"Evet benim ölmedim" dedi minho beklediğim bir cevaptı sıkı sıkı sardım ve ağlıyordum ama minho sarılmama karşılık vermiyordu newtte şaşırmış bir şekilde bize bakıyordu inanamıyordu
Minho beni hafifçe kendinden uzaklaştırdı niye böyle davrandığını anlamıyordum "minho neden bize söylemedin" dedi newt "söyleseydim ne değişecekti benim yokluğuma alışmışsınız" dedi sonra bana bakıp "hayatınıza yeni kişiler eklemişsiniz" dedi
"Biz senin ölümünü gördük nasıl yaşadığını inanalım nasıl kurtuldun anlayamıyorum" dedi newt o sırada ben minhoya bakıyordum artık benden nefret ediyordu "şehiri basanlar beni buldu beni iyileştirdiler ve buraya getirdiler" dedi
Sonra "özlemiş gibi davranmanız bittiyse ben gidiyorum" dedi ikimizde dinlemeden gitti newt peşinden gitti
Titriyordum mutlumuydum üzgünmüyüm anlayamıyordum eve gittim
Gece saat 2:
Gözüme gram uyku girmemişti minhoyu görmek istiyordum dayanamadım kalkıp montumu giyip minhonun evine gittim aslında sokağa çıkma yasağı vardı ama gizlice gittim
Geldiğimde kapıyı çaldım bir kaç dakika sonra kapı açıldı demekki uyumamıştı
Dağınık saçlarıyla bana bakıyordu bende minhoya bakarak gülümsüyordum "ne işin var bu saatte kardeşim sapıkmısın" dedi "ha şey ben boynundaki yazıyı almaya geldim" dedim daha fazla gülümseyerek
"Bu saattemi aklına geldi yarın alırsın git şimdi" dedi "olmaz yarın hastanede çok işim var sana zaman ayıramam ve suanda gidemem" dedim "sebep?" Dedi "çünkü polisler dışarda yakalarsalar adadan atarlar" dedim "oha o kadar yapıyorlarmı" dedi başımı sallamakla yetindim
"Tamam hızlıca yap git nasıl gidersen git umrumda değil" dedi yüzümü buruşturarak içeri girdim evi gözlerimle gezdim sonra koltuğa oturdum montumu çıkardım yanıma koydum
Minhoda yanıma oturdu çok mutluydum "nasıl çıkarmayı düşünüyorsun doktor esyaların nerde" dedi şimdi boku yemiştim odayı sessizlik basmıştı "her eve ilk yardım çantası koyuyorlar" dedim "ilk yardım çantasıylamı alıcaksın" dedi ve güldü oy gülüşüne kurban
"Ben doktorum işime karışma" dedim gülüp ayağa kalktı ilk yardım çantasını getirdi minho cebimden kendimi korumak için aldığım maket bıçağını çıkardım hemdeee kedilii "oha dalgamı geçiyorsun" dedi minho "ne oldu ya kediyimi beğenmedin çok tatlı değilmi" dedim "kedi ne alaka bıçağı ne yapacaksın benimi öldüreceksin" dedi
"Bıçak değil bu maket bıçağı" dedim "ne değişti" dedi "neysee dön arkanı çok az acıcak" dedim
Yarım saat sonra çıkarmıştım "bitti" dedim yara bandını yapıştırdım minho bana döndü "oh sonunda" dedi birden bire duygulandım "sarılabilirmiyiz" dedim önce gözlerime baktı sonra önüne döndü birşey demeden kalkıp gitti
"Senin gönlünü alıcam oğlum" dedim sessizce sonra koltukta uyuya kaldım
Uyandığımda minhonun yatağındaydım (koçum kollarıyla taşıyıp yatağa götürmüş) aslında minhonun yattığı yastığa sarılacaktımki aklıma işe geç kaldığım geldi telaşla kalkıp hiçbirseyi düşünmeden çıktım evime gidip hazırlandım kahvaltı yapmadan çıktım işe gittim
Öğle vaktinde newt yanıma gelmişti sohbet ediyorduk bir anda minho konusu açılmıştı "ben minhonun gönlünü nasıl alacam" dedim "bize kızgın değilde sana baya kızgın o biraz zor olucak gibi" dedi
İşim bitiğinde minhonun evine gittim montumu unuttum bahanesiyle kapıyı açtığında neden yine geldin bakışını attı ben anlarım
"Şey montumu unuttumda en sevdiğim mont" dedim başını salladıktan sonra montu almaya gidicektiki bileğinden tuttum "bide lütfen bana karşı birazcık sevgin kaldıysa biraz okyanusun kenarında biraz konuşalım lütfennn" dedim birşey demedi bileğini hafifçe çekip içeriye gitti banada çaresizce beklemek kaldı
Geldiğinde elinde 2 tane mont vardı biri onundu gülümsemem bütün yüzümü kaplıyordu mutluluktan havaya uçacaktım "hadi o zaman gidelim ama benim ayağım ağrıyor koluna gireyim" dedim bahane tabiki "girme koluma" dedi kapıyı kapatarak "bu sakat birine hakaret resmen" dedim gülümsedi ay kurban olurum (bugünde minhoya yine ve yine kurban oldum)
Tabikide onu dinlemedim ve girdim okyanusun kenarına oturduk ona baktım "minho ben gerçekten eski sevgilimi severek sevgili olmadım sürekli rüyalarıma ölmus bedenin giriyordu benim yüzümden öldüğünü düşünüyordum uyuyamıyordum her gördüğüm insanı sen sanıyordum her hareketimde aklıma geliyordun bende belki mutlu olurum diye... ama mutlu olmadım kardeşim arkadaşlarım beni tek başıma bıraktı onla sevgiliyken bile hiç aklımdan çıkmıyordun" dedim ağlayarak
Bir anda minho..
ĞEUSŞISLSPSISĞSOAĞ cringe damarım patlayacak şimdi minho bunu görse yemin ederim gece uyuyamaz ayy mükemmel bir yazarım slayyy 💅🏿 ha bu arada yazım yanlışı falan varsa üşendim düzeltmeye sonra düzeltirim
