Liefde op het veld

Wedstrijd

De wedstrijd begint en ik voel de adrenaline zich al over mijn lichaam verspreiden. Snel ga ik bij de middenlijn op mijn plek staan. De bal wordt geschoten door de tegenpartij en de wedstrijd begint. Ze zijn erg goed en scoren al snel een goal. Ik kijk naar Matthy aan de zijlijn en hij steek een duim op dat ik niet moet opgeven. We maken een goede opbouw via de keeper en al snel krijg ik een paas van Sara en dribbel ik de bal naar het goal. De verdediging is toch iets lastiger uit te spelen in mijn eentje dus paas ik de bal naar Liv. Ze maak een scheinbeweging en past de bal weer terug. Ik schiet. Ik scoor. Een gevoel van blijdschap vervult me. Ik kijk naar de zijlijn en zie Matthy en Rob juichen. Ik wijs naar Matt zodat hij ziet dat het goal voor hem was zoals hij wou.

De scheids fluit twee keer wat betekend dat de eerste helft voorbij is. Vermoeid lopen we met zijn alle naar de ducout. Het staat nu 1-1 dus er is nog kans om te winnen maar het blijft spannend. "Goed gedaan hoor." Zegt Matthy terwijl we naar de kant lopen. "Ze zijn echt goed maar jullie zijn beter." Rob kijkt me lachend aan. "We zullen het zien zo." Ik pak bij de ducout even mijn fles en ga dan even zitten.

Na ongeveer 5 minuten fluit de scheids weer en beginnen we weer. Het is erg spannend de laatste 10 minuten zijn net in gegaan en nogsteeds is het 1-1.
Ik krijg eindelijk na een lange tijd weer een bal aangeschoten. Dit is mijn kans denk ik. Ik sprint op het goal af en schiet. GOAL! Ik hoor iedereen om me heen juichen. De meiden uit mijn team komen aangerend en omhelzen me. Het staat nu 2-1 hopelijk scoren ze niet meer voordat de scheids fluit. Ik zie Matthy langs de kant naar me knipogen ik zwaai naar hem en focus me weer.

Ik krijg de bal doorgepaast van Sara en besluit langs de verdediging te gaan voor een nieuwe aanval. Al snel zie ik dat het meisje van de verdediging dit niet zomaar toe laat. Ze komt op me af en probeert de bal af te pakken. Een harde pijnscheut steekt als een mes in mijn been. Ik grijp met mijn hand naar mijn been en zie dat mijn hand helemaal onder het bloed zit. Ik zak door mijn benen en voel de hele wereld om me heen draaien. Wat gebeurt er met me? Mijn zicht wordt langzaam zwart. Om me heen hoor ik allemaal stemmen. Woorden. Zinnen. Waar ik niets uit kan verstaan. Het laatste beeld dat ik nog kan zien is het gezicht van Matthy zijn blauwe ogen die me bezorgd aankijken voordat ik mijn ogen sluit.

POV MATTHY:
Wat de fuck! Roos werd door die bitch gewoon letterlijk op de grond geduwd. Haar been maakte een rare beweging en nu ligt ze op de grond. Zo snel ik kan ren ik naar haar toe met Rob achter me aan. Als ik net voor haar sta zie ik dat haar ogen dicht vallen. Shit shit wat moet ik nu? Ik zie hoe het meisje dat haar duwde wat schuldig om zich heen kijkt. Misschien is haar been wel gebroken. De scheids staat om haar heen en haar trainer komt nu ook aangerend. "We nemen haar wel even mee naar de EHBO." De trainer knikt terwijl hij kijkt naar Roos die er helemaal niet oké uit ziet. "Ben jij haar vriend?" De trainer kijkt mij vragend aan. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen op dit moment dus knik ik maar. "Til jij haar dan lopen we zo snel mogelijk naar de EHBO en bellen we daar de ambulance. " Ik knik nogmaals en pak haar voorzichtig vast rond haar middel. Ik zie de scheids iets zeggen tegen de trainer van de tegenpartij en al snel verzamelen de meiden om hem heen. Sara komt aangerend terwijl we het veld aflopen. "Ik loop mee." Ze kijkt vastberaden dus ga ik er maar niet al te veel op in.

POV ROOS:
Om me heen hoor ik gepiep wat van mijn ene oor naar mijn andere oor suist. Het is donker. Te donker. Dus open ik mijn ogen en wen ik aan het vele licht dat mijn ogen in schijnt. Ik ben in een kamer waar alles wit is. Ik probeer op te staan van een soort tafel waar ik op zit maar voel al snel dat dit niet gaat. Een harde pijn scheut schiet in mijn been terwijl ik dit probeer. "Blijf maar rustig zitten het is oké." Ik zie nu pas dat er een vrouw naast me staat. Ze heeft een witte jas aan en een bril op haar neus dat bijna haar gehele smalle gezicht bedekt. Nu ik verder de ruimte in kijk zie ik Matthy, Rob en Sara op een stoel zitten in de hoek van de kamer. Ze kijken me allemaal aandachtig aan. "Wat is er gebeurt?" Ik kijk verward naar Matthy en de andere. "Je bent hard geduwd door een meisje waardoor je knie banden gescheurd zijn."Matthy kijkt me bezorgd aan. Geschokt kijk ik naar mijn been. Er zit een soort dun verband om en naast mijn bed staan krukken. "Hebben we gewonnen?" Ik kijk Sara aan. "Ja door jou goal zijn we kampioen." Ze kijkt me blij aan en komt bij me zitten. "Yess dan winnen we de volgende ook sowieso." Zeg ik. Terwijl ik dat zeg zie ik Sara's gezicht veranderen van vreugde naar verdriet. "Saar wat is er?" Ze speelt even met haar vingers voordat ze haar blik weer op mij richt.

"Je mag een half jaar niet meer voetballen." Ze kijkt me verdrietig aan.
"Sorry WAT?"

Hey hey bedankt voor het lezen van hoofdstuk 10 alweer. Het volgende deel wordt minder met voetbal hoor. Hopelijk vonden jullie het leuk en tot snel.

Groetjesss Lola