Hyunjin arabayı hiç bilmediğim, görmediğim ormanlık alana sürdü. Etrafa bakmaya, tanımaya çalışıyordum ama tanıyamadım. Tekrar beni kucağına alıp ormanın arasındaki eve götürdü, koltuğa oturtup söze girdi.
HYUNJIN~ Artık yeni evin burası. Evde sadece ben ve sen.
HANNAH~ N-Neden buradayız ?
HYUNJIN~ Beraber vakit geçirmek için.
HANNAH~ Kırıklarım, yaralarım nasıl geçecek ? Kalbimi tekrar nasıl iyileştireceksin ??
HYUNJIN~ Zaman güzelim, zaman.
HANNAH~ Ormanın ortasında ne yapacağız ?
HYUNJIN~ Manzaranın tadını çıkaracağız, seversin.
HANNAH~ Ne manzarası ya, bana gereğinden fazla acı çektiriyorsun. Ben bunları hak etmedim.
Gözlerimden yaşlar aakmaya başladı, konuştukça hem ağrılarım artıyor hem de ağlamam şiddetleniyordu.
HANNAH~ Neden ben ? Seni 6 ay boyunca hastanede bekledim, yanında oldum. Artık beni sevdiğine inanmakta zorluk çekiyorum. Madem beni istemiyorsun.... sık kafama.
HYUNJIN~ Hop fazla ileriye gittin. Ben seni seviyorum ve ömrümün sonuna kadar böyle olacak.
HANNAH~ Peki... Neden ben ?
HYUNJIN~ Seni seçmemin sebebi sensin. Arabama atladın, seni kurtardım ama zaman geçtikçe güzelliğin ile beni büyüledin.
HANNAH~ O zaman neden bazen iyi bazen kötü davranıyorsun ?
HYUNJIN~ Sinir hastasıyım.... Ama senin için tedavi görmeye başladım, atık sana iyi davranacağım. Bana güven.
HANNAH~ Sana güvenmem için bana zaman ver.
HYUNJIN~ Tabii zamanın bol, rahat düşün.
İçimden bir ses son bir şans vermem gerektiğini söylüyordu, bu sesi dinleyecektim ama zamanla Emin olmam gerekiyor.
HIZLI GEÇİŞ YARALARIN İĞLEŞİNCE
SABAH SAAT 10
Sabah saçlarımın okşanmasıyla uyandım. Hemen yanıma uzanmış saçlarımı okşayan Hyunjin'i gördüm. Bu geçen zamanda kardeşlerinin ve benim ile arası iyiye doğru gidiyordu, hala orman evindeydik. Mutluyduk.
HYUNJIN~ Bebeğim.... Hadi kalk bakalım.
HANNAH~ Hm ? Biraz daha, lütfen.
HYUNJIN~ Chang bin ile yemek istemez misin ?
HANNAH~ Chang bin mi ? Buradalar mı ?
HYUNJIN~ Hepsi aşağıda, mutfakta kahvaltı için seni bekliyorlar.
Daha fazla vakit kaybetmeden yataktan doğruldum, kalkar kalmaz aşağıya doğru adımladım. Salondaydılar, hepsi.
HANNAH~ AAAAAAAA!!!!
MINHO~ Tövbe Bismillah, ödüm koptu.
SEUNGMIN~ Öyle bağırılır mı Hannah ?
HANNAH~ Uzun zaman oldu, özledim sizii !.
SKZ~ Bizde seni özledik.
CHANGBIN~ Hadi ya kahvaltı yapalım. Açım ben.
FELIX~ Sen her zaman açsın.
HANNAH~ Hyung haklı, şuan kurt gibi açım.
HAN~ Haklılar ben de açım.
JEONGIN~ SORUNUMUZ VAR !!!
HANNAH&CHANGBIN~ YEMEK Mİ YANDI ??!!
HYUNJIN~ Yok, yemek yanmadı.
CHAN~ Ne oldu o zaman ?
HYUNJIN~ Kahvaltı yapacak malzeme yok.
CHANGBIN~ NE ? NASIL ? NADEN ?
HANNAH~ NASIL YEMEK OLMAZ ?
MINHO~ Sakin, şimdiiii.
HAN~ Bize gönüllü lazım.
JEONGIN~ Benim duşa girmem gerek.
CHANGBIN~ Ben açım, şuradan şuraya gitmem.
CHAN~ Ben dedeyim, gidemem.
SEUNGMIN~ Araştırmam gereken bir şey var, ben kaçtım.
FELIX~ Beni kan sugarım düştü browni yapmam gerek.
HANNAH~ Evet, Hyunjin beraber gidiyoruz.
Hızlıca odama üzerimi değiştirmek için adımladım. Hızlıca giyindim, takılarımı takmak için makyaj masama oturdum. Takılarımı ararken .......................................................................
NASILDII ???
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mafya Aşkı
Fiksi PenggemarHannah babasından şiddet gören bir kızdı. Ona para getirmek için her işe gitmesine rağmen babasının gözünde hayırlı bir evlat değildi. En sonunda yediği dayaklara, küfürlere, dayanamadı ve evden kaçtı. Bakalım Hannah bu hayatın geri kalanında neler...