2. Bölüm #Kahve#

107 29 9
                                    

Karşımda resmen o duruyordu.

''Sen...'' diyebildim sadece

''Ben...''deyince içimi tuhaf bir şeyler sardı.

''Senin burada ne işin var?''

''Şeyyy''

''Neyyy''

''Tokan takside kalmışta onu getirdim.''

''Gerçekten mi?'' 

''Evet,belki değerlidir diye düşünmüştüm.''

''Yok ya sadece bir toka buraya kadar getirmene gerek yoktu.''Sanırım biraz ağır konuştum.

+Kızım ne güzel çocuk tokanı getirmiş teşekkür edeceğine çocuğu tersliyorsun.

/ Bu sefer sana katılıyorum iç ses /

''Pardon ya bir daha gelmem.''

''Durrrrrr!'' dedim. Bunu cidden diyen ben miydim?

+ Tabi ki sensin aptal!

''Şeyy galiba biraz sert çıkıştım kusura bakma'' dedim ardından bana bakmaya devam edince ''Affettin mi beni'' diye devam ettim bu sefer sessizliğini bozdu ve 

Ardından sırıtarak ''Belki bir kahveye affedebilirim.'' dedi

''Tamam ama şimdi olmaz.'' dedikten sonra annem arkadan bağırmaya başladı.

''Hadi kızım alt tarafı çöp atıcaksın bırak çöpü gel '' diye söylendi.

''Geliyorum anne'' dedikten sonra Ardaya dönerek;

''Gitsem iyi olacak''dedim.

''Dur kahve borcunu daha sonra ödersin o zaman ''

''Tamam.''

''Beni ara ama'' dedikten sonra gülümsedi ve uzaklaşmya başladı.

Onun arkasından o hayran gülümsemesine bakakaldım ta ki annemin bağırışına kadar

''Kızım sen orada 2 saattir ne yapıyorsun.''

''Hiç anne bir arkadaşa rastladım da onunla konuştum.'' dedikten sonra bahçeden çıkıp eve doğru ilerlemeye başladım annem kapının önüne gelince konuşmaya devam etti ''Bak bugün dışarıdan bir arkadaşım Ankaraya taşındı bizde onlara yardıma gideceğiz yani anlayacağın bugün yokuz.''

''Tamam anne'' dedim ardından aklıma gelen fikirle kendi kendime gülümsemeye başladım 

+Evet annenler yoksa sende Ardayı çağırıp onunla kahve içersin.

/ Bu sefer sana katılıyorum iç ses. /

Ardından içeri geçtik Annem ve babam hazırlanıp çıktılar tabii bu kadar kısa sürmedi malum konu kadınların hazırlanışı ise herneyse annemler evden çıktıklarında saat 2'ye geliyordu.Bende ardından aklıma gelen fikirle Ardayı aramaya karar verdim.

''Alo'' diye bir ses geldi karşı tarafdan.Ardından bende kendimi toparlayarak ''Alo Arda ben Aylin kahve için uygunsan birazdan bize gelebilirsin.'' bunu söylediğimde çok hızlı söylediğime ben bile inanamadım.

Bu kadar hızlı söylemem hoşuna gitmiş olmalı ki gülerek ''Tamam'' dedi ve sonra telefonları kapattık ve ben o gelene kadar evi biraz toparladım ve dolaptan beyaz bir tişört alıp altımada bir kot şort geçirdim.Çok hafif bir eyeliner çekip çilekli parlatıcımı da sürdükten sonra zil duyarak aşağıya indim son kez aynada kendime baktıktan sonra kapıyı açtım.

''Hoşgeldin'' dedim hafif gülümseyerek ardından o yine her zamanki müthiş gülümsemesi ile ''Hoşbulduk'' dedi.

Ardından bende ''İçeri gelsene'' dedim sonra içeri geçti bende kapıyı kapattım.Üçlü koltuğa geçince onu şöyle bir süzdüm spor ama bir erkeğe göre tarzdı.Üzerinde beyaz bir tişört altında siyah bir pantolon onun altında da siyah vansları vardı tabii onları eve girerken çıkarmama gibi bir saçmalıkta bulunmadı.İçimden yine kendi kendime konuşmaya başlayarak  'Allahım bu çocuk hep havalı olmak zorunda mı' dedim tabii içimden daha sonra kendime gelerek;

- Aşklar Tesadüfle Başlar -Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin