My Destiny (One-Shot Story)

Chapter 1 (Kristy)

                Birthday ni dad ngayon kaya may party sa bahay. Nagpapahinga ako dito sa garden namin, ayoko sa loob kasi ang daming tao, nang biglang may tumakip sa mga mata ko.

“Hay naku, Daniel! Ang ganda ganda ng tinitingnan ko e.” ang sabi ko. Tinanggal niya naman ang mga kamay niya sa mata ko at umupo sa tabi ko.

“Sungit mo naman! Meron ka ba—Araay!”

Binatukan ko nga >:)) Siya kasi e.

“Ang ingay mo! Kita mong nagpapahinga e.” Pagkatapos ay bigla na lang akong humiga sa damuhan. Naramdaman kong humiga rin siya sa tabi ko. Ilang minuto ring walang nagsalita sa amin habang nakatingin sa buwan at mga bituin. Hanggang sa binasag niya ang katahimikan.

“Ang bilis ng araw, noh?! Dati naglalaro lang tayo dito sa garden niyo, ngayon busy na tayong dalawa dahil sa trabaho.” Napangiti ako sa kanya.

“Naaalala mo pa ba noong una tayong magkita?” nakatingin na ‘ko sa kanya habang siya naman ay nakatingin sa kawalan.

“Oo naman, umiiyak ka pa nga noon e. Nahulog kasi ‘yung manika mo sa kanal. HAHA”

“Sige, tawa pa!” -___-

“Kristy naman e, di ka na mabiro! Hinding hindi ko makakalimutan ang araw na ‘yon kasi doon ko nakilala ang best friend ko.” humarap siya sa’kin at ngumiti.

Nagulat ako nang biglang may tumugtog. Sayawan na pala sa loob.

The strands in your eyes that color them wonderful

Stop me and steal my breath.

And emeralds from mountains thrust towards the sky

Never revealing their depth.

Tatayo na sana ako nang bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Ewan ko pero bumilos bigla ang tibok ng puso ko.

“Saan ka pupunta? Ang ganda ng tugtog oh! Sayaw tayo.” :))

Tell me that we belong together,

Dress it up with the trappings of love.

I'll be captivated,

I'll hang from your lips,

Instead of the gallows of heartache that hang from above.

Nilagay na niya ang dalawang kamay ko sa balikat niya at nilagay niya naman ang kanya sa bewang ko.

“Ganitong-ganito rin ‘yon.”

“Tama, ganito rin tayo noong JS Prom. Ikaw ang first dance ko. Hindi ko nga expected e. Haha” nagtawanan lang kami.

I'll be your crying shoulder,

I'll be love's suicide

I'll be better when I'm older,

I'll be the greatest fan of your life.

“Nagtataka nga ako kung bakit hindi ikaw ang prom queen noon e.” natawa naman ako sa sinabi niya.

“Haha. Best friend talaga kita.”

And rain falls angry on the tin roof

As we lie awake in my bed.

You're my survival, you're my living proof.

My love is alive and not dead.

“Naaalala mo pa ba ang color ng gown ko noong gabing ‘yon?” bigla ko na lang ‘yan natanong sa kanya pero hindi siya nakasagot.

Tell me that we belong together.

Dress it up with the trappings of love.

I'll be captivated,

I'll hang from your lips,

Instead of the gallows of heartache that hang from above

“Haha. Paano mo nga naman maaalala ‘yon, ang taglal tagal na ng Prom na ‘yan e.” nagpilit na lang ako ng tawa. Sa totoo, nalulungkot ako kasi importante sa akin ang gabing ‘yon pati na ang color ng gown ‘ko. Iyon kasi ang favorite color niya. -__-

I'll be your crying shoulder,

I'll be love's suicide

I'll be better when I'm older,

I'll be the greatest fan of your life.

“Alam mo bang may na-realize ako noong gabing ‘yon?” bigla na lang din lumabas sa bibig ko ‘yan.

And I've dropped out, I've burned up, I've fought my way back from the dead.

I've tuned in, turned on, remembered the things that you said

“Ano naman ‘yon?” tumingin siya sa mga mata ko. Alam kong hinihintay niya ang sagot ko.

I'll be your crying shoulder,

I'll be love's suicide

I'll be better when I'm older,

I'll be the greatest fan of your...

Doon ko kasi na-realize ko kasing mahal na pala kita.

I'll be your crying shoulder,

I'll be love's suicide

I'll be better when I'm older,

I'll be the greatest fan of your life.

“Gwapo ka rin pala. Haha” iba na naman ang lumabas sa bibig ko. Hindi ko na tinapos ‘yung kanta, bumitaw na ako sa kanya.

Papasok na sana ako sa loob nang sumigaw siya…

“KRISTY! Never kong makakalimutan ang color ng gown mo, favorite color ko kaya ang BLUE!” natawa naman ako doon.

“Saka may na-realize din ako nang gabing ‘yon…”

bakit parang kinabahan ako bigla pero at the same time na-excite din ako sa sasabihin niya.

The greatest fan of your life.

...greatest fan of your life.

“…ang ganda mo rin pala.” ngumiti na lang ako at tuluyan nang tumalikod.

Bakit parang na-disappoint ako sa sinabi niya? Hayyy.

May feelings din kaya siya for me? Feeling ko naman may chance e :))