Keskin Sızı

40 3 29
                                    

Telefon ekranımda ki mesaj ile bakışıyordum.Salonda koltukta uyuyan Asrın'a bunu uyandırıp söylemeli ve ondan sonra mı gitmeliydim bilmiyordum.

Çünkü yüksek ihtimalle bu işe o da karışacaktı,ama istemiyordum.Anne ve babamla benle aynı anda tanışmasını istemiyordum.Küçük Gece'ye yapılanları duymayı kaldıramazdı.

Zaten onun duymasını da istemezdim.

Yavaşça yukarı kata çıktım ve ilk gördüğüm odaya girdim.Asrın'ın odası mı yoksa Can'ın misafir odası mıydı bilmiyorum,ama hemen gardolaba yöneldim.Elbisemin üzerine, bulduğum siyah gömleği geçirdim.

Burası Asrın'ın odasıydı, gömlek buram buram Asrın kokuyordu.

Hızlı ama sessiz bir şekilde salona indim, çıkmak için kapıya yaklaştığımda Asrın rahatsızca kıpırdandı.

Arkama dönüp baktığımda hala uyuduğunu gördüm,ama sayıklıyordu...

Asrın:Gece...Gitme Gece...

Yavaş adımlarla koltuğa yaklaştım.Bir elimle elini tuttum, diğer elimle terlemiş yüzünü sildim.

Gece:Geri döneceğim söz veriyorum...

Elini tutan elimi sıktı.

Asrın:Gitme...

Eğildim ve alnına öpücük kondurup geri çekildim.Gitmem gerekiyordu,Asu benim kardeşim olsa da olmasa da.
Sonuç olarak yardıma ihtiyacı vardı ve benden yardım istemişti.

Kapıyı ardımdan kapatırken soğuk hava yüzüme sert şekilde tokat gibi çarptı.Rüzgar saçlarımı yüzüme dolarken derin bir nefes çekip ciğerlerimi oksijenle doldurdum.

Telefonun kilidini açıp arayabileceğim kişilere baktım.

Doğukan ve Zeliha olmazdı,onların kaç senedir beklediği bu geceyi zehir edemezdim.

Yiğit zaten olmazdı,adam evlenmişti iki üç saat önce.

Akın...

Akın da olmazdı izin vermezdi gitmeme.

Yusuf

Evet Yusuf beni götürürdü oraya,en azından sorguya çekilmezdim.

Yusuf'u aradığımda tabii ki normal olarak uykulu sesiyle konuştu;

Yusuf:Gece..?bir sorun mu var..?

Gece:Yusuf beni arabayla alabilir misin?

Sesi bir anda ciddileşti;

Yusuf:Sen iyi misin?

Gece:Ben iyiyim,sen beni alabilir misin onu söyle.

Yusuf:Konum at iki dakikaya ordayım.

Kulağıma gelen dıt sesiyle telefonu kapattığını anladım.Yusuf'un bu yönünü seviyordum,senin öğrenmesini istemediğin hiçbir şeyi öğrenmek için diretmiyordu.

Konumu ona attıktan on dakika sonra önümde Porsche durdu.Sürücü camı açıldığında Yusuf kafasını dışarı uzattı,sigara dumanını üfleyerek.

Yusuf:Bin hadi.

Yolcu koltuğuna geçip oturduğumda Yusuf hiç bana bakmadan düz yolda ilerlemeye başladı.

YARIŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin