0.3

5 3 0
                                    

😘😘Vote vermeyi unutmayın 😘😘

Güneş'in anlatımından

Gözlerim tekrardan kapanmıştı. Sadece en son Uraz abi beni kucağına almıştı. Şimdi ise Yumoş' un odasında yatağında uzanıyordum. Dışarıdan bağrışma sesleri geliyordu. Bir dakika. Ne! Bu seslerden birisi Kaan'a ait! Ama onun burada ne işi vardı ki? Yavaş ve ağır hareketlerle doğruldum ve ayağa kalktım. Kapıya kadar yürüdüm. Başım dönmüyor ve ağrımıyordu. Sadece yorgundum. Kapıyı açtığım sırada Yağmur ve diğerleri bana doğru döndü.

"Güneş! Bebeğim benim. Vücudundaki morluklar neydi öyle?"

Şaşırıp kalmıştım. Çünkü hiçbir zaman o morlukları göstermemiştim. Açıklaması zor olucaktı.

"Yağmur. Babam ve annem..."

Aniden duygusallaşmıştım. Ağlamaya başladım. Daha cümlemi tamamlayamamıştım ama yinede Uraz abi gözlerime herşeyi anlamış gibi bakıyordu. Çünkü anlamıştı.

"Güneş? Güneş? Devamı ne?"

"Ben... Ş-Şiddet görüyorum onlardan."

Öyle derin bir nefes almıştımki. Ciğerlerimin yüzde yüz dolduğuna eminim.

"Güneş neden anlatmadın bana! NEDEN! BANA BUNU AÇIKLA!"

"Yağmur bağırma başım."

"YA BEN NEYİNE BAĞIRMI-"

"YETEEER!"

Haykırmıştım. Başım ağrımıştı. Hatta ağrı miğdeme vurmuş ve miğdemi bulandırmıştı. Gözüm kararmaya başlamıştı. Dizlerimin üzerine çöktüğümde yere doğru düşmüştüm bile. Uraz abi ben gözlerimi kapatmadan önce "GÜNEŞ!" diye bağırmıştı. Beni önemsiyorlardı. Ama ven onlara yalan söyleyerek haksızlık yapıyordum. Hiçbir zaman onların yanında şort etek krop kısa kollu tarzı şeyler giymemiştim. Çünkü morluklarımı görmelerini istememiştim. Ama bu sefer başaramadım. Çünkü krop giymiştim ve azra bana rahat şeyler giydirirken fark etmişti. Tekrardan bayılmıştım. Hatta artık bayılmaktan sıkılmıştım. Bu sefer gözlerimi bir hastane odasında Ateş yani abimin tepemde dikilmesiyle uyanmıştım.

"Güneş? Miniğim, minnoşum benim. Noldu sana?"

"H-Hiç birşey olmadıı?"

"Beni kandırmaya çalışma. Bu pislik Kaan sana arabayla çarpmış. Savrulup kaldırıma kafanı çarpmışsın. Lan neden ilk bana haber vermedin! Ya ölseydin! Yağmur da kendisini öldürürdü! Hiç mi düşünmedin bunları? Neden atladın yola?"

"Ya ne kadar da konuştun ya! Başım ağrıdı. Daha yeni uyandım. Hem telefonum yok. Yani var ama tuşlu ve bulamadım çantamda. Hem lütfrn 2 dakika beni Kaan ile yalnız bırakabilir misiniz? Teşekür ederim hadi kapı orda."

Abim, Uraz abim ve Yağmur çıktıktan sonra yatakta doğruldum. Kaan da ciddileşti ama ciddiyetini bozacak birşey yaptım.

"Ben çok pis azdım Kaan! Napıcam ben? Bi baksan varya off nasıl öpüşesim var yani!"

Kaan ile kahkaha atmaya başlamıştık. Biz küçüklüğümüzden fesat olduğumuzdan dolayı bu tür şakalar yapardık. Ama galiba artık şaka olarak anlamayı bırakmaya başladık. Çünkü Kaan benim, ben ise onun" dudaklarına" bakmaya başlamıştım.

Küçük bir +18 var isteyen geçebilir

Refleks olarak dudaklarımı yaladığımda Kaan ayağa kalkıp yanıma kadar geldi ve şakaklarımdan tutarak dudaklarıma yapıştı. Tutku ile öperken ellerimi omuzlarına attım ve arkada birleştirdim. Kaan dudaklarını dudaklarımdan çekerep boynuma doğru yol aldı. Boynumu hem öpüyor hem emiyor hemde ısırıyordu. Ama bunları kapatmayla uğraşmama gerek yoktu. Çünkü babam görse "ben yaptım zaten si***de değil" diyip geçerdi... Ama yinede Kaan'ı durdurdum.

+18 kısım bitti bunun yarı sıra bölüm de bitti arkadaşlar. Nasıl gidiyor? Neler istersiniz? Hepsini yazmanızı isterim.

💎İstedikleriniz kısmı💎

Vote vermeyi unutmayın lütfen baysss

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 08 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir Güneş'in Doğuşu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin