Yağmur Kaçağı - [ WrioLette ]

- Onuncu Bölüm: Kardelenin Çiçek Açışı -

Uzun süren yolculuk, saatleri öldüren sıkıcı dersler, ezberlenen kanunlar ve katı öğretim üyeleri... Hepsi hukuk fakültesinin bir parçasıydı.

Nihayet Anayasa Hukuku dersi bittiğinde gerindi Neuvillette. Adeta kadının ağzından çıkan her bir kelimeyi not alabilmek için kendini resmen bir dünya rekoru kırmaya itmişti.

Masasının üstüne yerleştirdiği çantasının içine not defterini ve kitabını koyduktan sonra ayaklandı. Hava fazlasıyla güzel olduğu için sadece ince bir ceket almıştı üstüne, onu da koluna astı. Yürürken mavi kılıflı telefonunu eline aldı oğlan.

- ✧ -

Siz:
şimdi bitti ders

Canim Kocam🤘🏻🐺:
Tamam.

Kafedeuim.

Kace

Ksfe

Ama Arlecchino ve F*rina da burada.

Siz:
birazdan oradayım

- ✧ -

Kafeteryaya gidebilmek için önce kampüsleri birbirine bağlayan bahçeye çıkması gerekmişti Neuvillette'in. Arada tanıdığı insanlarla selamlaşıyor, bazısıyla ayaküstü kısa sohbetler ediyordu. Bu nedenle hiç de "birazdan" orada olamayacaktı.

Nihayet, Lyney, ikiz kardeşi Lynette ve Freminet ile olan muhabbetinden sonra kafeteryaya ulaşmayı başarmıştı. Otomatik açılan kapıdan sonra içeri girmiş, bakışlarını bir süre gezdirmişti masalar üzerinde.

Tabii, dikkatini masadakiler değil de, kız kardeşi Furina'nın bağırarak konuşması olmuştu.

Elini alnına götürüp bir süre ovuşturdu, ardından içini çekti Neuvillette. Yavaş adımlarla masaya gelip oturduğunda başını direkt olarak temiz olup olmadığından bile emin olmadığı masaya koydu.

"Bölümü bırakacağım, bırakmazsam bölüm beni bırakacak..." diye sızlandı Neuvillette. Wriothesley, elini Neuvillette'in saçlarına koydu. "Ben bizi yaşatırım bebeğim, merak etme."

O bunu söyledikten sonra Neuvillette, bileğini ovması için uzatmıştı Wriothesley'e. Talimatı alan Wriothesley, onun bileğini ovmaya başladı.

"Ben var ya, seri katil bile olsam davamı sana vermem." dedi Furina. Bir yandan aldığı üçüncü kekin üstündeki kirazı ağzına atmak ile meşguldü. Neuvillette kaşlarını çatıp kız kardeşine baktı.

"Seri katil olsan davanı alır, sana montelerim."

"Hayat bana montelemiş zaten, bir de sen vur."

"Başlama yine Furina." dedikten sonra göz devirdi Neuvillette. O yanındaki oğlana yaslanıp sarıldığında bu kez konuşan yüzünü buruşturan Arlecchino olmuştu.

"İğrençsiniz." dedi ve artık soğumuş olan çayından son bir yudum aldı Arlecchino. Furina da ona hak vermek üzere kollarını göğsünde kavuşturdu ve "Bizim genlerdeki yapışkanlık şaka mı?" dedi.

Neuvillette ise artık alıştığı ikiliye cevap vermeme kararı aldı. Başını kaldırıp Wriothesley'e baktı. "Bence bileğimi kırdım."