Lara, Daniel'in ayaklarını yalaması bittikten sonra, onu ayağa kaldırdı. Oda hala sessizdi, dışarıdaki şehir gürültüsü uzaktan gelen bir uğultu gibi duyuluyordu. Lara, odanın köşesindeki dolaba yöneldi ve içinden dantel işlemeli siyah bir kadın külodu çıkardı. Daniel'in gözleri utanç ve heyecanla parlıyordu.
"Şimdi, Daniel," dedi Lara, elindeki kadın külodunu göstererek, "bunu giymeni istiyorum. Küçük ve değersiz olduğunu bir kez daha kanıtla."
Daniel, utanarak ama itaatkâr bir şekilde Lara'nın elindeki kadın külodunu aldı. Hızla soyunup, kadın külodunu giydi. İnce dantel, onun vücudunda belirgin bir şekilde duruyordu ve Daniel kendini daha da küçük ve aşağılanmış hissediyordu. Ama bu duygu, ona aynı zamanda Lara'ya olan bağlılığını ve itaatini daha da güçlendiriyordu.
Lara, Daniel'in kadın külodunu giydiğini gördüğünde memnun bir şekilde gülümsedi. "Çok güzel, Daniel," dedi alaycı bir ses tonuyla. "Gerçekten zavallı bir kölesin."
Lara, Daniel'in yanına geldi ve onun dantelli külodunu dikkatle inceledi. "Şimdi, son bir görev vereceğim," dedi Lara, gözlerinde sert bir ifade ile. "Diz çök."
Daniel, Lara'nın emriyle hemen diz çöktü. Lara'nın her sözüne, her hareketine itaat etmekten başka bir şey istemiyordu. Lara, Daniel'in gözlerinin içine bakarak yavaşça ayağa kalktı ve sert bir şekilde dizini Daniel'in kasıklarına vurdu.
Daniel, acının vücuduna yayılmasıyla birlikte yere yığıldı. Ancak Lara'nın emrinden ve kontrolünden çıkmadı. "Bu, senin ne kadar zavallı ve değersiz olduğunu gösteriyor," dedi Lara, sesi soğuk ve otoriter. "Sen sadece benim eğlencem ve kontrolüm için varsın."
Lara, Daniel'in yüzündeki acıyı ve teslimiyeti gördüğünde derin bir nefes aldı. Bu an, onun gücünü ve kontrolünü en üst seviyede hissettiği andı. "Artık her zaman bu anı hatırlayacaksın," dedi Lara. "Senin yerin, her zaman benim ayaklarımın altında."
Daniel, acıya rağmen Lara'ya olan bağlılığını ve sevgisini kaybetmemişti. "Evet, hanımefendi," diye fısıldadı. "Sadece sizin için varım."
Lara, Daniel'in yanına eğilerek yüzüne hafifçe dokundu. "İyi çocuk," dedi, sesi biraz daha yumuşak ama hala otoriter. "Şimdi dinlen. Bu gece, sadakatinin ve itaatinin ne kadar güçlü olduğunu bir kez daha kanıtladın."
Daniel, Lara'nın sözleriyle derin bir huzur ve bağlılık hissederek gözlerini kapattı. Lara'nın kontrolünde olmanın verdiği güven ve memnuniyetle doluydu. Bu gece, onun sadakatini ve itaatini en üst seviyede göstermişti.
Lara, Daniel'in yanından yavaşça kalkarak odanın penceresine yöneldi. Şehir ışıkları parıldarken, içindeki güç ve kontrol hissi daha da büyüyordu. Daniel, onun için her zaman sadık bir köle olarak kalacaktı ve bu gece bunun kanıtıydı.
