SANA BOYUN EĞECEK OLSAYDIM İLK KADERİME BOYUN EĞERDİM.
Sancak ( korkma söyle) kurgumun şarkısıdır.
canım yanarken sustum.kalbim sızlarken güldüm.bana hayatın güzelliklerini anlatmayın, ben bu Hayatı güzellikleriyle acı çekerek yaşadım!bu hayat kalıcı ama silicide! Sizin tüm anılarınız ölünceye dek.
Sizin güzel yaşamınız kara toprak ile temas ettiği zaman çürüyecek.
Bu dünya nasıl bir dünya, anlatayım.
Biz gittikten sonra inanın sevdikleriniz bile sizi bir süreden sonra unutuyor.
Buda dünyanın bir şartı. Yere bakan yürek yakan.
Masum bedenlerin, zihniyetiyiz!
Dalmışım gitmişim, hayatın zirvesine.
Kahrolmuşum feryatın dizlerine!
Yazar
Aynadaki yüzüme baktım ne kadar soluk, nekadar umutsuz.
Yüzümdeki acıları saklamak dahada çok yakıyor canımı.
Gözümdeki yorgunluk, morlukların çıkmasına neden oldu,heleki o cökmeler.enkaz içindelerdi
Ama o enkazdan kurtulmam için
Bir yardım eli lazımdı, onuda yapan yoktu!.
Sessiz sedasız oturmuş ellerimle oynuyordum, müşteri bekliyordum desem daha doğru olur.
" Kayfe içermisin"
Başımda dikili olan alaraya baktım, sadece kuaförde buluşmuş olduğum dostum, hepsi biliyor benim genel hayatta asla dostluk kurmayacağımı.
Okuldan beridir yakınız, benimle daha çok samimi olmak için çalıştığım yerde çalışmaya başladı !
Ne dostluklar var birde ne dostluklar var!
" Olur"
" Hayrola ne bu yüzün"
Başımı yukarı kaldırdım, sanırım enerjimi herkes fark etmişti!
" İçerimde bir huzursuzluk var"
" Allah Allah ya niyeki"
Hemen yanımdaki bulunan sandalyeye oturdu. Onun yüzüde benim gibi solmuştu, işte ne dedim size "benim geçtiğim yerde güller bile solar".
Cebimdeki telefonu elime alıp rehberden annemi çıkardım.
Gözlerim büyümüştü bu nasıl birşeydi! Annem beni arıyordu.
Ben onu arayacakken hemde, işte tamda içimdeki huzursuzluk dahada çoğaldı.
Korku ve tedirginlik gırtlak borumdan çıkacakmışta cıkamıyor gibi baskı içindeydi.
" Açsana"
Hemen telefonu açtım kulağıma götürdüm,
Ağlama sesiyle yerimden sıçradım.
" Alo abla"
Barlas sessiz ve korkuyla benimle konuşmaya çalışıyordu.
" Barlas .noldu!"
" Babam annemi dövüyor, elinde bıçak var"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
lavinia
Teen Fictionhayat sana bir çok gerçek gösterir fakat sen o gerçeği kabul etmezsin çünkü senlik değildir, sana verilen cezaya mahkumsundur çünkü sen senlik değilsindir, ya kabul edersin yada hayatın kurallarına boyun eğersin. çıkmazda kalırsın aslada çıkamazsın...
