8.Bölüm

173 19 1
                                    

Flasback

Hyunjin

"Çıktın mı güzelim?"

dersim onunkinden erken bittiği için kafeteryada biraz oyalanmış şimdiyse sevgilimin olduğu binaya doğru yürüyordum.

"Kapıya doğru yürüyorum şu an nerdesin?"

"Tam karşısındayım"

ileride gördüğüm tanıdık bedenle elimi kaldırıp salladım. Seungmin beni fark edince gülümseyerek telefonu kapattı ve hızlı adımlarla bana doğru yürümeye başladı.

Onu kucaklamak için kollarımı açtığımda anında kollarıma atladı. Kollarımı bedenine sardım ve boynunu derince öptüm.

"Seni çok özledim."

kafasını gömdüğü omzumdan boğuk sesiyle konuştuğunda sıratarak burnumu boynuna sürttüm.

"Ben de seni çok özledim."

Bir haftadır şehir dışındaydı ve çok fazla konuşamamıştık.

"Bana bak sen zayıfladın mı rengin gitmiş sanki"

Kafasını omzumdan kaldırdıktan sonra bir iki saniye yüzüme bakmış ardından kaşlarını çatarak yüzümü elleri arasına almıştı.

"Aşkım biliyorsun tek başımayken iştahım olmuyor."

"Tanrı aşkına Hyunjin yine sadece abur cubur yedin değil mi?"

O beni azarlarken - ki bunu yaparken sadece tatlıydı - ben yanağımı avcuna yaslamakla meşguldüm.

"hmm sevgilin seni bu kadar özlemişken onunla ilgilenmek yerine azarlaman ne kadar etik?"

"Hayır efendim, gördüğüm kadarıyla siz o hakkı kaybetmiş gibisiniz."

ufak bir tebessümle konuştuğunda hala elleri yanaklarımdayken yüzümü onunkine yaklaştırdım.

"Sen bana kıyamazsın bir kere."

Parlayan gözlerine diktim kendimkileri. Özlemden yanıp tutuşacakmış gibi hissettim. Sadece üç aydır çıkıyorduk ama şimdiden tüm hayatım boyunca ona ihtiyacım varmış gibi hissediyordum.

"Sen beni hafife almışsın sanırım oysa çok hırçınımdır."

güldüm söylediği şeyle

"Çok yakından görme fırsatım oldu aslında."

Yüzü yüzümün dibindeyken sırıtmış ve daha fazla beklemeden dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı. Özlediğim pembeliklerini güzelce öptüm. Ayrıldıktan sonra alnımı alnına yaslayıp yine onun nefeslerinde soluklandım.

"Hmm belki evde gönlümü alırsan affederim seni."

Fısıltısıyla gözlerimi açıp yanağımdan düşüp omzuma sarılan ellerdinden birini kavradım ve avuç içini öptüm.

Ona her dokunduğumda özlemim azalmak yerine artıyordu sanki. Öptüğüm elini parmaklarımın arasına hapsedip yürümeye başladım.

"Demek bu akşam menüde sen varsın?"

"Evet, en sevdiğin."

_____________________________________

Temel matematikten 10 alıcam
yarın şakasız

Love Me Harder| HyunMinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin