Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
La seule chose qui rend supportable ce monde de merde, c'est cette fumée qui sort de mes lèvres *(Bu boktan dünyayı çekilebilir kılan tek şey dudaklarımdan çıkan bu duman.)*
Bu gönderinin yorumları kapatıldı.
.....
Jungkook oturup Taehyung'un bütün gönderilerini inceleyecekti ancak babasının kendisine seslenmesiyle ayağa kalkmak zorunda kaldı. Telefonu şortunun arka cebine sıkıştırdı ve hızla aşağı kata indi. Taehyung merdivenin sonunda her zamanki ciddiyeti ile duruyordu. Jungkook'u görmüştü ancak kafasını kaldırıp ona bakmadı. Bu ciddiyeti ara ara genç olanın canını sıksa da ona da kızamıyordu. Sonuç olarak korumasıydı sadece.
Jungkook şımartılarak büyütülmüştü. Her istediğini elde edebileceğini düşünüyordu ve elde edemediği her şeyde hırs yapıyordu. Taehyung ise bunlardan biriydi . Cinsel yönelimini aşırı şekilde merak etse de herhangi bir şekilde sohbet edemediği birine nasıl soracaktı ki?
Babasının yanına ilerleyen Jungkook hafifçe arkasına döndü ve Taehyung'un onu kesip kesmediğini kontrol etmek istedi ancak Taehyung yanına gelen kadın güvenliklerden biriyle birkaç kelime konuşup salonu terk etti. Bu Jungkook'un içinde yanan ateşi harlamıştı bile.
Babasının yanına geçtiğinde hızla kendini koltuğa attı. "Efendim babacım?"
"Neredeydin bakalım sen prenses? Hiç görüşemiyoruz seninle."
"Sürekli çalışıyorsun çünkü. Evde tek kalıyorum ve kimse benimle ilgilenmiyor." Jungkook dudaklarını büzerek konuştuğunda babası hafifçe kıkırdadı.
"Korumalar olmuyor mu yanında? Söyle seninle ilgilensinler güzel oğlum."
"Genelde Taehyung oluyor ama o da sanki buz dağı! Hiç pas vermiyor. Sohbet etmeye çalışıyorum ama yok. Akrepler dilini yemiş galiba."
Babası kahkaha attığında Jungkook da gülümsedi. Babasının yanında mızmızlanabiliyor olması çok güzel hissettiriyordu ona. Daha sık vakit geçirmek istese de babası oldukça yoğun bir adamdı ve sık sık şehir dışına çıkıyordu. Olduğu vakitlerde ona zaman ayırmaya çalışıyor olsa dahi bu çok uzun süreli olmuyordu.
"Beğenmediysen kovalım birtanem?"
"Yok, kovma!" Jungkook aniden yükseldiğinde babası sırıttı. "Onun o çenesini açmadan gönderemeyiz!"
Babası imalı şekilde sırıttığında aslında Jungkook'un aklından geçenleri tahmin edebiliyordu. Önceki korumasının kovulma sebebi de Jungkook'un onun fiziğini ve karakterini beğenmemesiydi. Normalde korumalarını elinde olsa hepsini kovdurtacak olan oğlunun bir korumayı böylesine tutma çabasına girmesi babasının şüphelenmesine sebep olmuştu ancak sesini çıkarmayacaktı. Bir korumayı sevmişken başkasını araya sokmak istemiyordu.
Bay Jeon, Taehyung'a ayrıca güveniyordu. Bay Kim ile oldukça yakın arkadaşlardı gençliğinde ve Taehyung ile ta oradan tanışıyordu. Tabii Taehyung henüz küçüktü ancak o zamanlar bile diğer çocuklara göre daha olgun davranıyor, asla yalan söylemiyordu. Bay Kim ile en son Taehyung'un askere gitmesi hakkında görüşmüşlerdi. Ondan kısa süre sonra ise maalesef vefat etmişti.
Taehyung çocukluğundan beri çok bir değişim göstermemiş, hatta oldukça iyi yöne gitmişti. Askeriyede oldukça iyi bir izlenim bırakmış, istihbaratta ise yıllarca çalışmıştı. Sonrasında ise kendi rızasıyla bırakmış, bir süre dinlenmek istediğine karar vermişti. O sırada ise boş durmayı sevmediğinden iş aramaya koyulmuştu. Bay Jeon ise bunu duyduğu an onu aramış ve başkası kapmadan oğlunun yakın koruması olarak onu işe almıştı.
Jungkook'un ona karşı ilgisi olup olmadığını anlayamıyordu ancak bomboş olmadığı konusunda ise emindi. Eğer Taehyung ile bir yola girmek isterlerse en büyük destekçileri Bay Jeon olacaktı. O yüzden şimdilik onların hayatlarına karışmıyor, sessizce dışarıdan izliyordu.
"Benim çıkmam gerekiyor birtanem, akşam görüşürüz olur mu?" Babası oğlunun saçlarını karıştırdığında Jungkook gülümseyerek onu onayladı. Salona giren Taehyung'a bakarak konuştu Bay Jeon. "Taehyung, benimle gel. Bir işimiz var, yanımda olmanı istiyorum."
Jungkook ne olduğunu anlamamıştı. Onun yakın korumasıyla ilk defa çıkacaktı babası. Normalde yakın korumalarıyla konuşmazdı bile ama Taehyung geldiğinden beri durumlar farklıydı. Babası sık sık Taehyung ile konuşuyor ve ara sıra onu yanında götürüyordu.
Taehyung başıyla hafifçe onayladığında Jungkook'un iyice yüzü düşmüştü. Neden gidiyordu biricik koruması? Tam itiraz edecekken Taehyung Jungkook'a baktı ve ciddi bir ses tonuyla konuştu. "Bayan Jung sizin yanınızda kalacak kısa süreliğine buraya geliyor. Bir ihtiyacınız olursa ona söyleyebilir veya bana yazabilirsiniz."
Jungkook'un onaylamaktan başka çaresi yoktu. Babası ile Taehyung çıktıklarında arkasından bakmakla yetinmişti.
