"Beni rahat bırak!"
"Sandy lütfen. Sadece konuşmak istiyorum."
"Leon. Bana hiç konuşmak veya konuşmamak istediğimi sordun mu? Bir gün bile düşündün mü senden rahatsız olduğumu. Bir gün leon! bir gün düşünseydin şu an burda bile olmazdın. Senden rahatsız oluyorum. Kokun, sesin, varlığın ve seninle alakalı herseyden nefret ediyorum."
Fazla mı ileri gittim. Evet. Ama haketti mi? Evet. Şimdi size baştan anlatmalıyım değil mi? Yoksa ne boklar olduğunu anlamayacaksınız
Biz leonla çocukluk arkadaşayız birbirimizin herseyini biliriz.
_________________
"Günaydın leon!"
Leonun yanına otururken konuştum. Bugün bir fazla enerjiktim. Leon cevap vermedi?
"Günaydın leon."
Niye cevap vermiyordu?
"Leo-"
"Jessie seninle konuşmama izin vermiyor Sandy."
"NE? Jessie ile sevgili mi oldunuz? Bana bunca yaptıklarından sonra?"
Leonun yanından sinirlice kalktım. Hatta ona tokat atmak istedim, onu dövmek, hastanelik etmek. Maxin yanına geçtim
"Hoşgeldin Sandy."
"Selam Max."
"Üzgünsün, ne oldu?"
"Leon."
Kafasını salladı ve oturdum telefonuma bir bildirim geldi
Leon
Leon: Sandy. Özür dilerim, lütfen kütüphanede hep gittiğimiz yere gelir misin
Sandy: Asla Leon.
Leon: en azından yanımda oturabilirdin Sandy.
Sandy: ne o? Jessie yanında oturmama izin veriyor ama konuşmama izin vermiyor? Leon ciddiyim siktir git. Yerimizede Jessie ile gidersin artık.
Telefonumu kapattım ve max sırtımı okşadı
"Üzülme Sandy. Leon için değmez"
Kafamı sıraya koydum. Dersin son 5 dakikasında acayip sıkışmıştım ve hocadan izin alıp tuvalete gittim. İşimi halledip elimi ve sonra yüzümü yıkıyordum. Kapının açılma sesini duydum. Karşıma baktığımda bana bakan leonu gördüm.
"Sandy özür dilerim. Ama ben gerçekten jessieyi seviyorum."
Üstüne doğru yürüdüm. Zaten sinirliydim bu cümleyi duyunca patlamamak için kendimi zor tutuyordum
"Bana jessieyi sevdiğini söylemen ne cesaret! Sen salak mısın lan? Enayi! Bana yaptıklarının aynısını sana yapacak. Kullanacak, atacak ve umursamayacak! Ne bok yersen ye leon. Bana yaklaşma, iletişim kurma ve mümkünse yanımda nefes bile alma"
Leon kolumdan tuttu
"Sandy."
Leonu sertçe ittirdim yere doğru düştü üzerine yürüdüm
"Sen dayak mı yemek istiyorsun?"
Leona sertçe yumruk attım. Dur. İçim acımaya başladı çünkü leon burnunu tutuyordu. Şelale gibi kan akıyordu. Umursamamam lazım. Kapıya kadar ilerledim ikimizde tek bir kelime etmedik. Kapıyı açtım ama vicdanım rahat değildi. Leona döndüm , çömeldim ve çenesini tuttum. Elini tutup elini burnundan çekmesini sağladım. Sağlam vurmuş olmalıyım. Leon gözlerimin içine bakıyordu bende bakıyordum. İçim parçalanıyordu. Ayağa kalkıp peçete aldım ve leonun burnuna götürdüm. Kanama yavaşladın diye bastırdım. Bu rahatsız edici sessizliği bozdum
"Özür dilerim leon. Sana bu kadar sert vurmak istemedim. Ama gerçekten hak ettin ve bir de suan eskisi gibi olduğumuzu düşünüyorsan sana yardım ettiğim için asla öyle bir düşünceye kapılma."
Leonun gözleri doluydu. Onu görünce içim acıdı. Aptal leon! Bu kadar güzel olamazsın.
