ABİMİN ARKADAŞI

gözler yalan söylemez:)

Allah'ım nolursun kurtar beni yoksa bu beni burda avını kovalayıp sonunda yakalamış bir kurt gibi yemeye başlayacak. Aklımı başımdan alıyorsun çilli ne abicim hayır ne demek yani? Bende gözün mü var? Varsa söyle amına koyayım ne uğraştırıyorsun bizi.

Boynuma ve köprücük kemiklerime sanki hiç yokmus gibi öpücükler bırakıyordu ve bunu her yaptığında kokumu içine çekiyordu. Ey yaradan nolursun ya tam yap bizi ya tam ayır bizi bu böyle olmaz olmamalı!

Ada:Mert

Mert:Ada

Hâlâ öpmeye devam ediyordu. Zevk alıyordum evet doğru ama olmamalıydı bu sahne yasanmamalıydı. Heeeyy! Biliyorum biliyorum hepiniz karşılık vermemi ve oracıkta sevişmemizi bekliyorsunuz ama hayır öyle birşey olmayacak arkadaşlar. Yani ileri zaman hakkında pek konuşmayı sevmem ama inşaallah olmaz öyle bir şey. yok olmasın,olur mu ki? OF SUSUN Bİ!

Ani bir aydinlanmayla Merti yavaşça işaret parmağımla geriyo doğru ittim ve mesafeyi açıp kenara kaçtım. Mert anlamaz bakışlar atarken derin bir nefes aldım, boğazımı temizledim be govdemi diklestirerek yüzüne baktım.

Ada:Ara yol yok Mert Akın. Ya hep varsın ya hiç yoksun.

Mert:Ne demek bu?

Ada:Yani ya şimdi burda bu yaptığımız şeyi yapar ve bulunduğumuz bu boktan durumu yani benim aşk olarak senin ise ne olarak adlandırdığını bilmediğim o ilişkiyi yaşarız-

Mert:Yada?

Hâlâ yâda diyor HÂLÂ YÂDA DİYO YA!

Ada:Yada sana öyle birşey yaparım ki. Bana dokunmak istersin ama dokunamazsın, yanımdaki sen olmak istersin ama olamazsın, onu öptüğüm de ordaki opulen kişi sen olmak istiyceksin ama olamayacaksin Mert. Yani şunu diyorum ya göze al yada gözlerini.

Uzun uzun baktı elalarıyla gözlerimin içine...
Yapma diyordu yapma. Bunu bize yapma nolur diyordu. Ama bir yandan da ne yaparsan yap banane kimle oynuyorsan oyna der gibi. Hangisi gerçek Mert? Hangi bakış gerçek bana bir yol ver ve o yoldan gideyim. Bir ışık yak bana ben sonuna kadar o ışıkla devam edeyim ama bir şeyler yap, yeterki birşeyler yap.

Mert:Ada yapma bunu

Ada:Seç Mert

Mert:Ada

Ada:Sen çoktan seçimini yapmışsın zaten.

Omzuna omuz attım ve yavaş adımlarla çıkmaya başladım yokuşu. Bekliyordum arkamdan seslenmesini ve dönüp; "hayır ben seni istiyorum" demesini bekliyordum. "Diğerleri yada geride kalanlar umrumda değil seninle olmak seni yaşamak istiyorum" demesini bekliyordum. Bekliyordum bekliyordum bekliyordum ama Mertten hiç bir ses gelmiyordu.

Canlı veya cansız olan hiç bir şeyden korkmayan Mert Akın, aşktan korkuyordu...

Düğün meydanına tekrar döndüğüm de önüme bir anda İrem çıktı ve korkudan hafif bir ilkildim.

Ada: İrem ruh hastası mısın kızım? Ne cikiyorsun öyle dan diye önüme!

İrem:Korktun mu?

Ada:Yok korkmadım. Altıma sıçtım burda!

İrem:Ayy özür dilerim çillim vallaha korkutmak istememiştim.

Şey abla çilli demesek olur mu anısı varda biraz....

Ada:Tamam bişey yok. Sen hayirdir niye böyle dan diye çıktın önüme birşey mi oldu?

İrem:Sana anlatacaklarım var gel bize gidelim hemen.

Ada:İyi olur bende üstümü değiştiricektim zaten.

İrem: Hayırdır keçicim inadindan vaz mi gectin?