Voordat ik ga || bankzitters

Hoofdstuk 7

Pov Elizabeth:

8 oktober 2022 - woensdag middag 17:01

Ik zit in het ziekenhuis, in de wachtkamer. Ik heb vandaag de 3e echo. En vandaag kom ik te weten of het een jongetje of meisje is. Het maakt mij helemaal niet uit wat het is. Ook heb ik vandaag een date, een date met iemand die ik al mijn hele leven ken en nu ook al 2 weken een relatie mee heb. Het is onze 3e date en ik wil het hem eigenlijk ook vertellen want met zo'n geheim rondlopen zonder dat je vriend dat weet is nogal moeilijk. Ook groeit mijn buik al best wel dus ik vertel het liever eerder dan dat hij erachter komt. Na de date ga ik het vertellen tegen de bankzitters, want dat wordt nu ook tijd. We gaan in de avond borrelen bij Koen in Amsterdam op zijn dakterras als het weer meezit.

''Elizabeth het Lam'' Hoor ik. Ik sta op en loop achter de mevrouw aan die mij riep. We lopen een kamer binnen en ik mag op een stoel gaan liggen. Ze legt de standaard dingen nog even uit en begint met kijken. ''Je wist al dat het een tweeling was he?'' vraagt ze. ''Wat!?'' Roep ik bijna. "Sorry dat ik je dat zo moest vertellen maar ik zie toch echt 2 kindjes'' Zegt ze. ''Wauw'' antwoord ik ongelovig. ''Je wilt de geslachten weten?'' vraagt ze dan. Ik knik. ''Ik zie dat de ene een meisje is en de ander een jongetje'' Zegt ze dan. ''Wauw'' zeg ik voor de 2e keer. Ik weet gewoon even niet hoe ik moet reageren. Ze kijkt nog wat dingen na en dan is de afspraak al weer klaar. Ik loop het ziekenhuis trots maar ook wel een beetje depri uit. Hoe de f* ga ik dit doen. Hoe ga ik 2 kinderen opvoeden in mijn eentje. Op de parkeer garage stap ik in de zwarte polo. Het is de oude auto van Matt. Hij heeft een nieuwe en ik mocht zijn polo hebben. Ik zit en besef nu eventjes heel goed dat ik over 6 maanden 2 kinderen ter wereld ga zetten. 

Na een paar minuten peizen en heel diep nadenken zet ik het adres van een restaurant in Amsterdam in mijn navigatie. Ik rij ernaartoe en parkeer er dichtbij. Ik stap uit en loop snel naar het restaurant. Ik loop naar binnen en mij wordt verteld dat hij er al zit. Mijn jas wordt aangenomen en opgehangen, chique restaurant heeft hij uitgekozen. Ik wordt begeleid naar de tafel. En daar zit hij dan, de jongen waar ik nu al 2 weken mee heb maar voelt als veel langer. Hij staat op en geeft mij de grootste glimlach ever. Hij schuift mijn stoel naar achter waar ik op ga zitten en schuift mijn stoel weer aan. Hij neemt plaats tegenover mij en glimlacht nog steeds. 

''Ik wist niet dat je zo'n goede smaak had Robbie'' Zeg ik. 

7/6/24