında neler...
