Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Bu bölümde +18 unsurlar bulunmaktadır!! İsteyemenler lütfen geçsin.)
^^^
Şimdiye kadar çok fazla duygu hissettim. Mutluluk, hüzün, özlem, öfke, gerginlik ve daha fazlası. Bugün ise en derinden hissettiğim duygu pişmanlıktı.
Jungkook'u bırakıp gidecek kadar her şeyi göze almıştım. Mantıklı düşünememiş, düzgün karar verememiştim. Nerede hatalı olduğumu çok iyi biliyordum. Basit bir hata değildi. Jungkook gelmese gidebilirdim bile.
Kendim hakkımda en sevmediğim özellik karamsar olmamdı. Yine bunun sonuçlarından birisini yaşıyordum.
Karamsar düşündüm, ona göre hareket ettim ve artık hayatımın en önemli noktasında olan Jungkook'u kırdım.
Kendime kızıyordum. Bunca yıldır kırılmış cam parçalarımı toplayamamış olmama kızıyordum. Ne yaptıysam elimde kalmıştı. Bir ergen gibi davranmıştım.
Geçmişimden Jungkook'u sorumlu tutamazdım.
Özellikle o, geçmişimde oluşan kırık cam parçalarını birleştirmeye çalışıp kanamışken.
Havalimanında aklım kendine yeni yeni gelirken Jungkook bir anda ortaya çıkmıştı. Ne sorgulamaya vaktim olmuştu ne de aklım kalmıştı. İkimize ayarladığı özel uçak biletleriyle saatler süren yolculuğun ardından Fransa'ya gelmiştik. Yolculuk boyunca tek bir kelime etmemiştik.
Çünkü kırgındı. Söylemese bile bakışından dahi anlıyordum. Jungkook kırgınlığını susarak belli ediyordu.
Ona yaptığım haksızlık yüzünden bir şey diyememiştim. Yol boyu düşünüp durmuştum ve çıkışı olmayan bir labirentte kaybolmuş gibiydim.
Yolculuğun sonlarına doğru uyuya kalmışken Jungkook tarafından uyandırılmıştım.
Şimdi ise yine bizim için ayarlamış olduğu otele gelmiştik bile. Odada ki koltukların birisinde oturuyordum. Jungkook duştaydı ve konuşmak için çıkmasını bekliyordum.
Kırgın uyusun istememiştim.
Yaptığım saçmalığı düzeltmek için çabalayacaktım. Bu yüzden o banyodan çıktığında direkt ayaklanmıştım.
Ben hâlâ yoldan geldiğim kıyafetler ile dururken önüme beline bağladığı havlu ile çıkmıştı. Üst vücudu tamamen çıplak, dövmeleri olduğu gibi ortada ve su damlaları teninde süzülüyordu. Ağız sulandırıcı bir görüntüye sahipken ona pişmanlık konuşması yapmak zordu.
Gözlerim onda takılı kaldığında Jungkook beni görmüyor gibi davranıyordu. Sadece biraz oyalandı ve kıyafetlerini alıp yeniden banyoya girdi.
Çok güzel, şimdide hayalet olmuştum.
Yüzüme bile bakmamıştı. Bu kalbimi kırarken ona hissettirdiğim şeyin yanında bir hiç olduğu aklıma gelince kendime kızdım.
