သူတို့အခု မိုင်းတွင်းဟောင်းလေးထဲမှာ မိုးခိုနေကြတယ်။မိုးသံပေးလာတာနဲ့တစ်ပြိုင်နက် နီးစပ်ရာဆီ ဝင်ပြေးခဲ့ကြတာပဲဖြစ်တယ်။မိုင်းတွင်းက ခပ်ကျဉ္းကျဉ္းမို့ သူတို့ခန္ဓာကိုယ်တွေဆို ပူးကပ်နေရောပဲ။နည်းနည်းလေးလှုပ်လိုက်ရုံနဲ့ သံကိုယ်ထည်ချင်းပွတ်တိုက်သံတွေ ထွက်ပေါ်နေပြီပဲဖြစ်ပါတယ်။
ဂျစ် ဂျစ်!
"ဆောရီး"
မြေညှိစက်ရဲ့အသံဩဩကြောင့် မြေတူးစက်ကလေးရဲ့ မီးသီးမျက်လုံးလေးတွေဖလပ်ခနဲဖြစ်သွားတယ်။ သူက တစ်လျှောက်လုံးမူးဝေနေခဲ့တာမို့ အခုချိန်မှာ မြေသားနံရံကို မှီထားရတာပဲဖြစ်တယ်။ မြေညှိစက်နဲ့ထိခတ်လိုက်တဲ့အခါ သူ့ခန္ဓာကိုယ်ဝါဝါလေးဟာ နံရံထဲနစ်ဝင်သွားခါနီးနီးရယ်။
မိုင်းတွင်းဝကနေ လှမ်းမြင်ရတဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ဟာ အက်စစ်မိုးကြားမှာ ဝေဝါးနေလေရဲ့။မြေတူးစက်ကလေးက အက်စစ်မိုးကို သိပ်ကြောက်တယ်။ဘာလို့ဆို အက်စစ်မိုးက သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို သံချေးတက်စေတာမို့ပါပဲ။သံချေးကွက် ထင်းထင်းကြီးနဲ့ဆို သူရုပ်ဆိုးသွားမှာသေချာတယ်။
အက်စစ်မိုးဟာ မြေဆီလွှာဖွဲ့စည်းမှုကိုထိခိုက်စေသလို လူသားတွေရဲ့ကျန်းမာရေးကိုလည်း ထိခိုက်စေတယ်။ လမ်းတံတားအဆောက်အဦးတွေဆို ဆေးကွာတာမျိုး၊ သံချေးတက်တာမျိုးဖြစ်စေပြီး ပျက်စီးဆုံးရှုံးစေပါတယ်။ဒီမိုးက မီးတောင်ပေါက်ကွဲတာမျိုးလို သဘာဝတရားကြောင့် ရွာတတ်တာမျိုးရှိပေမဲ့ အခုကတော့ သေချာပေါက် လူသားတွေရဲ့ပယောဂကြောင့် လေထုညစ်ညမ်းပြီး ရွာနေတဲ့မိုးပဲဖြစ်ပါတယ်။
ခါတိုင်းဆို သူက မိုင်းတွင်းအောက်ခြေဘက်မှာမို့ အက်စစ်မိုးရွာနေချိန်ကို ခုလိုငေးမကြည့်ဖူးဘူးရယ်။ဘော့စ်နဲ့ လုပ်သားကြီးကြပ်သူတွေက စက်ယန္တရားတွေကို သံချေးမတက်စေလိုတာမို့ မိုင်းတွင်းပျက်တွေထဲ အမြန်ထိုးသိပ်ထည့်ပြီးသိမ်းလေ့ရှိကြတယ်။သူ့လို မြေတူးစက်သေးသေးလေးဆို ပြွတ်သိပ်နေတဲ့မြေတူးစက်အရွယ်စုံတွေကြားမှာ ကျပ်ညပ်နေရောပဲ။
