Ne. Anlayamamistim. Mark'tan sonra, kimseyle, cikmamaya, yemin, mi, etmis... Oldugum yerde dona kaldim. Hyuck soyledigi cumleden sonra elleriyle oynamaya baslamisti. Hyuck'un ellerini tuttum. "Neden?" Hyuck ile goz goze gelmistik. "Neden yemin ettin?" "Zorundaydim Renjun. Zorundaydim." Ellerini ellerimden cekti. "Hem Renjun, seni uzmek istemem ama senin gibi birisi ile cikmam." Gozlerim dolmustu. "Evet bana deger veedigini gorebiliyorum. Ama seni tanimiyorum bile? Uzgunum Renjun dunyada benden baska erkekler de var." Evet dunyada senden baska erkekler de vardi fakat kalbim sadece sana tutulmustu DongHyuck.
Duyduklarim karsisinda soke ugramistim. Sadece o an yok olmak istemistim. Sabah sanki benimle flortlesiyordu... Renjun'um... Bunu asla unutmayacagim. Hyuck. Neden Hyuck. Biliyordum askimizin imkansiz oldugunu. Neden bu kadar heyecanlanmistim ki o zaman? Sevse de beni sevmezmis zaten. Uzgunum Hyuck, sana asik oldugum icin, butun sevgimi sana verdigim icin, sacinin bir teline zarar gelmesinden korktugum icin, sana o mesaji attigim icin, gozlerinin ay gibi parlak ve guzel oldugunu soyledigim icin cok ozur dilerim Hyuck. Benim gibi birisini hak etmiyordun zaten. Neden bu kadar heyecanlandiysam. Degil mi Hyuck. Ben bunlari dusunurken Hyuck yanimdan ucup gitmisti bile...
Sinifa girdigimde Hyuck bana bakmiyordu bile... Eski gunlere geri donmustuk. Sadece icimi doktugum icin pismandim. Siramda aglamaktam gozlerim sismisti ve o sira uyuya kalmisim. Uyandigimda sinifta ben, Hyuck ve Mark vardi. Hyuck benim uyandigimdigimi fark etmisti. Mark'in kolundan tutmusti ve kendisine yakinlastirmisti. Mark Hyuck'un gomleginden tutup kendisine cekmisti. Sadece, sadece oturup onlari izleyebilmistim. O kadar caresiz ve uzgun hissediyordum ki. Hyuck'un bilerek, gozlerimin icine bakaram Mark'i opmesi kalbimi param parca etmisti. Neden o kisi ben degildim. Hani Mark'tan ayrildiktan sonra kimseyle sevgili olmamaya yemin etmistin. Hani ex den next olmazdi. Hani... Ne soylesem az artik. Kafami siraya gomdum. Aglamak disinda hicbir sey yapamadim yine. Sadece eve gitmek istedim. Sadece yok olmak istedim. Sadece zamani geriye alip Hyuck ile arami duzeltmek isterdim. Sadece guzel bir hayat istedim. Sadece beni sevmesini istedim. Bu kadar duygusuz, dusuncesiz bir insan olmasi beni cok uzuyordu.
Neredeyse donemin sonuna gelmistik bile. Butun donem boyunca Hyuck'a ilgi gostermekten butun okulu salmistim. Sinavlar bitmisti. Mezuniyet toreni olacakti. Katilmak istemiyordum fakat Chenle'nun zoruyla katilmak zorunda kalmistim. Mezuniyet gunu Chenle, sevgilisi, jeno ve sevgilisi ile birlikte eglenmek icin lunaparka gitmistik. Uzun zamandir lunaparka gitmiyordum. Chenle ve Jisung birlikte pamuk seker almaya gitmisti. Jeno ve Jaemin de 1. Yildonumlerini kutlamak icin donme dolaba binmisti. Ben de bir bankta oturup Chenle ve Jisung'un gelmesini bekliyordum. Birden tanidik bir koku sezdim. Bu, bu Hyuck'un kokusuydu. Arkama dondugumde Hyuck'u gormustum. Sadece oturdugum yerden onu izliyordum. Chenle beni durttugunde daldigimi fark etmistim. Chenle baktigim yone bakiyordu ve birden yuzunu buzdu. "Bugun uzulmek yok tamam mi ucumuz cok eglenicez olur mu?" zar zor kabul etmek zorunda kaldim. Beraber carpisan arabalara bindik. Aklimda hala Hyuck vardi... Yine dusuncelere dalmisim ki arkadan "Hadi arabayi sursene" seslerini duymustum.
"Bugun cok guzeldi hepinize tesekkurler" dedim ve hepsinin arasindan ayrilmistim. Kulakligimi takip eve dogru yurumeye basladim. Birden telefonuma gelen bildirimle yerimden firlamistim.
Donghyucks
–Soldaki sokaga gel.
??????????
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uyku // RenHyuck
Short Story-Tamamlandi- Renjun, Hyuck'a karsi olan askinin asla gerceklesmeyecegini dusunur, fakat hicbir sey dusundugu gibi ilerlemez.
