Betty'nin bakış açısıyla;
- iyi misin?
Dedi açık kahve rengi gözleriyle. Sonra bana elini uzattı.
- evet evet iyiyim.
Diyip elini tutarak kalktım.
- buralarda tek misin?
Ona gerçeği söyleyemezdim. Hemen bir yalan uydurup.
- şey evet tekim. Ailemi kaybettim sürü tarafından ısırıldılar ve kalacak yer arıyorum.
Bunu ağlamaklı ses tonuyla söylemiştim.
- şey benim bir gurubum var yani benim değil tam babam liderleri ama sana yardımcı olurum.
- gurub mu?
- evet hemde çok büyük adıda kurtarıcılar.
Gökte ararken yerde buldum belki darly yardım edebilirdim ama şimdilik o soruyu sormasını bekledim.
- katılmak ister misin?
- başka şansım yok dışarda kalırsam ölücem.
Gülumseyip arabası olduğunu söyleyip oraya doğru yürüdük.
- bu arada sormayı unuttum adın ne?
- Stefan. Peki senin?
- Betty.
Arbaya varmıştık, arbaya binip gitmiştik.
Kocaman eski bir fabrikanın olduğu yere geldik içeri girdiğimizde bir tarafta tele örgülü yerde aylaklar vardı ve onunla ilgilenen bir kaç adam vardı ve onların nöbetini tutan.- stefen bu güzeliği nerde buldun?
- Kapa çeneni Reggie.
İçeri girdik her bir yandan insanlar birşeylerle ilgileniyordu ben dikkat etmeden Stefanın peşinden gittim bir odaya girmiştik karşımıza bir kız vardı onunla konuşuyordu. Kız uzun siyah saçları, beyaz teni, mas mavi gözleri ve gamzeleri vardı, gerçekten çok güzeldi.
- tabi iyi birine benziyor belki arkadaş oluruz.
Dedi kız bana bakarak...
Stefan'ın bakış açısıyla;
Betty fazla dikkat çektirmeden Hope'un odasına götürdüm. Odaya girip kapıyı kapatım Hope şaşkın bir şekilde bir bana bir Betty'e baktı onun yanına gidip konuşmaya başladım.
- kim bu?
- ormanda karşılaştım yani benzinlikte, onu kutardım uzun hikaye yani pek uzun değil ama anlatırım sonra.
- peki benden ne istiyorsun niye buraya geldin.
- buraya ilk gelenlere ne olduğunu biliyorsun ve.. hiç uzatmayacağım babamı ikna edip onu oda arkadaşın yapar mısın?
- bilmiyorum yani daha tanı..
- o iyi biri hadi lütfen.
Bir dakika bekledi sonrada Betty'nin duyacağı şekilde.
- tabi iyi birine benziyor belki arkadaş oluruz.
Onun yanına yaklaşıp elini uzattı
- Hope adım Hope.
O da karşılığını vererek.
- Betty.
- peki ozaman beklemeden gidip konuşalım.
Koridorda yürümeye başladık...
Hope'un bakış açısıyla;
- nereye gidiyoruz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Together forever (Twd)
FanfictionCarl: "Önceden aylaklarla savaşırdık şimdi ise birbirimizle savaşıyoruz" dedi kollarını bir çocuk gibi bağlarak. Hope: "Bunu biz değiştirebilirz" Carl'ın yüzüne yaklaşarak. Carl: "Evet yapabilirz... " dedi hope'un mavi gözlerinde boğularak...