30 temmuz sabahı olduğundan daha erken kalkarak antremana gittik bugun eminim ki herkes çok uykuludur çünkü dün yaptığım uzun bir Antrenmandan sonra saat sabahın altı buçuğunda kalkıp yedide orada olmamız gerekiyordu antrenör bize böyle söylemişti. Takımdaki çoğu kişinin bünyesi çok fazla hareketliliği kaldırmadığı için çabuk yoruluyor bu yüzdende sabahın bu saatlerinde çok uykulu olacaklarına eminim.
Dün çok fazla yorulmamıştım bugünde antremana ayıracak zamanım vardı.
Saatin yeďiye gelmesiyle hemen buz mavisi kranponlarımı giyerek evin yanındaki parka gittim fazla uzak deyildi bu yüzden hemen yetişebilmiştim herzamanki gibi takimdakileri parkta görünce gülümsedim ve yuinin yanına gittim.
~BİG SHOTS~ (büyük atışlar)
Takım=6 kız 3 erkekten oluşuyor
Takımın forması kırmızı renktir
Kızlar ●Akami ●Muzuki ●Hinata ●Nishi ●Yui ●Gen
Erkekler ●Haru ●Ren ●Kenji
Takımımızda en çok dikkat çeken buydu çok kız olması bu yüzden çoğu kişi takımımızın güçsüz olduğunu düşünebilir ama biz tokyodaki futbola yeteneği olan kızlara takıma aldık yani kızlarında bir takımda olabilmeleri çok güzel
Yui yanımdayken ısınma hareketlerine başlamıştı bile diğerleri ise istemsizce hareketler yapıyordu sadece nishi sinirli ve sitem ederek yanımıza geldiğinde bende ısınmaya başlamıştım oda aynısını yaparak "neden bu kadar erken kalkıyoruz ki" herkes bu saatte kalmak pek istemez ama nishi bizim aramızdaki en uykulu kişiydi kendisi uykuya bağlıydı bu yüzden sinirli olması normal "antrenörün isteği üzerine ama kendisi yok" yuide böbürlenerek konuşunca araya girdim "bugun bir maçımız olabilir"
"Kimle maçımız var ki"yuinin dediği üzerine nishi "kimsede kim yinede bu saatte kalkmaya bahane olamaz" dedi.
Antrenörü görmemizle kalkıp yanına gittik bizden önce kenji "bugun maçımız mi var?"Dediğinde antrenör gözlüklü ve sert olan o bakışlarını üzerimizde gezdirdi ve başını iki yana salladı.
Antrenörümuz bize her zaman sert ve soğuk birisiydi buda takımdaki en kötü şeydi sanki bizi sevmiyor kazanmamız hoşuna gitmiyordu ayrıca bizi eğitemiyor du doğru düzgün motivasyon bile edemiyordu neyse ki bunu ben yapabiliyor ona ihtiyaç duymuyordum zaten kendisi takımımıza kaba bir süs gibi duruyordu son zamanlardaki yaptırdığı katı ve uzun antrenmanlar takımdakileri yorgun ve halsiz hissettiriyordu ve bunada eğitmek denilemez di antreman yapacağımızı söyler banka oturarak ve bizi izleyerek geçirildi zamanını.
Antrenör konuşmasına devam etti "saat 7de maçımız var şimdiden antreman yapacağız maç olana kadar" herkesin ağzından bir "NEE" çıktı bu tam 13 saat gibi bişeydi ne kadar mola versekte bu kadar antreman bize fazlaydı.
"Bari kiminle oynayacağımız söyleyin" dedi hinata oldukça kızgın göründüğü yüz haltlarından belli oluyor du "momoyama predators " Diye cevap verdiğinde gidip banka oturdu yanına gittim bakışları bana döndü ve direk konuya girdim "şimdi bu kadar uzun süre antreman yaparsak maçta tükenmiş oluruz" hemen devam ettirip cevap verdi "arkadaşlarına katılıp antreman yap vücudunuz alışır ve bu takımıda yenmemiz gerekiyor hedefte bu deyil mi" sinirden katılan yüz hatları kendimi tutmama engel olamadı "siz anlamıyorsunuz galiba bizi eğitiğiniz falan yok bu takımdada sadece bir süs gibisin bir şey yaptığınız yok birde hedefimizden bahsediyorsunuz bu kadar antremanla bedenimiz hemen alışmaz aksine maçta kötü sonuçlar alırız yedektede oyuncu yok" dediklerimden harfi harfine haklıydım ama antrenör pek umursamıyor olacak ki "kendine güveniyorsan yaparsın" havalara bak sanki bilim adamı konuşuyo aslında bilim adamı olsa ne yazar tipinde hayır yok bunun
Ne desemde anlamayacağı için antreman yerine gittim çok uzun süren bu antremanda takım çok fazla hırpalanmış ti benimse çok fazla deyildi ama yorulmustum
12 saat sonra
Maçın başlamasına 1 saat gibi kalmıştı bu kadarına pes edip dinlenmek için sularının tek damlasına kadar içen bankalara yığılmış takımıma baktım onlarında gözleri beni buldu
"Maçı başlamasına son 1 saat var kendimizi bu 1 saatte toparlayalım bu zamanlarda yaptığımız antrenmanlarda yararlanarak maçımızı yapalım biraz neşelenin yenmemiz gerek"
Takim gülümsedi ve bu bir saatte dinlenmek istediler arada mola vermiştik ama baya yorulmuşlardı onlara arada bir şeyler söyleyip gaza getiriyor onları yumuşatıyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bense rüzgarın yüzüme vurması ile etrafa bakınıyorum ve derin nefesler alıp veriyordum bu heyecanını birazda olsa gitmesini sağlandı ve kendine güvenmeni , yanımda muziki ve Gen ile konuşuyordum.
Maç başlayacaktı artık ama takımda bir gayret ve değişiklik pek görememiştim.
