"ျဖဴစင္အိပ္မက္"
ဒီႏွစ္ဟာ ခ်စ္ႏြေးငယ္အတြက္
ေပ်ာ္စရာနဲ႕စိတ္ညစ္စရာ ဆန့္က်င္ဘက္ခံစားခ်က္ႏွစ္ခု ေရာသမေမႊထားတဲ့ႏွစ္တစ္ႏွစ္ပဲ။ ေပ်ာ္စရာဆိုတာက ငါးတန္းကတည္းက အဆက္မျပတ္ပူဆာလာခဲ့တဲ့ "ဝရန္တာပါတဲ့ ႏွစ္ထပ္အိမ္နဲ႕ေနခ်င္တယ္"ဆိုတဲ့ ခ်စ္ႏြေးဆႏၵကေလးကို အေဖက ျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ၿပီမို႔ အသည္းအူေပါက္မတတ္ေပ်ာ္ရတာ။
စိတ္ညစ္စရာဆိုတာကေတာ့ အင္း...ဘယ္လိုေျပာရမလဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးမေလးတစ္ေယာက္အတြက္ စိတ္ညစ္စရာဆိုတာ ဘယ္ေလာက္မ်ား မ်ားမ်ားစားစားရွိမွာတဲ့လဲ။ လိုခ်င္တဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးဝယ္မေပးလို႔ စိတ္ညစ္ရတာလား၊ စားခ်င္တဲ့မုန့္အခ်ိဳေတြ စိတ္ႀကိဳက္မစားရလို႔ စိတ္ညစ္ရတာလား။ ဒီလိုအေသးအဖြဲေလးေတြကို ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္အ႐ြယ္ခ်စ္ႏြေးက စိတ္မညစ္တတ္ေတာ့ေပမယ့္ ထဘီေနာက္မွာ အကြက္ႀကီးလို႔ လက္ညွိုးထိုးအဟားခံရမွာမ်ိဳး၊ "မနီမနီထထ ထထနီမနီမ"လို႔ ေယာက်္ားေလးေတြဆီက ဝိုင္းေအာ္ခံရမွာမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ တအားစိတ္ညစ္တယ္။
ခ်စ္ႏြေးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆို
ငါးတန္းကတည္းက သူ႕ထဘီေနာက္က ဘာမွန္းမသိတဲ့အကြက္ေတြေၾကာင့္ ခဏခဏအစခံရတယ္။ စစခ်င္းတုန္းကေတာ့ ခ်စ္ႏြေးလည္း အဲဒီအကြက္ေတြကို ေရကြက္ေတြလို႔ထင္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းကို ဝိုင္းစတာပဲ။
ဒါေပမဲ့ ေနာက္က်ေတာ့ ဆရာမတစ္ေယာက္က "ထဘီစကတ္ဝတ္တုန္းပဲလား မိခင္ခင္ခ်ိဳ...
ကိုယ့္ဟာကိုယ္မထိန္းသိမ္းတတ္ရင္လည္း ထဘီဝတ္တတ္ေအာင္ေတာ့လုပ္ေလ"လို႔ ေခၚဆူေတာ့မွ ခ်စ္ႏြေးသူငယ္ခ်င္း ခင္ခင္ခ်ိဳရဲ႕ထဘီေနာက္က အကြက္ေတြက ဘယ္သူမွျမင္လို႔မရတဲ့အရာမွန္းသိခဲ့ရတယ္။
စကတ္ကေန ထဘီစကတ္ေျပာင္းဝတ္လာရတဲ့
ငါးတန္းအ႐ြယ္ေလးမွာ ခင္ခင္ခ်ိဳကေတာ့
ထဘီမဝတ္ဘဲ ထဘီစကတ္ဝတ္လို႔ အဆူခံေနရတယ္တဲ့ေလ။ ဘာအမွားလုပ္မိလို႔အဆူခံရလဲေတာ့ ခ်စ္ႏြေးလည္း ေသခ်ာမသိခဲ့ေပမယ့္ အဲဒီေန႕တုန္းက ခ်စ္ႏြေးကို ခင္ခင္ခ်ိဳေျပာခဲ့တဲ့စကားအရဆို သူ ေတာ္ေတာ္ေလး
စိတ္ညစ္ေနခဲ့တာကိုေတာ့ မွတ္မိေနတယ္။
YOU ARE READING
Han_Me Oneshot Collection
Short Storyဟန်မီရေးသမျှ ဝတ္ထုတိုတွေကို တစ်စုတစ်စည်းတည်း စုထားမယ့် စာအုပ်လေးပါ💛 ဟန္မီေရးသမွ် ဝတၳဳတိုေတြကို တစ္စုတစ္စည္းတည္း စုထားမယ့္ စာအုပ္ေလးပါ💛
