"පුතා...මල්ලිට මොකක්ද්ද වුනේ?"
"කවුරු දන්නවද ඔම්මා. ඕන්නැති වැඩක් කරන්න යන්නැති."
"ඒ වුනාට පුතා එයා ඒ ඉස්කෝලෙට තාම අලුත්. පොඩ්ඩක් ඔයා හරි එයා ගැන හොයලා බලන්න.ඔය ගියාට වැඩි කැමැත්තකින් නෙමෙයි යන්නෙ."
"ඔම්මා එයා ඒවට හුරු වෙන්න ඕන.අනික ටේත් එයා එක්කම ඉන්නවනෙ."
ඔය කතාව සාලෙ පැත්තට එමින් හිටිය ජිමිනුත් හොරාට අහන් හිටියා.
"යසයි සහෝදරයා මං ගැන හිතන් ඉන්න හැටි. අර කොහෙවත් යන උන් ඇවිත් මට තර්ජනේ කරළා වද දීලා ගියත් මූට මොකෝ ඉතිම්.මමනෙ වැරදි."
"ජිමින්...මොකක්ද්ද ළමයො ඔය බිත්තිය මුල්ලට වෙලා කරන්නෙ? ඇවිල්ලා කාලා ඉන්න."
"සේරම අහන් ඉන්න ඇත්තෙ ඔම්මා."
එයාලගෙ කතාවත් එක්ක ජිමිනුත් එතනට ආවා.
"ඔව් ඔව්. තමුසෙ මාර මිනිහෙක්නෙ හියුන්."
"ඇයි?"
"මුකුත් නෑ...ඔම්මේ...ඇයි ඔයාට මාව මේකගෙ ඉස්කෝලෙටම දාන්න ඕන වුනේ? බලන්න මෙයා පොඩ්ඩක් වත් මං ගැන බලන්නෑ."
"ඔක්කෝටම කළින් ඔයාගෙ ඔය කට හදාගෙන ඉන්න ජිමින් වාචාලකමට කියවන්නැතුව."
"මේක මහ අසාධාරණයි."
"ඕක විතරනෙ කියන්න දන්නෙ. විකාර නොකර තමුසෙ ඒ ඉස්කෝලෙට ගිය එකෙන් ප්‍රයෝජනයක් ගන්නවා."
එහෙම කියපු නම්ජුන්, ජිමින්ගෙ ඔලුවට ටොක්කක් ඇනලා එතනින් ගියා.
"බලන්න හැල්මෝ...මේ මිනිස්සුන්ට මං ගැන කිසි අගයක් නැති හැටි."
පැත්තක හිටිය අත්තම්මට ජිමින් එහෙම කියද්දි මුකුත් නෑහෙන අත්තම්මත් ඔහේ ඔලුව වැනුවා.
පහුවදා ඉස්කෝලෙ ගිය ජිමින්,ටේ දෙන්නා එළියට වෙලා ඔහේ කයියක් ගහන් ඉද්දි ජිම්න් දැක්කා ඈතින් ප්‍රින්සි එනවා.
"ටේයියෝ...ප්‍රින්සි එනවා."
"ඉතින් මට මොකක්ද්ද කියන්නෙ උබ?"
"ඕයී අරුන් මේ අහල පහළක ඉන්නවද බලපන්කො."
"උන් සේරම උදේ ඉදන් ප්‍රැක්ටිස්."
YOU ARE READING
NOBODY LIKE YOU |YM (Ongoing)
Fanfiction"I don't like that boy. But I love him. Because I have never met anyone like him. Nobody is like him" ____________________ 2024/05/17
