Merhaba arkadaşlar. Ben Ayperi.Size kendi hayat hikayemi,daha doğrusu kendimi anlatacağım.
Bu bölüm tanışma olmalı bence. Kendimi sizlere tanıtmak istiyorum ilk olarak.
Ben Ayperi. Konuşmayı çok severim. Konuşmayı sevdiğim kadar susmayı da severim. Sevdiğim insanlara çok değer verir ve canım pahasına korurum onları. Sevdiklerimin mutluluklarından mutluluk duyarım. Hayattaki en büyük korkum;sevdiklerimi kaybetme korkusudur.Her ne kadar çoğunu kaybetmiş olsamda:):).Neyse işte,ilişkilerimde genelde ilk adımı ben atarım.Ama çok fazla utangaçımdır.Farklı bir ortama girdiğimde alışana kadar çekingen dururum.Sıcak kanlıyımdır.Yardım etmeyi çok severim.Sevdiğimi çok kıskanırım.Ama bir okdarda rahat bırakırım.Genelde düşünceli bir halim vardır.Düşünürüm,üzülürüm,üzdükçe de ağlarım.Kısacası kısır döngü benimkisi.Bu zamana kadar birçok Sevdiğimi kaybettim.İlk başta daha doğrusu,hiç görmediğim halde annemi kaybettim.Hani derlerya anneler evlatları için canını verir diye.Evet işte benim annem de daha beni görmeden, doğum sırasında can vermiş.İlk sevdiğim böyle gitti işte.Sonra birkaç yakın arkadaşımı.Daha sonra ise beni en çok yıpratan kaybedişim;annemden sonra ilk kez sevdiğim insanı kaybettim. İşte ben böyleyim. Bir bakmışsın çok mutluyum, bir bakmışsın surtı asık, üzgün. Bir de bakmışsın hiçbir şey yokken sinirli. Ben buyum. Bir uysal bir salak bir dengesiz.
Arkadaşlar umarım tanışma kısmı hoşunuza gider.Yazım yanlışları için özür dilerim...
