Enemies To Lovers

36.Λαλαλα

Mattheo: Τι γίνεται εδώ? Γιατί είσαι έτσι?

Δάκρυα ήταν έτοιμα να πέσουν αλλά κρατήθηκα

Newt: Τι θες εδώ? Ποιος είσαι εσύ και γιατί μιλάς στην κοπέλα μου?

Mattheo: Κοπέλα σου?

Με κοιταξε... Κατέβασα το κεφάλι μου. Και δάκρυα άρχισαν να κυλούν από τα μάτια μου

Mattheo: Μικρή μου ποιος στο έκανε αυτό?

Mache: Δεν είναι κάτι... έπεσα από τις σκάλες

Εσκιψε και έβαλε τα ζεστά του χέρια στο πρόσωπο μου. Πόσο μου έχει λείψει αυτό το αγγιγμα

Newt: Μικρή μου? Πάρε τα χέρια σου από την κοπέλα μου. Και στην τελική τι της είσαι?

Mattheo: Είναι η γυναίκα μου, και μητέρα του γιου μου

Όλο το σχολειο παρακολουθούσε αυτούς τους δύο να φωνάζουν

Newt: Συγνωμη δεν το χωρισες?

Mattheo: Σταμάτα να της φωνάζεις

Newt: Εσυ τώρα εδώ τι ήρθες να κάνεις? Τόσο καιρό που ήσουν?

Mattheo: Έλειπα

Newt: Λοιπόν γιατί κούρασες, για να τελειώνουμε μωρό μου πες του ότι θες εμένα να τελειώνουμε

Mattheo: Πες το και σε αφήνω ήσυχη για πάντα. Απλά κοίτα με στα μάτια και πες το

Δεν μπορώ να τον κοιτάξω στα μάτια και να του πω τόσο μεγάλο ψέμα. Εσκιψα πάλι το κεφάλι μου

Maxh: ....

Mattheo: ΠΕΣ ΤΟ ΓΑΜΩΤΟ

Με στημένο το κεφάλι απάντησα

Maxh: Θέλω αυτόν

Γύρισε και έφυγε. Πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα σιγανά

Maxh: Λαλαλαλα

Σταμάτησε απότομα

~Maxh's flashback~

Mattheo: Ότι και να γίνει πάντα θα είμαι εδώ για να σε προστατέψω, απλά να θυμάσαι το συνθηκα μας
Maxh: Το υποσχεσε Matty?
Matheo: Ναι πριγκίπισσα μου, το υπόσχομαι

~Τέλος Maxh's flashback~

Mattheo: Μην φοβάσαι μικρή μου δεν θα σε ξανά πειράξει

Γύρισε και εχωσε μπουνια στον Newt. Πλακονωντουσαν στο πάτωμα. Ο Mattheo ήταν από πάνω και τον βαραγε ανελέητα. Ο Newt σαν αδύναμο ανθρωπάκι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

Ήρθε ο Flich και τους χωρισε.

Πήραν τον Newt στον νοσοκομείο. Τον σακάτεψε. Πριν φύγει μου εχωσε ένα χαστούκι