AŞK MI¿ ~myg

|2|

hey heyy heyyy

bu bölümü biraz kafamda yazıcam çünkü genelde taslak yapar ona göre yazarım ama 2.bölüm taslağımı bulamıyorum :(

oy kullanmayı unutmayın 🧚‍♂️

sonunda dersler bitmiş ve odalarımıza dönmüştük bugün cidden çok yorulmuştum kıyafetlerimi çıkartıp rahat bir şeyler giydim,kızlar pencerenin önüne oturmuş hafif atıştıran yağmur eşliğinde hararetli hararetli konuşuyorlardı.

beni o eşsiz düşüncelerimden uyandıran Seo Na'nın sesi oldu.

Seo Na:"Nora hayatta dön ve yanınıza gel" demesiyle sanki hep bu anı bekliyormuş gibi üzerimdeki battiyeyi çektim ve yanlarına gittim

Yuna:"kızlar artık gitmeniz vakti geldi,yavaş tan toparlanalım"

Tamara :"eşyalarımız hazır zaten"

"benimkilerde hazır ama tamamen uyumalarını beklemeliyiz" açık konuşmak gerekirse pek konuşkan biri degilim zaten anlamışsınızdır, neden bilmiyorum söylemek istedim.

Seo Na:"bir-iki saat daha bekleyelim, yanınıza su ve birkaç atıştırmalık alın lazım olur" kafamda onaylamamla ayağa kalktım ve dedikleri gibi atıştırmalık ve 4 su aldım, odamızıda mini bir buzdolabı var herkesten sakladığımız genelde bu tarz şeylere kızarlar bu yüzden kimse bilmiyor.

bir saatin ardından koridorların da ışığı söndü, bu demek oluyor ki nöbetçi öğretmenler odalarına çekildi, artık gitmenin tam vakti.

Seo Na :"evet hazır mıyız"

Tamara :"evett sonunda kurtuluyoruzz" hafif yağan yağmur biraz daha şiddetini arttırmıştı,son kez odamıza göz gezdridim sanırım artık burayı da özlemeyeceğim her ne kadar yeni temizlemiş olsakta, eğilip çantamı koluma taktım ve Tamaranın çantası alıp ona uzattım, bana bakarak gülümsedi.

Yuna :"her ne kadar görünmüyo olsalarda kontrol etmemiz lazım, önde gidip koridora bakayım" konuşmamıza fırsat vermeden upuzun simsiyah ve parlak saçların geriye doğru attı. havanı yesinler.
etrafıma bakınarak"görünür de kime yok gibi"

Yuna "aynen kimse yok" hızlıca nerdivenlere ilerledik sessiz ama hızlı adımlar atıyorduk,alt kata geldiğimizde en önde gide Yunanın duraksamasıyla bizde durduk. Etrafta kimse olmadığını anlayınca çıkış kapısına doğru koştuk, vay be bu kadar kolay olmasını beklemiyordum insan bi kapıyı kilitler.

Tamara "oha kapı bile açık"

Seo Na kapıya yaklaşık ardına kadar açtı bu zamana kadar kimsenin farketmemesine şaşırmıştım açıkcası, yağmur dahada şiddetlenmiş sanki gitmeyin diye bizi uyarıyordu, üzgünüm canım ama seni dinlemeyeceğiz.

tamamen dışarıya çıktım ve kendimiz ele vermek istemediğimizden hızlıca bahçedeki koca ağacın yanına gittik, kendimiz iyice duvara yaslayarak yan yan yürüdük, karşıda götünden yarısı yıkılmış duvara gidecektik.

Tamara :"sizcede bu zamana kadar fark etmemeleri normal mi?"

Seo Na "cidden,sanırım bu kadar degersizmişiz" hay sizin şom ağzınıza

güvendiğin olduğu kulubede birkaç haraketler oldu ve kapısına açıldı, elindeki feneri bize doğru tutmasıyla bizi fark ettiğine kanaat getirdik daha fazla dikilmeden koşmaya başladık adam peşimden gelmek yerine telefonunu çıkarttı, sanırım BayanZu'yu atıyordu,çok geçmeden yıkık duvarın önüne geldik

Yuna"tamam boş konuşup nefesiniz yormayın, bu dar sandığımdan yüksek miş o yüzden... "sözünü devamını getimeden çantasını duvarın üstünde fırlattı ve ellerin birbirinden kenetleyip devam etti "...hadi Seo Na" o sırada binanın giriş kapısında beliren Zuzu ile Yuna'ya döndüm,Seo Na da fark etmiş olacak ki çantasını duvardan fırlatıp Yunanın ellerinden destek alarak duvara tırmanmaya çalışıyordu,yağan yağmur işi zorlaştırıyor ellerinin kaymasına sevep oluyordu kaymasına sebep oluyordu, Bi şekilde kendini çekti ve duvarın öbür tarafına atladı, ardından hızlı bir şekilde Tamara da duvardan atladı, yağmur yüzünden Bayan Zu ve güvenlik zar zor gözüküyordu, umarım onlarda bizi görmüyordur.