Ashton şehrinde saat sabahın 6'sıydı ve güneş yavaş yavaş ufuktan yükselmeye başlıyordu.
Uykumdan yenilenmiş olarak B bölümüne doğru yöneldim. Donna ile her zamanki özel eğitimimdi.
B bölümünden sanki kendi arka bahçemmiş gibi ilerleyerek yavaş yavaş özel antrenman sahasına doğru ilerledim ve kapıları açtım.
—Clank!
"Günaydın"
Gözlerimi kapatarak odada bulunan Donna'ya el salladım. Tavan ışıkları parlak olduğundan gözlerimi ışıklara alıştırmak için biraz zamana ihtiyacım vardı.
"Ah? buradasın. Günaydın"
Donna ellerini başının arkasında tutarak saçlarını at kuyruğu şeklinde bağladı.
"Her zamanki gibi mi yapıyoruz?"
"Evet"
Artık bağlı olan at kuyruğunu serbest bırakan Donna, metal bir asayı eline aldı.
"Tamam hadi baş—"
Donna aniden cümlesini kısa kesti.
Eğitim odasının girişine bakarken kaşları aniden gergin bir şekilde çatıldı.
'Hım? onun nesi var?'
"Hı..."
Donna'nın tuhaf davranışını fark ederek baktığı yöne doğru baktım. Ağzımdan tuhaf bir ses kaçtı.
Eğitim odasına açılan kapının üzerindeki küçük cam pencereden bakan tanıdık bir yüz parladı.
Kendini bir maske ve güneş gözlüğüyle koruyor olmasına rağmen, onun korkunç kılık değiştirmesini kolaylıkla görebiliyordum.
Monica Jeffrey. Gün batımı cadısı.
"Monica, sen olduğunu biliyorum. İçeri gel"
Donna alnına masaj yaptı.
Kapıya baktığında soğuk sesi odada yankılandı.
Maskeli figür ürkerek beceriksizce eğitim sahasının kapısını açtı.
—Clank!
"Hehe, kılık değiştirmemi anlamanı beklemiyordum. Sen gerçekten müthişsin, Donna"
Kılık değiştirmiş olan Monica beceriksizce güldü.
'Kılık değiştirdiğimin bu kadar çabuk anlaşıldığını düşünmek. Donna gerçekten benim baş düşmanım'
Monica bir kez daha kendi kendine Donna'ya asla bulaşmamasını söyledi.
'Saç renginiz ve boyunuz sizi ele veriyor'
Monica'ya bakarken içten içe yüzümü avuçladım. Ne düşündüğünü yüksek sesle söylemese de yüz ifadesi ne düşündüğünü ele veriyordu.
Aynı renkte saçları olan ve aynı boydaki insanların sayısı ancak tek elle sayılabilirdi.
Kılık değiştirdiğini görmek hiç de zor değildi.
"Senin burada ne işin var Monica?"
"Keumm... yani, oradan geçiyordum ve ışıkların açık olduğunu fark ettim..."
"Beni takip ediyordun değil mi?"
Monica konuşmayı bitiremeden Donna cümlesini yarıda kesti. Cevap olarak Monica başını yana çevirdi.
"Neyden bahsettiğin hakkında hiçbir fikrim yok"
"Haa...Monica, oyunculuk becerilerini geliştirmelisin. Yalanlarının arkasını kolayca görebiliyorum"
