3.bölüm

30 21 2
                                    

İyi okumalar ❤️

≈≈≈

" Evet zor oluyor. Ama alışmaya çalışıyorum. Varlıklara değil yalnızlığa." dedim. Gerçekten zor oluyordu evde yalnız kalmak.

" Tmm. Varlıklardan memnun musun?" dedi.

" Varlıklardan memnunum. Ama böyle yaşamak iğrenç. Baksana senden imza bile almadım. Sarıya dönüştüm." dedim.

" İmzalatacağın kitab yanında mı?" dedi.

"İmzalayacak mısın?" dedim. Sesim heyecanlı çıkmıştı. Konu kitablar olunca heyecanlanıyordum.

" Heyecanlanma . Sarı olucan " dedi . Başımı salladım ve çantamdan kitabı ve kalemi çıkardım. Ona uzattım. Aldı ve imzaladı sonra altına bir şeyler yazdı . Ve bana uzattı . Alıb baktığımda imzanın altına numarasını yazmış olduğunu gördüm. Ona baktım anlamaz gözlerle.

" Yardıma ihtiyacın olursa ara." dedi .

" Tamam . Ama bence ihtiyaçım olmaz. " dedim.

Hayatı bilemeyiz

Ne demek istediyini anlamadım Siyalo .

Anlarsın yakında

" Ben artık gideyim. " dedim.

Masadan kalktım o da kalktı . Hesabı ödedi . İtirazın erkeklerde işe yaramadığını bildiğim için itiraz etmedim . Sonra kafeden ayrıldık.

" Seni eve bırakayım . " dedi . Bak buna itiraz etmeliydim.

" Gerek-"

" Var " dedi . Sözümü kesmişti. Arabasına yöneldi . Bende peşinden gittim . Arabaya bindik . Adresimi söyledim ve tam yarım saat sonra evin önünde durduk. Arabadan inerken teşekkür ettim . Ve oda rica ederim dedi . Sonra gitti.

Evin kapısını anahtarımla açtım . İçeri girdim . Üzerimdekileri çıkardım ve odama çıktım. Saat 20:30 du . Ben normalde saat 21:00 uyurdum .

Tavuk musun sen erkenden uyuyorsun ?

" Evet Vina tavuğum . Her gün bunu söylemene gerek yok . Ve ayrıca sabahları erken uyanıncada «koyun musun sen » demeyi kes . Bak gerçekten sinirleniyorum ."

Bende sinirlenmeni istiyorum zaten akıl küpü

Güldüm . Vinayı bu yüzden seviyordum . Ne istediyini açıkca söylüyordu . Telefonumu çantamdan çıkardım . Ve kendimi yatağa attım . Yarım saat telefonla kurcalana bilirdim . Bir süre sonra telefonu kenara koydum ve yataktan kalktım . Pijamalarımı giydim . Ve yatağa uzandım .

" İyi geceler varlıkcıklar ." dedim .

Varlıkcık demen hoşumuza gitmiyor.

Her gece bunu söylüyordum . Ve Yeri bunu hoş olmadığını söyledi.

" Varlıkcıklar " dedim ve gözlerimi yavaşca kapattım.

...

Gök gürültüsüyle uyandım. Gökler çatliyordu sanki .

" Kıyamet !" dedim yataktan sıçrarken . Nefes- nefese kalmıştım.

Kıyamet değil korkma . Sadece dısarıda hava feci

" Çok korkdum yaa. Hava bu kadar kötü değildi ben uyurken . Ne ara böyle oldu . " diye söylenirken saate baktım . 23:30 du

" İki saat uyuduk olanlara bak ya.." dedim yatağa geçeceğim sırada aşağıdan sesler gelmeye başladı .

" Evde yalnızım dimi ?" dedim .

Maalesef bizim haberimiz yok

" Uff ya bir bu eksikdi . Siyalo beni görünmez et . Bı gidib bakıyim . " dedim . Ve telefonumu da aldım ne olur ne olmaz diye . Ben görünmez olduğum zaman yanımdakı eşyalarda görünmez oluyordu .Götünmez olduktan sonra odadan çıktım . Sesler daha iyi duyuluyordu şimdi. Tırsmadım değil ha..

Merdivenlerden aşağı indim . Bir kölge geçti arkamdan . " Töbe töbe bu neydi şimdi ?" diye fısıldadım . Gerçi bağırsam bile beni duyamazdı. Sonra deminki kölge yine geçti . Ama bu kez önümden geçmişti . Kendimi korku filminde gibi hiss ediyordum . Belkide kurcalamadan odama gitmeliydim. Ve polisi aramalıydım . Evet evet böyle yapmalıyım. Odama gitmeliyim. Gerçi burdada araya bilirim ama karşı taraftan gelen ses duyulmaz olurmu bilmiyorum . En iyisi odama gideyim . Odam daha güvenli .

Yoruluyorum çabuk ol

" Ne çabuk yoruldun ya.." diye mızmızlandım. Ve odama gittmek için merdivenlere doğru bir addım attım. Ve sizce ne oldu ? Kolumu bir şey tuttu . Bağırdım .

" Sen...sonunda uyandın. " dedi . Ona bakmaya korkuyordum . Ama sonra dönüb baktım. Yüzü...ben bayılıcam galiba. " Korktun mu ?" Yutkundum.

" S- sen kimsin ?" dedim. Dudaklarının kenarı kıvrıldı .

" Duygusunu zamanında bulamayanlardanım. " dedi. Yüzünde boş bir ifade vardı. Sanki...duygusuzdu. Sırıtması bile sahteydi. Yüzü korkunçtu. Bu benim kekelememe sebeb oluyordu.

" A-anlamadım. " dedim . Kalbim öyle atıyordu ki.

" Nesini anlamadın ki ? Bende senin gibiydim. Ve duygumu zamanında bulamadım . Kayb ettim.  Ben onlara alıştım. Kitab beni uyardı ama ben Girai'yi serbest bıraktım. Ve olan bu. Bak şu an senin gibi sınavda olan 2 insan daha var . Ve sizden biri kayb edecek. Kayb etmemek için dikkatli ol. Pişman olma. " dedi ve sonra kulaklarım çınladı. Gözlerim kardı ve yere düştüm.





Varlık ve hisslerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin