APARTMENT || JJK

0.9

__________

Tüm gücümle onu üstümden kaldırmaya çalışıyordum fakat gücüm yetmiyordu resmen üzerime çıkmış bana vurmuştu. İlk başta boş bulunduğum için bana vurabilmişti ama daha sonra hemen kendime gelip bana vurmasını engellemiştim fakat bu onu oldukça sinirlendirmiş olacakki şuan üstümde oturmuş tuttuğum ellerini deli gibi çırpınarak kurtarmaya çalışıyordu. Ben ise ona herhangi bir vurma girişiminde bulunmadım çünkü onun seviyesine düşmek istemiyordum. 

Birkaç saniye içerisinde olan bütün bu olayı Jungkook Min jiyi belinden tutup üzerimden kaldırarak sonlandırmıştı. Ben yavaşça yerden kalktığım sırada ise bağırarak birşeyler söyleyen minjiyi, zorla kendi dairesine koyup kapıyı kapatan Jungkooku görmüştüm.

Doğruldum ve yavaşça yerden kalkmaya çalıştım, herşey çok ani geliştiği için olayın şokunu hala atlatabilmiş değildim kafamın içi allak bullaktı ve kendi kendime ne yaşadım ben deyip duruyordum.

Sonunda üzerimdeki şoku atabildiğimde kapımın önünde duran alt komuşumu görmüştüm, muhtemelen sesleri duyup gelmişti. Bana doğru yaklaştı ve "Iyimisin?" Diye sordu. Oldukça endişelenmiş gibi görünüyordu.

Gülümsedim ve dağılan saçlarımı düzeltirken "Iyiyim teşekkür ederim" dedim. Doğrusunu söylemek gerekirse iyi falan değildim, içinde bulunduğum durum rezil bir durumdu hiçbirşey yapmamama rağmen bana o şekilde saldırması kabul edilebilir birşey değildi ve kesinlikle onunla yüz yüze gelmeliydim hemde şimdi.

Ilerledim ve tam kapıyı çalacağım sırada kapının aniden açılması ile birkaç adım geriledim. Kapıya doğru baktığımda Min jiyi kolundan tutmuş dışarı atan bir Jungkook görmeyi beklemiyordum.

Jungkook oldukça sinirli bir şekilde Min jiyi dışarıya doğru fırlatıp valizinide aynı şekilde dışarıya fırlatmıştı, Min ji ise ağlamaktan gözleri mahvolmuş bir şekildedeydi.

Nekadar şaşkınlığımı gizlemeye çalışsamda. Jungkook ve Min jinin arasının çok iyi olduğunu biliyordum hatta Jungkook ona kolye bile almıştı, şimdi ise Min ji sırf bana saldırdı diye Jungkook tarafından dışarıya atılıyor olamazdı.

Min Ji aniden bana dönünce kafamdaki düşünceleri hemen bir kenara atıp ona odaklandım. Yaşlı gözlerinde bana karşı koca bir nefret vardı.

"Sevgilimi binbir türlü numaralarınla ayarttın ve bizi ayırdın şimdi mutlumusun Vien ha mutlulmusun!" Bağırarak söylediği bu cümleler karşısında kalakalmıştım ve o sıra kafamdan aşağı birşeyler dökülmüş gibi hissetmiştim.

Nasıl ve neyden yola çıkarak bana bu şekilde iğrenç bir suçlamada bulunuyordu. Nekadar sakin kalmaya çalışsamda heran herşey olabilirdi kendimi tutamayıp ona saldırabilirdim.

Gözlerimi birkaç saniyeliğine kapatıp açtım ve sakinleşmeye çalıştım. Tam konuşacağım sırada Min Ji kafasını hızlıca Jungkooka dönerek konuşmamı engellemişti.

Jungkooka doğru döndü ve ruh hastası gibi gülerek yine aynı şekilde bağırıp konuşmaya başladı. Jungkook ise kaşları çatık bir şekilde ona bakıyordu. "Sen varya tam bir aptalsın Jungkook" kahkaha atıp devam etti o sırada ise jungkook ona çatık kaşlarıyla bakmaya devam ediyordu. Jungkooku ilk defa bukadar sinirli bir şekilde görmüştüm.

"Seni aldattım aptal ama senin ruhun bile duymadı." Deyip kahkaha atmaya devam etti.
İkinci bir şok daha geçirdim. Bu nasıl iğrenç bir insandı ve Jungkook gibi birine bunu nasıl yapmıştı.

Jungkooka baktım Min ji'ye nefret dolu bir şekilde bakıyordu ama aldatıldığını öğrenen birine göre fazla sakindi.

Jungkook birşey söylemeyince Min ji bi tık şaşırmış gibiydi ama hemen ardından "Ne haliniz varsa görün" deyip hızlıca apartmanı terk etmişti.