İsmail yıllar sonra İstanbul'a adımını atmıştı. Fakat bu sefer bir değişiklik vardı, oğlu vardı.
İsmail'in sevgilisi ise doğumda ölmüştü, yoksa buraya onun ile gelecekti.
Daha 1 aylık olan oğlu ağlamaya başladığında İsmail, çantasını otobüsten çıkartan yolculara teşekkürünü sunmuştu. Bir tane adam geldi yanına sonra.
"Acemi bir babasın sanırım oğlum?"
"Evet be dayı. Oğlumun annesi, sevgilim doğumda öldü."
İsmail başınk eğdiğinde karşısındaki adam onun omuzunu sıkmıştı.
"Başın sağolsun evlat."
"Saol dayı."
İsmail gelen korna sesi ile arkasını döndüğünde gelen arkadaşı ile gülümsedi.
"Altay gel şu bavulları al ben Atakan'a bakıyorum."
Altay hızlıca arabadan inip aynı hızda İsmail'in yanına gelmişti ve Atakan'ın yanağını okşayıp öpmüştü.
"Aynı senin gibi sarı he!"
Diyip İsmail'in saçlarını karıştırdı Altay ve iki tane bavulu arka koltuklara yerleştirdi. Sonra bebek arabasının ayak kısmını katlayıp onu da arka koltuğa koydu. İsmail uyuklayan oğlunu pusete yerleştirip kemerini takarken arabaya binmişti. Pusetide kucağına koymuştu. En son Altay binip arabayı çalıştırmıştı.
"Altay sizede yük olacağım ama..."
"O nasıl laf öyle İsmail? Eminim ki Kerem çok sevinecektir çünkü bebekleri çok sever ve Atakan'ı ilk defa görecek."
"Doğru..."
Bir süre sonra eve vardıklarını anlamıştı. İsmail puseti alıp indi ve kapıya doğru gitti. Zile bastı, Kerem açmıştı.
"İsmoşum gelmiş!"
"Kerem sen Atakan'ı al ben Altay'a yardım edeyim."
İsmail puseti Kerem'e verip Altay'ın elinden öbür bavulu alıp arabayı kapattı ve eve geldi. Bavulları kapının yanına koydular. Kerem o sırada Atakan'ı puseti nden çıkartmış seviyordu.
"İsmail, Atakan ne kadarlık?"
"1 aylık Kerem'cim."
"İyi iyi. Sen İngiltere'den buraya otobüs ile mi geldin?"
"Hayır hayır, ilk uçakla Bursa'ya gittim otobüse binipte İznik'e gittim ailemin yanına. Bir iki gün onlarda kaldım. Daha sonra İznik'ten buraya otobüs ile geldim."
"Anladım. Sen yol yorgunusundur, istersen uyu. Biz Atakan'a bakarız."
"Peki, nerede yatacağım?"
"Sen şimdilik bizim yatakta yatabilirsin biz daha sonra Altay ile yatak hazırlarız sana."
"Teşekkür ederim Kerem'cim, Allah hepinizden razı olsun."
"Amin amin."
"Bu arada Altay, bugün kimse gelmesin tamam mı? Çok yorgunum, yarın gelirler."
"Tamam tamam. Hadi yat uyu sen."
İsmail gülümseyip odaya gitti ve yatağa girip kısa sürede uykuya daldı.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
