─── ・ 。゚☆: *.☽ .* :☆゚. ───"Imola'da iyi iş çıkardın, dostum" diyen bir fan a teşekkür ettim ve bana uzattığı şapkaya imzamı attım.
Şuan menajerim ve korumalarla Imola'daki otelimi terk etmeye çalışıyordum ancak etrafımızı fanlar sarmıştı. Peki ben bu durumdan mutsuz muydum?
Asla! Çünkü tifosileri, fanlarımı seviyordum. Onlar benim en büyük destekçilerimdi. Ne kadar Imola'da aldığım üçüncülükten çokta memnun olmasamda onlar beni tebrik edip, bana moral veriyorlardı.
Hep şundan emindim ki, Ferrari benim evimdi...
Arabaya binip havaalanına doğru ilerlemeye başladık. Imola çok güzeldi... Özellikle şuan gece vakti daha bir ihtişamlıydı. Gerçekten göz alıcı bir ortamı vardı.
Birden aklıma Anna geldi. Çok nadir yaptığım birşey yapmıştım, bir fanımın dmsine cevap vermiştim. Daha çok azıcık konuşmamıza rağmen nedense onunla konuşmaya devam etmek istiyordum. Onu merak ediyordum. Yüzünü, kişiliğini, hayatını... Daha yüzünü bile görmeniştim sadece çok kısa bir konuşma geçmişti aramızda ama neden merak ediyordum ki?
Bu karmaşık düşüncelerin içinden çıkmak için menajerimle sohbet etmeye başladım.
Yaklaşık 40 dakikanın sonunda havalimanına varmıştık. Bavullarımı aldım ve ilerledim.
Pasaport kontrolleri ve check-in de halledilince biraz vakit harcayıp uçağa bindik. First class ile rahat bir yolculuk yaşayacaktım.
Koltuğuma oturdum ve kulaklıklarımı taktım. Uykum vardı ve yorulmuştum.
Uçak kalkışa geçti ve ben yine düşüncelere daldım..
Çok mutluydum çünkü şuan bir daha ki yarış için Monaco'ya uçuyordum. Ailemin yanına, evime, ülkeme dönüyordum. Aynı zamanda zaferde istiyordum. Ülkemde bir yarış kazanmak şuanlık tek dileğimdi ve bunun için elimden geleni yapacaktım...
Kendimi müziğin melodisine bıraktım ve yüzümde küçük bir gülümsemeyle uykuya daldım...
💤💤💤💤
Bölümü beğendiniz mi???
Charles'ın ağzından yazmak istedimm
Yorum ve oylarınızı bekliyoruuummmmmmm 😍 😻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑺𝒐𝒏 𝑺𝒖̈𝒓𝒂𝒕 | 𝑪𝒉𝒂𝒓𝒍𝒆𝒔 𝑳𝒆𝒄𝒍𝒆𝒓𝒄
Fanfiction୧ 𝘐 𝘵𝘩𝘰𝘶𝘨𝘩𝘵 𝘵𝘩𝘢𝘵 𝘭 𝘸𝘢𝘴 𝘥𝘳𝘦𝘢𝘮𝘪𝘯' 𝘸𝘩𝘦𝘯 𝘺𝘰𝘶 𝘴𝘢𝘪𝘥 𝘺𝘰𝘶 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘮𝘦. ୨