SONSUZ

11. BÖLÜM

Gözlerimi açtığımda kendimi eski eşyaları olan rutubetli bir odada buldum.Ben burada ne arıyordum?

KAÇIRILMIŞTIM!

Başım ağrıyordu.Yerden doğrulmaya çalıştım.Zorlukla ayağa kalktığımda,üflesem kırılacak gibi duran masanın üzerinde bir zarf gördüm.Zarfı açmadan önce eski ahşap kapıyı açmaya çalıştım fakat başarısız oldum.Kapı kilitliydi.Aslında kapı eski olduğu için zorlayarak açabilirdim.Ama o kadar yorgun ve halsizdimki yapamadım.Kapıyı açmakta başarısız olacağımı bildiğim için denemedim bile.Eski kahverengi masaya gözlerim tekrar ilişti.
Üzerindeki zarfı almak üzere elimi kağıda uzattım.Zarfın üzerine hiçbir şey yazılmamıştı.Merakla elimdeki zarfı açtım.İçinden bir sürü fotoğraf ve küçük bir kağıda yazılmış not çıktı.
SARP ve benim sevgiliyken çekildiğimiz fotoğraflardı bunlar...Beni Sarp mı kaçırmıştı? Kafamda deli sorular...
Fotoğraflara anlamsızca baktıktan sonra notu okumaya karar verdim.
NOT:
Artık sonsuza kadar birlikte olacağız.Bizi kimse ayıramayacak bitanem.

What dedin quluw?Kamera şakası mı bu?
Kağıdın arkasında o lanetli isim yazıyordu."Sarp".
Bu nasıl oldu?Sarp Nehir'le birlikte eve gidiyordu?Hayır hayır bu Sarp olamazdı.Biri benimle dalga geçiyor kesin.
-Zeynep nerdeysen çık ortaya! Bu yaptığın hiç komik değil!
Diye bağırdım.
Bir an sessizlik oldu Daha sonra kapının gıcırtısını duydum.Arkama döndüğümde karşımda iri yapılı bir adam duruyordu.Eğer bu bir şakaysa Zeynep bu işte gerçekten iyiydi.Eğer değilse kelimenin tam anlamıyla 'sıçmıştım'.Ben değişik düşüncelere kapılırken adam konuştu.

-Kalk bakalım seni bekliyor.

-Kim beni bekliyor? Niye burdayım?Bana napıcaksınız?

-Ne çok konuştun sen öyle.Güzel olmasan hiç çekilmezsin.Ve biraz klişe olacak ama burada soruları o sorar.

-O?

-Hadi gel!

Cevap vermeme izin vermeden kolumu kavradı ve beni odanın dışına doğru çekti.Dar kolidorda biraz yürüdükten sonra büyük bir odaya vardık.Odadaki çalışma masasının arkasındaki sandalyede arkası dönük biri vardı.Bu bir şaka olamazdı.Zeynep'in bu kadar ileri gideceğini hiç sanmıyordum.Sessizliği iri yapılı adam bozdu.

-Sarp bey paket hazır.

Al işte şimdi sıçtık.
Sarp sandalyeyi döndürdü.

-Tamam gidebilirsin.

Sarp cümlesini bitirince adam gitti.
Sarp yanıma yaklaştı.

-Sen naptığını sanıyorsun? Bırak beni!

Saçlarımı gözümün önünden çekerek homurdandı.

-Eski günlerimize geri döneceğiz.Birlikte çok mutlu olacağız.Tabi uslu durursan.

-Seni sevmiyorum!Bırak beni gideyim! Sarp lütfen!

-Zamanla seversin.

Dedi piç smile yaparak.

Bişeyler düşünmem gerekiyor.Bu psikopatla aynı evde kalmak bi insanın en son isteyeceği şey olurdu .En iyisi numara yapmak...Sarp odadaki koltuğa oturdu bende yanına gittim. Show başlasın hsjjdjsk.

-Sarp düşündüm de... biz tekrar beraber olabiliriz...

-Sen beni be sandın yavru? Sence yer miyim?

Piç sandım.Yanılmamışımda...

-Neyden bahsediyosun anlamadım.

-Benden kurtulamazsın.Kaçış planların gerçekten çok kötü.

Dedi dudak bükerek.

Ben kendi içimde hayal kırıklığı yaşarken Sarp'ın telefonu çaldı.

Arkasını dönüp biriyle konuşurken kapının açık açık olduğunu farkettim.Fırsat bu fırsat sero yardır!
Tabana kuvvet koşmaya başladım.Taa ki Sarp'ın adamlarının birine çarpana kadar...Ve yineee sıçtım.Ne kadar beceriksizim ya.
Adam beni Sarp'ın yanına postaladı.

-Sen uslu durmayacaksın anlaşıldı. Bağlayın.

-Afbuyur?

-Sen istedin.

Oha ya insan sevdiği kızı bağlar mı? Tabi Sarp insan olmadığı için bağlayabilir.Çok geçmeden ellerim ve ayaklarımı bağladılar.Pencerenin küçük bir kısmından dışarısı gözüküyordu. Dışarıya bakınca havanın karardığını gördüm. Dışarıyı izlerken Sarp konuştu.

-Hadi odamıza gidelim.

Gözlerimi pörtleterek.

-Bülent Ersoy'la aynı odada kalırım ama senle kalmam.O derece anlatabildim mi?

-Şaka yaptık. Evlenmeden olmaz.

Sarp'ın kafasından bi porsyon istiyorum.Hayal gücü çok geniş maşallah.

-Uf neyse nerde yatıcam ben?

-Taner!Serenay'a odasını göster. (Kafiyelu oldu lan djjsjsj)

-Tamam efendim.

Taner denen adam beni alıp başka bir odaya götürdü.Bir yatak bir masa ve bir dolap vardı.Ne zevksiz bişeymiş bu Sarp ya.Yatağa uzandım ve sleep yaptım.

*****

Güneş ışığının yüzüme çarpmasıyla uyandım.Yaklaşık bir haftadır burdaydım hala şu pisliğin elinden kurtulamadım.Ama artık yeter.Bu sefer kararlıydım.Sadece doğru zamanı kollamam gerekiyordu.