kasut

1 0 0
                                    

Kali ni aku rase nak kasi yang pendek je.

Around 2018

Begini ceritanya...

Seperti biasa, sekolah aku dengan perhimpunan harian berpisah tiada. Awal dulu aku terkejut jugaklah sebab kenapa nak kena berhimpun setiap pagi? Bukan hari isnin je ke kena berhimpun?

Biarkan lah... Dah sistem macam tu. Kita tak boleh nak buat apa.

Baris punya baris... Maka tamatlah perhimpunan pada pagi itu...

Ini antara benda yang aku tak suka. Sebab nak naik kelas kene beratur. Paham lah dah kalau berpusu naik, berbaris macam semut, tak kira lagi pengawas nak check time naik tu... Time baris kau tak nak pula buat checking. Orang nak naik kelas kau gelabah nak check segala benda. Baran aku.

Jawabnya memnag lama weh nak naik. Slow ya amat. Turbo laju lagi.

Semasa aku menaiki tangga dengan sopannya sebab barisan budak lelaki kat belakang aku je. Tiba-tiba aku rasa kaki aku pendek sebelah.

Noh. Kasut aku tertanggal mat. And of course lah kasut tu elok je tergolek depan budak laki kelas sebelah.

Ya Allah malu dia sampai aku terkaku tak tahu nak buat apa.

Dia pandang kasut, pastu pandang aku.

Aku pandang kasut, pastu pandang dia.

Bila dah saling bertatapan di atas tangga, maka bertambah lah malu tu. Sebab die pon tak potong barisan aku. Lah mamat nie. Lintas lah woi. Jangan tunggu aku.

Tatapan tu agak lama lah dalam kali pandang kasut, pandang dia. Dia pandang member belakang dia sambil sembunyi senyum untuk putuskan pandangan tu.

Makin malulah aku.

Aku syak dia pikir sambil pandang kawan dia.

'Aku kene hulur kasut minah ni ke?'

Malu punya pasal, berlari aku turun nak ambil balik kasut aku.

Masuk kelas berlari sambil satu kasut aku pegang kat tangan.

Hashtags done menjadi sendurella.

Apa? Takkan aku nak laki tu hulur kasut kat aku kot. Malulah. Ingat drama ke?

-Fin-

APAKAH?Where stories live. Discover now