Hoofdstuk 3

495 21 0
                                    

Pov Elizabeth:

9 juli 2022 - zaterdag ochtend 10:50

Ik word wakker met een kloppende hoofdpijn. Auww, dit doet echt veel pijn. Ik stap mijn bed uit en loop met een barstende hoofdpijn naar beneden. ''Hoofdpijn?'' vraagt Matthy die in zijn joggingbroek en een net iets te groot shirt in de keuken staat. ''Ja, nogal'' antwoord ik. Hij overhandigt mij een paracetamol en een glas water. "dankje'' antwoord ik. Hij leunt met zijn arm op het keukeneiland en kijkt hoe ik de paracetamol naar binnen slik. Ik zet het glas voor mij neer en zet een bakje koffie. ''We hebben vandaag opnames voor bankzitters. Jij gin mee toch?'' vraagt hij. Ik draai me om met het bakje koffie en geef het aan hem. ''Ja dat klopt, verstoppertje in dat vervallen huis toch?'' vraag ik terwijl ik nog een bakje koffie zet voor mezelf. ''ja, en in de avond rondlopen ofzo met Stefan en Sean'' zegt hij. Ik knik en drink mijn koffie op terwijl ik op het keukeneiland ga zitten. ''Leuk, ik moet filmen?'' vraag ik. ''Ja, dat was volgens mij wel de planning'' antwoord hij weer. Ik knik weer en neem nog een slokje van mijn net iets te warme koffie. Matthy gaat naar boven om zich om te kleden en ik volg al snel.

Ik trek een wit blousje aan met een groen willig vest erover. Ik heb het nogal snel koud dus daarom dat vest. Voor de tijd van het jaar is het vrij koud. Niet echt weer voor blote armen en benen. Ik trek een licht blauwe broek aan en witte all stars. In de badkamer doe ik een beetje mascara op en een luchtje. Matthy staat beneden al te roepen dat hij weg wilt dus ik doe snel een kettinkje om en mijn horloge. Ik struikel bijna van de trap terwijl ik mijn telefoon in mijn kontzak doe. ''Lets gooo!'' roep ik als ik heelhuids beneden ben gekomen.


''Vandaag staan we voor een verlaten gekkenhuis, we gaan verstoppertje doen. En ik ben de zoeker. Jullie hebben 5 minuten, succes'' Roept Koen. Stefan, Sean, Matthy, Raoul en Milo staan achter hem terwijl ik film. Ze rennen allemaal weg. Koen lult nog wat tegen de camera en ik zie dat Raoul vanaf de 1e verdieping een steen gooit. Koen schrikt zich dood en kijkt angstig om zich heen. Robbie is er niet bij, want hij was te bang. Ik had van hem wel wat meer verwacht. Maar ja iedereen zijn ding he. 

We lopen na een tijdje naar binnen. Koen is zo bang dat hij een beetje aan het trillen is. Hij zegt wat dingen over dat hij denkt Milo als eerst te vinden en we lopen verder door het verlaten gebouw. 

Na een tijdje horen we een hard geluid. Net alsof er iemand met iets mentaals tegen iets anders mentaals slaat. Koen draait zich een ruk om en kijkt mij angstig aan. ''Wat was dat?'' zegt hij tegen de camera. Het geluid komt steeds dichterbij en dan zien we een soort politieman zombie op ons af lopen. ''AHHHH!'' Koen rent naar mij toe en springt mij nog net niet in de armen. 

''Hey Luca'' Zeg ik terwijl hij naar ons toe komt lopen. ''Luca wie?'' vraagt Koen die als een klein jongetje bijna aan mijn benen hangt. ''Dat is Luca, een vriend van mij. Ik had hem gevraagd of hij jullie kon bang maken tijdens dit potje verstoppertje'' Zeg ik. Luca steekt zijn hand uit naar Koen. Koen kijkt hem nog een beetje verward aan maar schud hem de hand. ''Heb je al iemand gezien?'' vraag ik. ''Nope, nog niemand. Ik ga wel even verder zoeken'' Antwoord hij en hij loopt weer weg. Koen komt een beetje bij en kijkt mij nog steeds verward aan. ''Koen je kijkt alsof je net gehoord hebt dat je de primark in moet'' Zeg ik lachend. ''Nooit! De Primark kom ik nooit van mijn lang zal ze leven in'' Zegt hij. Ik moet lachen en we gaan weer verder. 

We lopen het gebouw door en komen Luca weer tegen. Hij vertelt een zwever tegengekomen te zijn. Hij laat ons zien waar en Koen kijkt de kamer in. Hij kijkt met grote ogen de camera in. Hij loopt weg en begint te praten tegen de camera. ''Ik zeg je eerlijk, mijn hart zit in mijn keel. Ik durf gewoon niet te praten. Omdat ik niet weet of het 1 van die gasten is of een zwever die daar ligt'' Fluistert hij. ''Straks heeft ie een pistool ofzo'' gaat hij verder. ''Hij ligt hier niet zomaar he. Niet omdat ie veel kansen in de maatschappij heeft ofzo. Voor hem maakt het niet uit of ie iemand vermoordt of niet'' Fluistert hij meer tegen mij dan de camera. Hij loopt een andere kamer binnen ''hier is ook niks. Ik vind het helemaal niet meer leuk. Ik wil naar huis'' zegt hij met een bibberig stemmetje. 

Hij loopt weer terug waar de zwever zou zitten en kijkt bang naar binnen. ''Ja, ja. Ik zie een hoofd'' Hij lacht en schijnt met zijn zaklamp op de slaapzak. Hij kijkt om het hoekje en ziet de camera van Raoul. Raoul verschijnt onder de slaapzak vandaan en zeurt dat het zo mega warm was. Koen is helemaal blij dat hij niet meer in zijn eentje moet. 

We lopen verder en vinden al snel Matthy, Milo volgt al snel en in de laatste paar minuten vinden we ook Stefan en Sean. In de kelder waar ze zaten sluiten we de video af en lopen we met zijn alle weer naar de beginplek. 

2/6/24

Voordat ik ga || bankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu