16. bölüm

74 9 12
                                    

5 yıl sonra

Ferdi den

Aradan 5 yıl geçmişti onsuz tam 5 yıl ölü gibi yaşıyordum.

İlk günlerde onu görmeye giderdim her seferinde ama şimdi hafta da bir onunla yaşadığımız o güzel anılar hepsi geride kaldı.

Şimdi ise SERA yla birlikteyim mutlumuyum hayır ama toparlanmam lazım Yaren beni böyle görürse çok kızardı.

Sera ' yla 3 gün sonra evleniyoruz o çok heyecanlı ama ben değilim ben evlenme hayallerini Yaren ' le kuruyordum.

3 gün sonra

Bugün evleniyorum hiç heyecanlı değilim sabah kalkar kalmaz Yaren ' in yanına gittim.

"Merhaba doktor bey yareni göre bilir miyim"demiştim doktora

"Tabii kide artık yaren hanımı normal odaya aldık bir de "

"Ne ne oldu kötü bir şey mi " dedim doktora telaşla

" Ferdi bey bakın yaren hanım 5 yıldır komada ve uyanması artık çok düşük bir ihtimal"

"Hayır o uyanacak ben biliyorum"dedim kesin ve net bir şekilde

"Peki siz bilirsiniz ben sadece olanları söyledim buyrun 230 numaralı oda"

Teşekkürler deyip odaya gittim.

Kapıyı açtığımda içeride gözleri kapalı melek yüzlü sevgilim vardı.

Hemen oradaki sandelyeyi çekip oturdum .

"Güzel sevgilim nasılsın yaklaşık bir haftadan beridir gelemiyorum bana kırıldınmı güzelim sakın bana kırılma bugün evleniyorum seninle kurduğum hayalleri başkasıyla yapmak bana çok kötü geliyor güzelim ama uyandığında seninleyim"

Dedim ve gözümden bir damla yaş düştü diğerleride onu yalnız bırakmayım der gibi dökülmeye başladı.

Ağlıyordum normalde bugün en mutlu günüm olması gerekiyordu ama ben 5 yıldır mutluluğu unutmuştum.

Ben yarenle mutluydum o hep öyle kalıcaktı.

Ağlamamı durdurup yarenin yanağına küçük bir buse kondurup odadan çıktım.

Telefonum çaldı arayan seraydı

" Ne var ne istiyorsun"

"Ferdi sevgilim iyi misin " bide soruyordu ben hiç bir zaman iyi değildim .

" Değilim sera hiç değilim "

"Sakin ol aşkım ben seni iyi yapıcam " demişti bende sert bir dille

" Beni iyi edecek tek kişi yaren bunu biliyorsun " diyip telefonu yüzüne kapattım .

Hastaneden çıkıp hemen eve gittim.

Evde irfan , mert ve dzeko abi vardı .

Beni gülerek karşıladılar ama ben gülmüyordum ve hiç bir zaman gülmicektim

"Ferdi oğlum nerede kaldın " dedi dzeko abi

" Yaren in yanındaydım ondan izin aldım " dedim ağlamaklı sesimle.

İrfan abi gelip bana sarıldı

" Geçecek oğlum bak bana geçecek şimdi gel seni hazırlayalım " demesiyle omuzlarımdan tutup beni yukarı çıkarttı .

Yatağın üstünde duran damatlığa baktım.

Mert abi " biz çıkalım rahat rahat giyin " dedi ve çıktılar .

Samandıra Aşk/Ferdi Kadıoğlu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin