Voordat ik ga || bankzitters

Hoofdstuk 5

Pov Elizabeth:

23 juli 2022 - Zaterdag middag 13:26

Ik loop de DA drogisterij Ameide binnen. Ik loop direct naar de zwangerschapstesten. Ik pak er 1. Ook loop ik nog even naar de make up afdeling om een nieuwe mascara te kopen, hij was bijna op. Ik doe mijn vest uit die ik aan heb en leg deze over de test heen. Iedereen kent hier elkaar dus als mensen mij zien met een zwangerschapstest gaan er natuurlijk meteen roddels rond. In Ameide wonen er ook fans dus dat wordt natuurlijk meteen een drama als ze ze zien. 

Gelukkig hebben ze hier een zelfscan dus ziet niemand het. Ik haal hem langs de scanner, plus de mascara en betaal de producten. Ik stop alles snel in mijn tas en verlaat de winkel. Het is maar 5 minuten lopen naar huis dus lang is het niet. 

Wanneer ik thuis ben aangekomen trap ik mijn schoenen uit en loop meteen naar de badkamer. De enige badkamer die er is. Matthy is een video aan het opnemen, zijn opnamekamer zit naast de badkamer dus ik moet zachtjes doen. Ik haal de  test uit de tas en lees de instructies. Ik pak hem en stop hem in het potje. Na 30 seconden haal ik hem eruit en leg hem op zijn kop op het doosje wat op de wastafel ligt. Ik zet mijn telefoon neer en neem het op. Waarom? Ik heb geen idee. Ik wacht 5 minuten en loop ondertussen wat rondjes door de badkamer. Ik hoor Matthy keihard lachen. Ik denk dat hij reageert op een rijdende rechter video. Na 5 minuten ga ik trillend voor de test staan. Ik adem even diep in en uit. Ik weet niet waarom ik zo zenuwachtig ben. De kans dat ik überhaupt zwanger ben is zo zo zo mega klein. Eigenlijk is het gewoon 0%. Want ik heb het nog nooit gedaan. Dus ik kan helemaal niet zwanger zijn. 

Ik pak de test en draai hem om. Ik kijk nog niet naar de test. Ik kijk naar mijn telefoon die mezelf filmt. Ik kijk naar de test ''2 weken'' Mijn ogen worden groot. Ik sla mijn hand voor mijn mond, ik kijk de camera in en leun op de wasbak met de test in mijn hand. Ik kijk er nog eens naar. Het staat er toch echt. Ik kijk weer naar de camera en mijn mond gaat weer open van verbazing. Ik zet de camera uit en barst meteen in huilen uit. Ik zak door mijn benen en begin heel hard te huilen. Er word na een paar seconden heel hard op de deur gebonsd. ''Elies? Elizabeth!? Wat is er? Doe de deur open!'' roep hij terwijl hij aan de deurklink rukt. Ik blijf maar huilen en trek mijn knieën op waar ik mijn hoofd op leg. Het word even stil en dan hoor ik gerommel aan de deur. De deur vliegt open maar ik blijf huilen. Niet veel later voel ik 2 armen om mij heen. We blijven een hele tijd zo zitten totdat ik uitgehuild ben. Niet omdat ik niet meer verdrietig ben maar omdat er gewoon geen tranen meer komen. 

''Lies, wat is er aan de hand?'' Vraagt Matthy na een tijdje. ''Wa wa wa wasbak'' Stotter ik. Hij staat op en kijk naar de wasbak. Hij pakt 1 van de testen beet en leest wat erop staat. Hij kijkt mij aan. "Hoe? Wie? Wanneer?'' Vraagt hij. ''Ik weet het niet. Ik heb het nog nooit gedaan. Ik beloof het je Matt, ik heb het echt nog nooit gedaan'' ratel ik meteen. ''Op deze test staat 2 weken, ergens 2 weken terug dan'' zegt hij. Ik denk na, en blijf nadenken. ''Mijn verjaardag'' fluister ik. 

5/6/24

Niet gecheckt op spelfouten