ÖLÜM MELEĞİ

3.BÖLÜM:KAÇIŞ

Odamda daha ne kadar ağlıcaktım bilmiyordum yaklaşık 15 dakkadır durmaksızın ağlıyodum"yeter artık bebek gibi ağlama!!"diyip kendimi susturmaya çalışıyodum ama nafile sanki ben Alp e çok merakliymisim gibi çekip gitmesi ve annesinin dalga geçmesi aklımdan cikmiyordu sonunda kapı sesi gelmişti gitmişlerdi odamın camından baktım ve Alp de orda taşın üstünde oturmuştu ailesini bekliyodu annesinin sesini duyunca irkilde ve arabalarına binip gittiler peki şimdi napcaktim odamda istemediğim bir evliliğimi bekleyecektim? HAYIR!  Buradan kaçacaktım hemde bugün hızlı bir şekilde evet bunu yapacaktım! Kendime bu evden hiç bişi almayacaktim sonuçta burdaki her şey üvey ailemin seçtiği giysiler ayakkabılar çantalar tablolar ortuler... Hepsinden tiksinmeye başlamıştım sadece siyah üstüme yapışan tulumumu giyecektim alp'i öldürmeye gittiğim gün giydiğim kıyafeti her şeyi hazırlamıştım kaçak gidecektim sadece üvey ailemin uyumasını bekliyordum bekledim an zaman gelmisti herkes uyumuştu ipimi odamdaki petege sıkıca bagladiktan sonra yavaşça aşşağı inmeye başlamıştım indim ve ormana doğru hızlıca kostüm ve ormanın derinliklerine gittim bir kulübe vardı kimsenin bilmediği küçükken yapmıştım nolur nolmaz diye çocuk aklı bu günün gelceni nerden bilecektimki neyse gittim şömineyi yaptım oturdum izlemeye başladım uykunun beni kollarına ne zaman aldini bile bilmiyordum uyandimda başka biryerdeydim sert yer zemini yerini sıcacık bir yatak almıştı azim bağlanmıştı ve vücudumda yatağa ortalığa telaşla bakarken bir elin yüzümü cevirmesiyle alp'i gördüm

"Kaçırılmak nasılmış?"dedi ve ağzımı açtı bagircami anlamistiki
"Bağırırsan ağzını açmam!"dedi ve mecbur kafamı sallayarak onay verdi
"Ben seni kaçırmadim"
"Doğru camla odama girdin!"
"İyi yaptım keşke..."
"Keşke?"
"Keşke seni o gün öldürseydim!"
Kelimeler ağzımdan kendisi dökülmüştü şaşkınca baktı ve yüzüme eğildi
"Ama şimdi ben öldürcem!"
"Ciddimisin?"
"Hayır deilim" bunu dedinde önce irkildim kalktı ve büyük bir tahta getirdi üstündeki perdeyi açtı görmek istemedim bir manzarayla karşılaştım

silahlar,bıçaklar,tüfekler,tuzaklar...

Hepsini ustumdemi denicekti?
Beni ciddi ciddi öldürcekmiydi?

Sorular aklımda hayat bulurken yataktaki ipmerimin cozuldunu hissettim kaçma fırsatım vardı ama bir çift elin beni tutmasıyla sonlandı

"Napıyosun?"
Ses yok

Beni sandalyeye oturttu ipi elime ayağıma bağladı ve karşımdaki yatak baslina oturup beni süzdü

"Böyle bir fizige yazık olcak"
"Ne demeye çalışıyorsun?"
"Seni öldürceğim için fizine yazık olacak!"
"Fizim hoşuma mı gitti?"
"Hayır"dedi telaşla ayağa kalkıp karşıma geçti
"Hangisi ölüm aletini sen seç yoksa ben seçerim!"
Korkusuzca"hayır sen seç!"
"Tamam"

Dedi ve bana yaklaştı ölüyomuydum  kafamı yere eğdim ve ölümü bekledim ama daha farklı oldu Alp elleriyle yüzümü tutup havaya kaldırdı ve dudamı öptü bu gercekmiydi ben ölmicekmiydim? Sonra kendini geriye çekti ve

"Hoşuna gittimi?"dedi
"Ne saçmalıyosun sen az önce beni öptün ben evlenmemek için kaçtım ve sen beni kaçırdın!!"dedim sesimi yükselterek

"Belki ben senle evlenmek istiyorumdur!"

"Ne!"