Abimin arkadaşı

27-

Selam bu yeni bölüm umarım güzel seyler olurr :))

Toprak ile ikimizin evine giriyorduk.

Elimizde anahtar ile kapıyı açtım.

Çok güzel bir evdi.

Ferah bir salon, güzel bir mutfak ve daha fazlası.

Gerçi evimiz kötü olsa bile yanımda Toprak vardı.

Toprak benim için zaten bir ev, bir aile yanımda ailem yok ama Toprak var belki bir evim olmayacaktı ama yanımda toprak olacaktı.

Duygulandım çok fazla.

"Toprak bizim evimiz mi burası" dedim hafiften ağlamaya yakın sesim ile.

"Evet güzelim bizim yuvamız" dedi Toprak ellerini yüzüme yerleştirerek.

"Ben ne diyeceğimi bilmiyorum Toprak ben seni çok seviyorum herşeyden çok ötesin bende hiçbirşeyim olmasa sen varsın yanımda"

"Sende benim için Hümeyram sende benim için dünyamsın sen gittiğinde dünyam durmuştu yok olmuştu.

"İyiki'm" diyerek sarıldım.

"İyiki'm"diyerek oda belime sarılarak kendine çekti ve saçımı kokladı.

"Lavanta" dedi hafifçe boğuk sesi ile.

"İzmarit"dedim çatallanmış sesim ile.

Biz demek;aile,yuva demek.

Bölüm sonuuu.

Arkadaşlar üzülerek söylüyorum ki diğer bölüm final olucak yani 28. Bölüm gönül isterdi ki daha uzun olsun ama bizim hikayemiz burda biticek :)

Bu kitabı kendi abimin arkadaşı ile aramda geçmesini istediğim şeyleri yazdım.

Fakat bizim aramızda hiç böyle olmadı merhaba bile demedi bana arkadaşlar.

Neyse final bölümünde bunları anlatırım.

Hümeyra?

Toprak?

Yuvamız:)?