(Zawgyi)
ယိင္းညကေတာ္ေတာ္ႏွင့္အိပ္မေပ်ာ္သျဖင့္ အခုမနက္အိပ္ယာ ထေနာက္က်ခဲ့ေလသည္။ နာရီကိုၾကည့္ေတာ့မနက္၉နာရီပင္ ရိွေနေလၿပီ။ သူမ်က္ႏွာသစ္ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီးေအာက္ကို ဆင္းခဲ့ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲတြင္အခန္႔သားထိုင္ကာဖုန္းတစ္လံုး ႏွင့္အလုပ္႐ႈပ္ေနေသာ ကိုးအနဂၢလွ်ံကိုေတြ႕ရသည္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း သူေရာက္ကတည္းကအိမ္ရယ္လို႔မကပ္တဲ့ သူက အခုမွအိမ္ေတြဘာေတြကပ္လို႔။ သူပဲအျမင္မွားတာလား လို႔ေသခ်ာၾကည့္မိေတာ့လည္း မဟုတ္သည္မို႔သူ႕ကိုေက်ာ္ကာ ဧည့္ခန္းကအထြက္ ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံကခြၽဲခြၽဲႏြဲ႕ႏြဲ႕နဲ႔။
" တကယ္ေျပာတာပါ ၀တီေလးရဲ႕ ေနာက္ရက္က်ျပန္ေခ်ာ့တဲ့ အေနနဲ႔ ကိုးက၀တီလိုခ်င္တာ၀ယ္ေပးမယ္ေလ"
"........."
"တကယ္ ကိုးကတိေပးတယ္ကြာ ဟုတ္ၿပီလား"
"............."
"အိုေက အဲဒါဆို see you ေနာ္"
ေျပာၿပီးဖုန္းခ်သြားသံၾကားလိုက္ရသည္။ သူ႕ေကာင္မေလးပဲ ေနမွာေပါ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္သူ႕လိုေထာင့္မက်ဳိးတဲ့ေကာင္ကိုအခု လိုေျပာႏိုင္တယ္ဆိုကတည္းက တစ္ဖက္ကသူကိုခ်ီးမက်ဴးပဲ မေနႏိုင္။ ယိင္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ၿပံဳးေနလိုက္တယ္။
ကိုးဒီေန႔အိပ္ယာထေတာ့ ခါတိုင္းသူမသြားခင္အေစာႀကီးႏိုးေန တတ္တဲ့သူက အခုထိအိပ္ယာမထေသးဘူးဆိုေတာ့ သူစိတ္ပူ သြားခဲ့သည္။ သို႔ေပမယ့္တျခားသူေတြရိပ္မိမွာဆိုးေတာ့ဘယ္ သူ႕မွမေျပာပဲ ဧည့္ခန္းထဲမွာပဲထိုင္ေနလိုက္တယ္။ တိုက္တိုက္ ဆိုင္ဆိုင္ပဲ သူ႕သူငယ္ခ်င္း၀ဏၰရဲ႕ညီမေလး၀တီဖုန္းဆက္၍ ျပန္ေျပာေနခ်ိန္ ထိုလူလည္းအိပ္ယာမွႏိုးသည္ႏွင့္ႀကံဳေလ သည္။ေျပာတုန္းကေတာ့ ထိုလူကိုစခ်င္၍တမင္တကာခြၽဲပစ္ ေနေအာင္ေျပာၿပီးမွ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိအဲဒီလူကိုအထင္လြဲ မိေစမွာ စိုးရိမ္ျပန္ေလသည္။ ႐ုတ္တရက္ထကာ ၿခံ၀န္းထဲ ဆင္းသြားသည့္ ထိုလူေနာက္မွအသာေလးလိုက္ခဲ့သည္။
ကံ့ေကာ္ပန္းေတြေ၀ဆာေနေအာင္ပြင့္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရ၍ ယိင္း အိမ္ကိုပင္သတိရသြားေလသည္။ ေဖေဖတို႔ေမေမတို႔ မရိွ၍ တစ္ေကာင္ႂကြက္ျဖစ္သြားတဲ့မိမိဘ၀က တကယ္ကိုပဲ အထီးက်န္လြန္းလွပါတယ္ေလ။ တစ္ေယာက္ထဲေတြးေနစဥ္ ေနာက္မွေျခသံၾကား၍လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
" အမေလး"
" ဘာလဲက်ဳပ္ကိုျမင္တာသရဲကိုျမင္တာက်ေနတာပဲ"
"မင္းကဧည့္ခန္းထဲမွာမဟုတ္ဘူးလား"
"ခုနကဟုတ္တယ္ေလ ဘာလဲကို္ယ့္အိမ္ထဲကိုယ္ေတာင္ ေလွ်ာက္သြားလို႔မရဘူးလား"
"အဲလိုမဟုတ္. "
"အင္းေပါ့တစ္ေယာက္ထဲစိတ္ကူးယဥ္ေနတာပ်က္သြားလို႔ လား ဒါမွမဟုတ္ရည္းစားအေၾကာင္းေတြးေနတာမ်ားလား"
"မင္းထင္ရာေတြေလ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔ ငါ့မွာဘယ္ရည္းစားမွ မရိွဘူး "
"အာ့ဆိုဘာလို႔က်ဳပ္ေခၚတာမၾကားတာလဲ"
"ဟမ္ ေခၚလိုက္လို႔လား"
"ဟုတ္တယ္ေလ"
" ေဆာရီးေနာ္ ယိင္းတကယ္မၾကားလိုက္ဘူး"
"ထားပါေတာ့ ခမ်ားနာမည္ကယိင္းလားက်ဳပ္နာမည္က ကိုးအနဂၢလွ်ံပါ စေတြ႕ကတည္းကေသခ်ာမိတ္မဆက္ရေသး လို႔"
" အင္း"
"ဒါပဲလား"
" ေရာ္ ဘာေျပာရဦးမွာလဲ"
"နာမည္အျပည့္အစံုေလ"
"ယိင္းဆိုတဲ့တစ္လံုးတည္းပဲရွင္းၿပီလား"
သူ႕ကိုေၾကာက္တယ္ထင္ေနတာ အခုေတာ့လည္းတစ္ခြန္းမ က်န္ျပန္ေျပာေနပံုက ရယ္ခ်င္စရာ။ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထက္ က ထြက္က်လာတဲ့စကားလံုးတိုင္းက ခ်ဳိသာမေနေပမယ့္ အဲဒီခါးသက္သက္အရသာကပဲ သူ႕ကိုတစ္မ်ဳိးဆြဲေဆာင္ေန ေလသည္။ အဲဒီဆြဲေဆာင္မႈေနာက္ကိုပဲ လိုက္ေနမိတဲ့အမ်ဳိး အမည္မသိတဲ့ခံစားခ်က္က ဘာလို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ရမလဲ ေရေရ ရာရာမသိေသး။ ေနျခည္ျဖာေနတဲ့အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ ထိုလူသားေလးရဲ႕အလွတရားက သူ႕ကိုအနည္းငယ္ေတာ့ ေငးမိသြားေစသည္။ ဘာေၾကာင့္မ်ားဒီေလာက္ထိ လွရက္ႏိုင္ တာပါလိမ့္။က်ဳပ္ခမ်ားအေပၚစၿပီးစိတ္၀င္စားမိေနၿပီထင္တယ္ ခမ်ားရယ္။အဲဒီစိတ္၀င္စားမႈကေနတဆင့္ ျဖစ္ေပၚလာတာက အခ်စ္ဆိုရင္ေရာ ခမ်ားက်ဳပ္ကိုလက္ခံပါ့မလား။ ဒီအိမ္ထဲမွာ ေန႔တိုင္းခမ်ားနဲ႔သာအတူေနရရင္ က်ဳပ္ရဲ႕ခံစားခ်က္ေတြ ထိန္းမထားႏိုင္ပဲ ပြင့္ထြက္လာမွာစိုးမိတယ္။ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း တခ်ဳိ႕ႏႈတ္ကထြက္တဲ့စကားလံုးေတြက ႏွလံုးသားနဲ႔ဆန္႔က်င္ ၿပီးေျပာမိတဲ့အခါ ခမ်ားက်ဳပ္ကိုမမုန္းပါေစနဲ႔။ အဲဒါကအခ်ိန္ မတန္ေသးခင္ ပြင့္ထြက္လာမယ့္ႏွလံုးသားကခံစားခ်က္ကိုဖံုး ကြယ္ႏိုင္ဖို႔တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းျဖစ္ေနလို႔ပါယိင္းရယ္။
YOU ARE READING
💘💘💘မနှုတ်ရက်လေသောဆူး💘💘💘 💘💘💘မႏႈတ္ရက္ေလေသာဆူး💘💘💘
Short Story(Zawgyi) က်ဳပ္ဆိုတဲ့ေကာင္က ဘယ္သူ႕ကိုမွဂ႐ုစိုက္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ခမ်ားကိုမခ်စ္မိခင္ အထိေပါ့ယိင္း အခုလိုက်ဳပ္ႏွလံုးသားထဲထိ၀င္လာခဲ့ၿပီးမွျပန္ထြက္မသြားဖို႔ ေတာင္းဆိုပါရေစ-ကိုးအနဂၢလွ်ံ ငါေမာင့္ကိုခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ငါ့ႏွလံုးသားရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ပါဘယ္သူ႕ရဲ႕ပ...
