Gay bar/hyunlix ☆

15☆

~ "Nolur dokunma... Yaklaşma bana!"
.
.
.
.

Felix gördüğü kabustan bağırarak uyanmış, hyunjinide korkutmuştu.

"Sakinleş bebeğim rüyayadı.. bak geçti bitti sakinleş." Demişti, göğsüne yatırıp saçlarını okşuyarak.

"H-hyunjin yine geliyolardı, yine aynı şeyleri yapıyolardı.." demişti, hıçkırıklar arasında.

"Ama gittiler bebeğim, korkmana gerek yok ben varım tamam mı meleğim? Geçti bitti, birlikte  iyileşicez ve unutucaz korkma artık güzelim." Demiş, saçını öpmüştü.

"Hyunjin... b-ben bunları unutamam." Demiş daha çok ağlamaya başlamış, hyunjin'e daha sıkı sarılmıştı. Hyunjin ise sessizce döküyordu göz yaşlarını.

Eşi'nin bunları yaşaması kalbini acıtıyordu. Evet onları hyunjin yaşamadı ama hayatının anlamı, bebeği, aşkı en önemlisi karısı yaşamıştı.

"Unutman kolay değil biliyorum ama imkansızda değil bebeğim." Demişti sesi titreyerek. Felix daha çok sokuluyordu hyunjin'e 'beni koru' der gibi, hyunjinde bunu anlayıp daha çok sarıyordu felix'i.

Doktor gelmiş günlük kontrolleri yapmıştı.

"Vücudunuz iyileşmeye başlamış Bay Lee, ama aynı zaman da sizinle psikolog arkadaşımda ilgilenicek bilginiz olsun."

Felix cevap vermemiş sadece elleriyle oynuyordu. Hyunjin de, felixten tepki gelmediği için kendi cevapladı doktoru.

"Peki teşekkürler."

Doktordan eğilmiş, çıkmıştı odadan. "Neden konuşmadın?" Diyip ellerini tutmuştu.

"Bilmem." Demiş, ellerini çekmişti.

"Felix iyi misin?" Dedi felix'e yaklaşarak.

"İyiyim? Neden iyi olmamayayım ki? Sadece cevap vermek istemedim." Dedi hyunjine bakarak.

"Hmm peki güzelim öyle olsun." Tekrar sarmalamıştı felix'i.

"Ne zaman çıkarız?" Demişti, minik elleriyle hyunjin'in tişörtüyle oynuyarak.

"İyileşince, ama sen iyileşmedin hala." Saçını okşarken konuşmuştu.

"Çıkmak istiyorum, evde tedavi göremez miyim? Burası beni korkutuyor." Demişti, kafasını hyunjin'in boynuna yerleştirerek.

"Doktorla konuşurum. Olur mu?"

"Oluuurr." Demiş, yanağını öpmüştü hyunjin'in.

"Şimdi dinleme zamanı hadi bakalım." Yatağa yatırmış, üstünü örtmüştü. Felix ise yüzünü buruşturmuştu.

"Noldu bebeğime?" Demişti yanağını okşuyarak.

"Uyumak istemiyorum." Demişti afacan çocuk gibi.

"Ama dinlenmen lazım bebeğim." Demiş elini tutmuş, öpmüştü. Daha sonra felix'in karnının üstüne koymuştu.

"Ya ama uf istemiyorum." Demişti.

"Neden uyumak istemiyormuş benim bebeğim?" Demişti saate bakarak.

"Çünküü yine rüya görücem istemiyorum ve ağlayarak uyanıcam ama bunlar önemli değil, önemli olan şey sende korkuyorsun ben senin korkmanı istemiyorum ki. O yüzden uyumuyorum."

Felix sustuktan sonra, hyunjin duraksamıştı. Ne diceğini düşünüyordu. Oda suspus olmuş, birbirlerine de bakmıyolardı.