"Bunun iyi bir karar olduğuna emin miyiz?" "Neden olmasın?" "Mantıklı gelmiyor da ondan." dedi rus çakması adam.
Geto elindeki siyah eldivenleri adama uzatarak "Aman çok konuştun sende, tak şunları." Adam derinden iç çekerek "Ya olmazsa, o zaman ne yapıcaz? Daha düşünmeden etmeden 'Adam öldürücez.' diyorsunuz."
"Hadi ama Nanamin. Çok sıkıcısın. Sanki hayat çok eğlenceliymiş gibi konuşuyorsun." "Tamam, ben karışmıyorum ama başıma bir şey gelirse sizi ispiyonlamaktan çekinmem ona göre.'
Geriye kalanlar ise çoktan hedefledikleri evdeki kıza odaklanmışlardı. Hayalet arkadaşlarının seçtiği güzel bir vücuda ve yüze sahip kızı aralık olan perdeden izliyorlardı.
"Senin niye sesin çıkmıyor Toji?" diye sordu Nanami.
Hayalet kadın kollarını Toji'nin omzuna attığı gibi "Ev arkadaşıyım ya ondan!"
"Toji'nin ev arkadaşı için böyle bir şey yapacağını düşünmüyorum hanımefendi."
Kadın bu sözün ardından Toji'nin yüzüne odaklanmaya başladı. Aslında dışarıdan cok gözükara, dikbaşlı, korkunç birisine benziyordu. Özellikle görünüşüne korku katan şey dudağındaki yara ve yeşil gözleriydi. Yeşili; insanlarda o mutlu, huzurlu, doğa tarzını degil cesurluğu, vahşiliğini yansıtıyordu.
