မာလာလည်းကျောင်းကပြန်ပြီးအိမ်ရောက်ရေချိုးပြီးတော့သူမကလေးဆီကိုသွားရတော့မယ်လေ။
"ကလေးလေး"
"ရှင်ချယ် လာလေ"
"အင်းဖတ်ထားပါအုန်းသတိရနေတာ"
"ပိုပြီနော်ဒေါ်မာလာမြတ်မွန်တို့က"
မာလာထိုကလေးကိုကြည့်တော့တလုံးကြိုးနဲ့ဘောင်းဘီကလည်းပေါင်လည်ပဲရှိတယ်သတ္တိကောင်းနေတာ
"တီ...အွန့်အင့်ပြွတ်"
ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ခွန်းကိုစကားဆက်ပြောခွင့်မပေးပဲအတင်းခွန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်နမ်းနေတဲ့ အနမ်းသရဲပမာနှယ်
ပြွတ်ပြွတ် ခွန်းရျဲ့ခါင်းလေးကိုအသာလေးကိုင်ထားပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကိုစုတ်ပြီးကိုက်နေလိုက်တယ်(သာသာကမနမ်းဘူးတော့သိပ်မသိဘူးရယ်)
အာ့ ခွန်းနီုတ်ခမ်းဟသွားတျာကြာင့်အခွင့်သာတုန်း၀င်အောင်းမို့စောင့်နေတဲ့ကျားပမာခွန်းခံတွင်းထဲမှာသူမလျှာနှစ်ခုကိုရစ်ပတ်နေခဲ့တယ်
တီချယ်အနမ်းတွေကြောင့်ခွန်းခြေပင်မခိုင်ချင်တော့
မာလာသူမနှုတ်ခမ်းလေးကိုလွှတ်တော့ဖင်ထိုင်လျက်လေးပြုတ်ကျသွားတဲ့ခွန်းက်ုချီပြီးကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်
"တို့သည်းခံခဲ့တာ ခုသဲငယ်လေးလည်းအသက်ကပြည့်ပြီဆိုတော့တို့စောင့်ထိန်းထားသမျှ ခံတော့နော်"
"တီချယ် နေပါအုန်း"
သူမပြောတာကိုအာရုံမစိုက်
ခွန်းရဲ့ဂုတ်ရိုးလေးကိုစုတ်ပြီးအရာပေါ်အောင်လုပ်နေခဲ့တယ် လက်ကလည်းခွန်းရဲ့လုံး၀န်းပြီးမသေးမကြီးအရာနှစ်ခုပေါ်ကိုဆုပါနယ်နေတယ်
ခွန်းရဲ့braချိတ်လေးကိုဖြုတ်ပြ္းအကျီပါဆွဲချွတ်လိုက်တယ်
"ဟာတီချယ်အဲ့လောက်မကြည့်နဲ့လေရှက်တယ်"
"တို့က သဲငယ်လေးကိုမကိတ်ဘူးထင်တာတို့လက်တောင်မဆံ့ဘူးကွယ်"
နို့တွေကိုအားရပါးရဆုပ်နယ်ပြီးခေျနေတဲ့မာလာဟာ သူမသိတဲ့တီချယ်နဲ့လားလားမျှမဆိုင် အစာပျက်နေတဲ့ကျားတစ်ကောင်လို
YOU ARE READING
ချစ်ရပါသော တီချယ်
Short Storyစာမေးပွဲဖြေတုန်းကအခန်းစောင့်တဲ့ဆရာမကလည်း ကိုယ့်အချစ်ဆုံးလူသားဖြစ်လာနိုင်ပါတယ် တီချယ်ကိုလေသမီးအရမ်းချစ်တာ ခွန်းသက်ထားမောင် အင်း ချစ်ရင်ချစ်တယ်မှတ်ပေါ့ကွယ် မောင်ရယ် ...
