MUT-SUZ

TANITIM

TANITIM BÖLÜM
Herkesten yakın olmak istediğin insana, uzaktan bakmak çok zor.

Yaş mıydı insanı olgunlaştıran , yoksa yaşadıkları mı? Geçen seneler miydi insanı büyüten yoksa yaşadığı duygular mı? Sevgi sadece karşılık bulunca mı aşk olur , insan uzaktan da aşık olmaz mı? Hep yana yana olmak mıdır aşka anlam katan, ayrılıklar aşka dahil  olmaz mı?

İnsan büyüdükçe olgunlaşmaz olgunlaştıkça büyür. Büyümek sadece fiziksel özelliklerle olmaz. Düşünceleri fikirleri de büyür insanın. Bakış açısı gelişir, yeni duygular kazanır, düşünce yapısı değişir.  Geçen senelerim ardından öylece bakmaz yetmez ders çıkarmak gerekir yaşadıklarımızdan geleceğimizi daha iyi planlamak için.

Severde insan sevilirde. Asıl mesele sevmek veya sevilmek değildir. Kimi sevdiğin kim tarafından sevildiğindir olay. Değmeyen insanlara en güzel duyguları yaşattırmak sizden ödün vermekten fazlası değildir.

Sevgi de yetmez her zaman. Yalnız sevgi üzerine ilişkiler kurulmaz. Ama sevgisizde ilişkiler sağlam olmaz. Güvende gerekir ilişkilerde sadakat ve dürüst olmak da.

Her bir hikaye farklı bir dünyanın kapıların açar bize. Farklı dünyalara tanık oluruz. Çoğu zaman tanıdık gelir o hikayeler kendimizden çevremizden dostumuzdan. Kimi de çok uzak olur bazen o dünyada olmak ister bazen de iyi ki o dünyanın bir parçası olmadığımıza dua ederiz.

Gruptaki mesajları okuyunca hayal kırıklığına uğradı genç kız. Böyle mesajları beklemiyordu. Sinirlenmişti. Yine Selin yapacağını yapıp Nehir'in moralini düşürmüştü. Genç kız, acaba haklı mı? diye düşünmeye başladı. Bilmiyordu ki Selin onu kıskandığından her şeye burnunu sokuyordu. Ama yine de hayallerine laf edilmesinden hoşlanmazdı. Kimseye haber vermeden çıktı genç kız evden. Kulaklıklarını takıp yürümeye başladı ıssız sokaklarda. Sabahın daha altısı olduğundan yeni aydınlanmaya başlamıştı ortalık, çevrede tek tük insanlar vardı. Şarkı dinlerken basketbol hayalini kurduğu çocukluk dönemi geçiyordu gözünün önünden. Alıngan bir kız olduğu içindi bu kadar siniri ve akmaya başlayan göz yaşları. Yürüyordu mahallesinin sokaklarında. Gittiği yeri bilmeden. Ayaklarına vermişti kendini onlar nereye götürüyorsa gidiyordu o da. Şarkılar bitip yenisi başlarken göz yaşları da aynı şekilde durmaksızın akıyordu. Annesine dışarda olduğuna dair kısa bir mesaj attı endişelenmemesi adına.

Durdu. Mahalleden baya uzaklaşmıştı.Ayakları onu bir basketbol sahasına getirmişti. Kaşlarını çattı. "Burayı nereden hatırlıyorum" diye sordu kendi kendine. Sonra buranın abisinin onu 7 yaşlarında abisinin maçını izlemesi için getirdiği ilk basketbol sahası olduğunu hatırladı. Bugünün aksine ne kadar mutluydu o gün. Heyecanlıydı. Kalbi heyecandan hıp hızlı atıyordu o gün. Kulaklıklarını çıkarıp cebine koyacakken gelen top sesine odaklandı. Sahanın yakınlarından geliyordu ses. Sonra bir çocuğun basketbol topuyla sahadan içeri doğru yürüdüğünü gördü. Kendisinden bir kaç yaş büyük olan çocuk basketbol sahasına giriş yaptı. Korkuyla hemen önündeki çalılıkların arkasına gizlenip küçük boşluk yerden çocuğu izlemeye başladı. Bu çocuğu daha önce hiç görmemişti oysa mahalledeki herkesi tanırdı. Çocuk kendi kendine basketbol oynamaya başladı. Her hareketinde şaşırıyordu genç kız. Çocuk çok yetenekliydi genç kızın aksine.

1 saat geçti aradan. Genç kız, çocuğun her hareketini o kadar incelemişti ki hepsi tek tek aklındaydı. Çocuk çantasından su şişesini çıkartıp su içmeye başladı. Kıvırcık saçları terden dolayı yüzüne yapışırken tişörtü de aynı sebepten ötürü vücuduna yapışmıştı. Genç kız içindeki duyguyu anlamaya çalışıyordu. Neden kalbi bu kadar hızlı çarpıyordu? Neden nefes almaya ihtiyacı olduğunu hissediyordu? Bu heyecanının sebebi neydi? Neden içi içine sığmıyordu? Saatin geç olduğunu anlayınca hemen oradan uzaklaştı. 7 yaşında mutlu, heyecanlı, hıp hızlı atan kalbiyle girdiği sahadan bugün de girişinin aksine mutlu, heyecanlı, hıp hızlı atan kalbiye çıktı sahadan.

_____________________

Güzel bir başlangıç yapmak istemiştim. Dilerim olmuştur. Umarım beğenirsiniz. Düşüncelerinizi okumak için hep buradayım. Kendinize iyi bakınn